Op advies van mijn huisarts ga ik niet zo veel onder de
douche. Ik heb een te droge huid vindt hij. Dus beperk ik me tot twee ultra
korte poedelbeurten van hooguit vier minuten per week.
Maar denk alsjeblieft niet dat dat doktersadvies ten koste
gaat van de broodnodige hygiëne: ik zorg er vanzelfsprekend wèl voor dat alle
geurgevoelige plekken dagelijks een wasbeurt krijgen. Gewoon, aan de wastafel!
In de eerste vijftien jaren van mijn leven deed ik het altijd zo; tot mijn
tiende zelfs aan het keukenaanrecht.
Héél erg rouwig ben ik trouwens niet over het douche-advies
van mijn huisarts. In mijn huidige woning is het namelijk geen lolletje om te
douchen … natuurlijk word ik er wel goed schoon van maar het is gewoon een
klote-douche. Waanzinnig eigenwijs is die: ik kan aan de knoppen draaien wat ik
wil, maar die douche bepaalt gewoon zelf de kracht en de temperatuur van de
waterstraal. Nu eens moet ik gillend wegspringen voor een kokend heet maar
lullig straaltje water; dan weer word ik door een keiharde ijskoude straal
bijna de badkamer uitgespoten. Het is echt een waardeloze douche.
In mijn vorige huis, ik woonde toen in Schiemond, had ik een
ligbad; het was een heerlijk bad. Ik
ging daar weliswaar niet elke dag in liggen maar toch wel minstens vier keer
per week en als ik zin had, ook wel meer.
Gemiddeld lag ik dan zo’n half uur te ontspannen in het weldadig warme
water. Ik gebruikte toen die Hammam badgel, die gel met die geurige
samenstelling. Dat was genieten.
Ik testte mezelf hoe lang ik onder water kon blijven. Neus dicht,
ogen dicht en neus richting bodem van het bad. Het gaf me het gevoel van
drijven in een zwembadje, onder water. Meestal kwam ik uit zo tussen de drie à
vier minuten. Niet slecht, toch.
Van de vorige huurders van dat huis heb ik de bubbelbadinstallatie
voor een habbekrats overgenomen. Zo’n bubbelinstallatie
bestaat uit een soort stofzuigerslang en een rubberen zitelement, ter grootte
van de badbodem. In dit zitelement zitten gaten ter grootte van een smartie. Met
kracht wordt daar lucht doorheen geperst (via die stofzuigerslang); deze lucht wordt door de gaten van het
zitelement het badwater weer ingebubbeld. En dan kan er ook nog eens, door aan een
knop te draaien, van héél zacht tot héél hard gebubbeld worden. Als ik daar nog
zou wonen, zou ik het advies van mijn huisarts aan mijn laars lappen.
Maar helaas: ik woon daar niet meer. Mijn vrouw had het daar
niet meer naar haar zin. Niet om die badkamer, hoor, want dat bad kon haar niet
zo veel schelen. Dat gebruikte ze eigenlijk alleen maar om in te staan, onder
de douche. Ze hield gewoon niet zo van ‘badderen’; ze had er altijd gauw genoeg
van. Nee ze wilde uit dat huis weg omdat
ze daar in die buurt weinig contact kon krijgen met andere buurtbewoners. We
gingen dus verhuizen naar het Rottekwartier, naar het huis met de douche, waar
ik godzijdank zo weinig mogelijk gebruik van mag te maken.