OP DE WIP

De basisschool voor de flat waar ik woon is vandaag weer begonnen. Ik heb er nog helemaal niks van gezien. Maar gehoord des te meer. Het lijkt wel of het elk jaar meer wordt. Dit is het derde jaar dat ik dit meemaak en de tering herrie waarmee zo’n schooldag gepaard gaat is werkelijk enorm. Nu ik dat zo schrijf lijkt het wel of ik een hekel heb aan kinderen en hun geluid maar dat is helemaal niet het geval. Ik heb er lol in als kinderen vrijelijk geluiden maken bij hun spel MAAR wat van mij niet hoeft is een soort van overschrééuwen wat met name de grotere meisjes doen wanneer ze iets spannends spelen of bespreken. Bij het bespreken zal het wel over ontluikende verliefdheden gaan maar bij het spelen worden gillend krijsende geluiden gemaakt bij het zo hoog mogelijk schommelen. Ik hoefde vandaag niet eens naar het schoolplein te kijken, om te zien waar dat bijna angstaanjagende geluid vandaan kwam: van dames op de wip.

Gelijk met de school is het zwemmen weer begonnen. Voor mij betekent dat het zwemmen in warm water wel te verstaan. Ik heb er waarschijnlijk al eens over geschreven maar ik kan niet tegen zwemmen in koud water want dan bevriest mijn rechterarm zowat….. Ik ben namelijk eens gevallen en daarbij heb ik mijn schouder gebroken en de zenuw van mijn rechterarm beschadigd. Nou ja, sindsdien wordt mijn  rechterarm extra koud bij het zwemmen in koud water te koud om het lekker vol te houden. Daarom ga ik dus altijd in warm water zwemmen dan is het wel uit te houden. Vervelend in dat warme bad is wel dat het zo klein is en dat er zo veel mensen op af komen. Ik ga nooit langer zwemmen dan een half uurtje. Ik vind het namelijk helemaal niet leuk. Ik doe het om mijn ooit gebroken schouder de beweging te geven die die nodig heeft,  want als ik dat niet doe roest ie zeker vast. Vroeger vond ik zwemmen altijd leuk: duiken, bommetje, onderwater zwemmen, van de lage duik,….heer lijk allemaal! Daar vind ik nú niks meer aan en dat kan ook helemaal niet in dat warme bad wat dan hinder je de andere zwembadbezoekers te veel. Ik  ging vroeger vaak op mijn vrije woensdagmiddag naar het zwembad (het kouwe) en dan kon ik alle vervelende dingen van school vergeten. Want er waren veel vervelende dingen op school.

Vooral onderwijzers. Een onderwijzer was de allervervelendste. Dat was een soort persoonlijke kwelduivel voor mij. Het was zo dat ik bloosde als ik een beurt kreeg op school. ….en dat vond die onderwijzer leuk. Dus als het spreekwoord ‘’ hij werd zo rood als een boei’ aan de orde kwam dan zei die klootzakonderwijzer: als jullie willen weten wat dit gezegde betekent, moeten jullie nu naar hem (mij dus) kijken.  En dan werd ik natuurlijk knalrood en zo kreeg die onderwijzer de lachers op zijn hand. Gelukkig hoorde ik later, ik was toen 14, dat die leraar vroeg dood was gegaan…….. op zijn zesenveertigste, meen ik me te herinneren. Eigen schuld, dikke bult.