Leuke dingen doe ik veel
te weinig de laatste tijd. Vroeger ging ik volop naar toneel, cabaret, muziek, theater,
hoeren, voetbal, bioscoop. Dat mag ik, alles bij elkaar genomen, toch wel ‘leuke
dingen’ noemen. O, natuurlijk ging ik vroeger ook vaker dan tegenwoordig, bij
mensen op bezoek. Zomaar, onverwachts ergens binnenvallen, beetje praten,
drinken, lachen of met een bepaald doel: verjaardag, hapje eten, pim-pam-petten.
Als ik praat over vroeger dan bedoel ik meer dan vijf jaar terug, toen ik nog
werkte. Jarenlang zat ik drie dagen per week op een stoel achter een bureau met
een telefoon en een pc, mijn werk te doen. Ik was een soort boekhouder bij de zorginstelling
de Stromen (nu: Aafje) in Zwijndrecht.
Stomvervelend werk.
(Hallo u spreekt met mevrouw
Rozengeur. Meneer, ik krijg een rekening van de Stromen voor tien uur
huishoudelijke hulp in week drie, terwijl ik maar zes uur huishoudelijke hulp in
week drie gehad heb, dat klopt niet dus ………. En zoiets dus minstens 167 keer per dag ... had ik maar een vak geleerd!)
Wel met erg leuke
collega’s. Vooral Wil, Mariska en Sonja!
Mijn werkend leven was
druk maar niet bepaald opwindend. Na zo’n drukke werkweek verlangde ik erg naar
iets leuks. Ik zou dan ook een dvd kunnen huren maar dat is toch weer heel
andere categorie. Na saai werk, naar huis … eten … koffie drinken en dan saai
thuis voor de buis geplakt zitten …. nee, dat is niks.
Sinds ik gepensioneerd
ben, is het leven zo veel gevarieerder. Ik ga vier keer per week naar de sportschool. Op mijn
volkstuin moet hard gewerkt worden. Helaas moet ik op de tuin veel te vaak
stoppen met werken om praatjes te maken met collega - tuinders, die om een
praatje verlegen zitten.
Verder geef ik aan een
stel ‘nieuwe-nederlanders’ een soort Nederlandse les, daar ben ik helemaal een hoop
tijd mee kwijt. Ik vind het wel leuk hoor.
En … tja … niet te vergeten … één hele (leuke)
dag per week, ben ik oppasopa.
Eigenlijk komt het in de
loop van zo’n drukke week niet bij me op om eens te kijken of er ergens
misschien iets leuks te doen is …. In feite is het, denk ik, gewoon zo dat mijn
week, nu al leuk genoeg is …. Iets leuks erbij, is helemaal niet nodig!
Desondanks ben ik
gisteravond toch iets leuks gaan doen: cabaret gaan kijken in het Oude Luxor.
De groep Oeloek trad op. Nooit van gehoord. Het programma heette: Prille Roest.
Spannend. Het was de laatste uitvoering van die show. Leuk dat het was! Als
Oeloek weer eens komt ga ik zeker kijken!
Er waren wel dertig leuke
Oeloek-acts in Prille Roest. Ik kan er hieronder maar drie kwijt:
- boze vrouw belt postorderbedrijf: man die ze daar kocht
doet ‘het’ niet.
- begrafenisondernemer (een sprekende pop) praat met
nabestaanden.
- verstandelijk gehandicapte in rolstoel met grote softijs
alleen op podium.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten