NIKS AAN

 Eigenlijk hoort een stukje als dit een beetje leuk te zijn. Maar vandaag gaat dat me absoluut niet lukken. De lezer kan dus ophouden met lezen want er is gewoon niks aan. Dat komt omdat alles wat ik deze dag doe waardeloos is. Het begon al met de nacht. Ik geloof dat ik deze nacht bij elkaar drie uurtjes geslapen heb…..dan had ik weer dorst, dan moest ik weer piesen, dan ging de wekker per ongeluk af, dan lag mijn vriendin vreselijk te snurken…..het kon vannacht niet op. Vervolgens kwam ik er rond half acht ’s ochtends achter dat ik gisteravond mijn ontbijt was vergeten klaar te maken. Ik eet altijd muesli dus dat is een heel karwei om dat klaar te maken; zeker zoals ik het doe, met rozijnen, geprakte banaan, olienootjes, rozijnen yoghurt en een beetje suiker…… daar ben ik toch zeker een kleine tien minuten mee bezig en eer ik het op heb, ben ik weer tien minuten verder en ik moest om acht uur op de sportschool zijn om me te laten wegen, onder andere dan, want ik zou ook nog wel wat oefeningen gaan doen. Ik kwam natuurlijk bijna een kwartier te laat voor het wegen. Maar ik had geluk dat sportinstructeur me nog wel wilde helpen, als ik tenminste mijn kousen en schoenen wilde uitdoen. Dat is niet bij wijze van straf, want bij wegen in onze sportschool moeten we altijd onze sokken en schoenen uitdoen.  Ik woog deze keer een kilo minder dan de vorige keer namelijk 76,6 kilo. Dat is voor mij een goed gewicht bij mijn lengte van 1.83. Toch zou ik liever 75 kilo wegen dat heb ik namelijk mijn hele volwassen leven gewogen …..nu dus alweer een tijdje niet meer helaas. ….niet dat ik veel eet….integendeel zelfs ik eet weinig, daarom denk ik dat ik de komende tijd nog wel wat meer zal afvallen. Verder heb ik al mijn gewone oefeningen gedaan die ik elke drie dagen per week doe. Ik vind het zo jammer dat er zoveel sporters zijn die eigenlijk  alleen maar komen om te kletsen met elkaar….sociaal sporten noemen ze dat. 

Na de sportactiviteit moest ik nog naar het huis van mijn vriendin om mijn spullen op te halen. Mijn spullen stonde namelijk bij mijnvriendin omdat ik bij haar een paar dagen geslapen heb. Ik slaap normaal gesproken bij haar van zaterdag tot en  met dinsdag maar bij wijze van uitzondering slaap ik deze week tot en met maandag bij haar. Dat komt omdat ik op dinsdag in het ziekenhuis opgenomen wordt om geholpen te worden aan mijn prostaat en mijn blaas. Dat is morgen pas. Om 9 uur  ’s ochtends moet ik nuchter in het ziekenhuis zijn eerst moet ik nog bloed laten prikken en dan naar de afdeling A3 alwaar de voorbereiding op de ingreep plaats zullen vinden. Het is een ingreep van niks, heb ik me laten vertellen……je kan het vergelijken met het trekken van een kies (wel met een stevige verdoving). Zover is het echter nog niet. Vanavond moet ik nog mijn spulletjes voor naar het ziekenhuis pakken en dat vind ik een heel vervelend karweitje