MILIEUVRIENDELIJK

Ik ben niet milieuvriendelijk. Waarschijnlijk omdat ik er te lui voor ben. Normaal gesproken ben ik helemaal niet lui uitgevallen……maar voor milieudingen blijkbaar wel. Ik scheid bijvoorbeeld geen afval. Alles gaat in de vuilnisbak, die vlak voor de ingang van mijn flat staat. Wanneer er naast die vuilnisbak voor mijn flat ook nog een papier-, glas- plastic- en kledingbak zou staan, zou ik zonder enige moeite milieuvriendelijk zijn. Maar de plasticbak, de glasbak en de papierbak staan op een kilometer lopen en de kledingbank op anderhalve kilometer. Toen ik hier drie jaar terug kwam wonen stond ik  met drie zakken afval klaar om de boel gescheiden te dumpen. Aan een  van de buren vroeg ik waar de glasbak was. ‘’Nou, dat is niet nodig, dat doet niemand hier, we  gooien hier alles in deze vuilnisbak. ’Maar wáár zijn die andere bakken dan’, vroeg ik.. ‘O geen flauw idee, maar dat hoeven we ook niet te weten want we gooien toch alles in deze bak hier. Dus sinds drie jaar ben ik niet meer milieuvriendelijk.

Vandaag las ik in de krant dat het pas echt milieuvriendelijk was als je je eigen verpakking mee naar de winkel zou nemen, dus geen verpakte bruine bonen kopen of verpakte suiker maar zelf een doosje of een zakje van huis meenemen waarin die spullen mee naar huis genomen kunnen worden.

Het toppunt van zorg voor het milieu is met je eigen koffiebeker ergens in een zaak koffie gaan drinken. Heus het schijnt al vaak voor te komen. Veel koffiezaken zijn er alleen niet op voorbereid. Dan pakken ze de beker wel aan van de klant maar dan zetten ze er een plastic bekertje met koffie van hun zaak in. En dan wordt precies het tegenovergestelde bereikt van wat de bedoeling is. Deze klant wil juist helemaal geen plastic. Diezelfde klant bestelde voor zijn twee kinderen twee sinaasappelsap en hij gaf aan de bediende 2 meegenomen glazen…….kreeg hij twee met sinaasappelsap gevulde bekers met in elke beker een plastic rietje. ‘’Ik wil geen plastic rietjes zei de man.’ Ik heb geen andere zei de bediende.’  Dan hoef ik helemaal geen rietjes,’ zei de man, waarop de bediende de rietjes uit de glazen haalde en ze in de prullenbak gooide. Effect: 0,0.

Als je zoals, ik klant ben bij de supermarkt kom je er haast niet onderuit om zowat alles verpakt te kopen of je wil of niet……een brood, een meloen, een komkommer, stukken fruit, en misschien nog we  eens wat meer. Een peer kan je wel zonder verpakking kopen maar twee peren heb je een zakkie voor nodig en als je netjes bent neem je daarvoor een zakkie van huis mee. Zo kan je in een zak bijvoorbeeld een brood, een meloen, een komkommer, wat appels en peren , rabarber en sla doen, in je eigen verpakking. Maar vrijwel al het overige is door de supermarkt zelf al verpakt van vlees tot vleeswaren, van kaas tot geraspte kaas, van jam tot stroop, van stragiatella yoghurt tot volle yoghurt, van wijn tot bier van pepsi cola tot tonic.

Ik ga altijd met mijn eigen boodschappenwagentje naar de supermarkt daarin vervoer ik alle door de super (meestal in plastic) ingepakte waren. Dat is mijn enige milieuvriendelijk daad, totdat voor de ingang van mijn flat een papierbak, plasticbak, glasbak en kledingbak zal verschijnen.

OP DE WIP

De basisschool voor de flat waar ik woon is vandaag weer begonnen. Ik heb er nog helemaal niks van gezien. Maar gehoord des te meer. Het lijkt wel of het elk jaar meer wordt. Dit is het derde jaar dat ik dit meemaak en de tering herrie waarmee zo’n schooldag gepaard gaat is werkelijk enorm. Nu ik dat zo schrijf lijkt het wel of ik een hekel heb aan kinderen en hun geluid maar dat is helemaal niet het geval. Ik heb er lol in als kinderen vrijelijk geluiden maken bij hun spel MAAR wat van mij niet hoeft is een soort van overschrééuwen wat met name de grotere meisjes doen wanneer ze iets spannends spelen of bespreken. Bij het bespreken zal het wel over ontluikende verliefdheden gaan maar bij het spelen worden gillend krijsende geluiden gemaakt bij het zo hoog mogelijk schommelen. Ik hoefde vandaag niet eens naar het schoolplein te kijken, om te zien waar dat bijna angstaanjagende geluid vandaan kwam: van dames op de wip.

Gelijk met de school is het zwemmen weer begonnen. Voor mij betekent dat het zwemmen in warm water wel te verstaan. Ik heb er waarschijnlijk al eens over geschreven maar ik kan niet tegen zwemmen in koud water want dan bevriest mijn rechterarm zowat….. Ik ben namelijk eens gevallen en daarbij heb ik mijn schouder gebroken en de zenuw van mijn rechterarm beschadigd. Nou ja, sindsdien wordt mijn  rechterarm extra koud bij het zwemmen in koud water te koud om het lekker vol te houden. Daarom ga ik dus altijd in warm water zwemmen dan is het wel uit te houden. Vervelend in dat warme bad is wel dat het zo klein is en dat er zo veel mensen op af komen. Ik ga nooit langer zwemmen dan een half uurtje. Ik vind het namelijk helemaal niet leuk. Ik doe het om mijn ooit gebroken schouder de beweging te geven die die nodig heeft,  want als ik dat niet doe roest ie zeker vast. Vroeger vond ik zwemmen altijd leuk: duiken, bommetje, onderwater zwemmen, van de lage duik,….heer lijk allemaal! Daar vind ik nú niks meer aan en dat kan ook helemaal niet in dat warme bad wat dan hinder je de andere zwembadbezoekers te veel. Ik  ging vroeger vaak op mijn vrije woensdagmiddag naar het zwembad (het kouwe) en dan kon ik alle vervelende dingen van school vergeten. Want er waren veel vervelende dingen op school.

Vooral onderwijzers. Een onderwijzer was de allervervelendste. Dat was een soort persoonlijke kwelduivel voor mij. Het was zo dat ik bloosde als ik een beurt kreeg op school. ….en dat vond die onderwijzer leuk. Dus als het spreekwoord ‘’ hij werd zo rood als een boei’ aan de orde kwam dan zei die klootzakonderwijzer: als jullie willen weten wat dit gezegde betekent, moeten jullie nu naar hem (mij dus) kijken.  En dan werd ik natuurlijk knalrood en zo kreeg die onderwijzer de lachers op zijn hand. Gelukkig hoorde ik later, ik was toen 14, dat die leraar vroeg dood was gegaan…….. op zijn zesenveertigste, meen ik me te herinneren. Eigen schuld, dikke bult.