6.47 minuten

Nog nooit was ik zo laat  op de sportschool. Om half twee maar liefst en dit terwijl mijn normale tijd zo rond acht uur ’s morgens is. De afgelopen nacht was ik laat naar bed gegaan en ik sliep eigenlijk pas nadat ik twee slaappillen had geslikt en het zal toen drie uur in de nacht geweest zijn. Tja, het is weer klote met in slaap vallen maar gelukkig: ik sta ’s morgens tussen elf en twaalf uur  fris en vrolijk op.

Ik had best wel eerder op de sportschool kunnen zijn maar ik wil altijd eerst even een ontbijtje en een stevige bak koffie bij de Volkskrant. Een enorme teleurstelling: er is géén Volkskrant maar er ligt een Trouw in mijn brievenbus. Wat een enorme miskleun van de bezorger! Voor mij is er geen grotere kutkrant dan Trouw. De Volkskrant heeft op maandag altijd een prima uitgebreide sport(voetbal)bijlage en Trouw heeft nauwelijks sport. Nog nooit had ik zo snel mijn ontbijtje op; Trouw is he-le-maal niks. Die bezorger moet het niet wagen morgen weer zo’n stink-Trouw in me bus te stoppen…. want dan ga ik mijn abonnement opzeggen.

Vroeger, als je de krant een keertje niet kreeg, of je kreeg de verkeerde krant  bezorgd, werd je eigen Volkskrantje dezelfde dag nog nabezorgd. Dat doen ze tegenwoordig niet meer.

‘Lees de krant maar op internet,’ zegt de bezorgservice  … en daar geven ze je dan een code voor …. maar daar begin ik niet aan ……. al die broodkruimels in mijn toetsenbord en m’n koffie d’r overheen … ik eet en drink niet achter mijn pc ……en nou heb ìk toevallig een pc …wat doen ze met iemand die zo’n ding niet heeft? Geven ze misschien tegoedbonnen; kan je de krant van morgen in de super kopen …. die van vandaag mag je zelf van je eigen geld gaan kopen in de winkel.

Nou mag ik onderhand mijn sportspulletjes wel bij elkaar gaan zoeken, anders zit ik tegen de tijd dat ik het eten moet klaarmaken nog te roeien op de gym. (Vanavond maak ik trouwens Burrito’s van Knorr…..voor het eerst …. is dat goed binnen te houden? …. dit overigens  terzijde).

Van mijn jongste zoon en zijn echtgenote kreeg ik een kadobon ter waarde van maar liefst veertig euro. Te besteden bij Bever, wandelsport BV.  Zoals iedere wandelaar in Nederland weet is Bever zo’n beetje de allerduurste wandelsportzaak van Nederland, dus echt helemaal blij was ik niet met die kadobon. Natuurlijk bedankte ik ze wel vlug:…haar: drie luchtkusjes (links, recht, links) hem: een high five maar ik dacht gelijk: wat moet in daar nou in godsnaam mee? Daar koop ik bij die Bever hooguit een paar sokken voor of een zweetbandje en dan moet ik nog een tientje bijbetalen of zo. Maar dat viel me eigenlijk reuze mee. Ik had toevallig een wandelrugzakje nodig en laat er bij Bever nou een hangen voor 49,95 euro. Hoefde ik maar 9.95 euro bij te betalen voor het schattigste rugzakje dat ik ooit had. Als ze dát bij Bever hadden geweten, hadden ze er, zeker weten, veel en veel meer voor gevraagd.

In mijn fraaie rugzakje gaan, vandaag voor het eerst, mijn propere sportspulletjes mee. Mijn keurige nette en heerlijk geurende schoongewassen witte handdoek. D’r is niemand die dat ziet, want de handdoek ziet er elke dag hetzelfde uit. Net zo schoon als gisteren. Hij ruikt ook nog net zo  lekker als gisteren, want ik ben dan wel aan het sporten … dat wel … maar zo weinig fanatiek, dat ik nooit transpireer. Mijn sportkleding  wordt dus ook nooit vuil. Maar toch …. maar toch gaan ze elke dag lekker kopje onder in mijn wasmachine en zo hoort het ook volgens een van de ongeschreven regels van de sportschool.

Verder gaat in de tas mijn flesje water, zonder water natuurlijk, want ik vul het flesje op het fitnesscentrum, dat scheelt weer sjouwen, toch? Verder de wielrenhandschoenen, van die   handschoenen waar de vingers van afgeknipt zijn. Die laatste gebruik ik bij het spinnen, fietsen en cross-country en als ik gewichten ga heffen. Het helpt tegen eelt op de vingers, zeggen ze. 

Inmiddels ben ik (hè, hè)op weg naar de sportschool. Het is maar zeven minuten lopen  van huis (ik heb het eens precies opgemeten met een stopwatch): 6:47 minuten precies.

Een andere ongeschreven regel op vrijwel elk fitnesscentrum is dat er geen winden worden gelaten. Terecht! Het is daar binnen toch al zo benauwd en broeierig en als je dan toch persé een wind moet laten, doe het dan zo ver mogelijk uit de buurt van een medesporter of trek je even terug op het toilet.

Ik heb me er de afgelopen jaren op getraind om in die wandeling van 6:47 minuten van huis naar de sportschool alle scheten te laten die me dwars zitten.  Ook vandaag is het weer gelukt. Ik ga weer onbezorgd aan het sporten.