DROOM

Iemand probeert me wakker te maken. Maar ik zit in een droom en kom er niet uit. Ik weet niet of het een man of een vrouw is maar ik blijf slapen, dromen. Soms lijk ik te ontwaken dreig ik mijn ogen open te doen maar ze klappen meteen weer dicht. Nu stopt het pogen me te wekken. De droom neemt weer de overhand.

Ik loop door een groot magazijn met allemaal gevouwen dozen met de naam IVOM erop. Er lopen nog veel meer mensen zoals ik; alleen maar mannen. Veel machines staan er ook om de kartonnen te vouwen en te snijden. Ik kom bekenden tegen: de buurmannen, José de Spanjaard, een paar broers en neven allemaal gekleed in een kaki-overall. Ze roken ook allemaal. Ik niet.

‘Moet je ook een sjekkie draaien Siep, vraag een van de buurmannen, die zeker niet weet dat ik al lang gestopt ben met roken omdat ik daar zware keelontsteking van krijg. De buurman taalt klaarblijkelijk echt niet om zijn gezondheid want elke ochtend stapt hij hier het pand binnen met een pak Zware Van Nelle en dat rookt hij helemaal op…..nou ja hij geeft ook wel eens wat weg.

Wie ook veel rookt is José de Spanjaard maar die rookt filtersigaretten. Het vervelende is dat hij altijd die rook in mijn gezicht staat te blazen. Ik zal niet zeggen dat hij dat expres doet, daar heb ik geen hard bewijs voor, maar hinderlijk is het wel. Dus ik zei d’r eens wat van:

‘Hé Jose, kan je die rook eens de andere kant op blazen jongen, want ik krijg er zo’n vreselijke keelkriebel van.’

Nou, je had hem toen moeten horen:

‘JIJ, JIJ, JIJ ALTIJD OUWEHOEREN, ALTIJD …..OUWEHOEREN JIJ!’

 Hij wil me bijna te lijf gaan als er een rat van onder de machine vandaan in José s overall  springt. En ratten zijn toch zeker geen appetijtelijke beestjes om op je droge huid te laten zitten. José laat van schrik zijn net opgestoken sigaret uit zijn mond vallen en begint als een dolle man op zijn linker broekspijp te slaan want daar zit ie waarschijnlijk dat stuk ongedierte en ja hoor daar snelt de rat de broekspijp uit. De rat voelt zich waarschijnlijk zo opgejaagd door José dat hij een grote sprong omhoog neemt….. meteen richting mijn strot en net als hij in mijn strot wil gaan bijten kan ik hem met mijn sterke rechterhand een oplawaai geven……… echter, hij is niet dood want hij snelt mijn overall van boven in ik voel hem over mijn borstharen trippelen en ik ga daar slaan maar ik ben natuurlijk steeds te laat. Het blijft moeilijk om het beestje een doodsklap te geven; nu is ie weer op mijn rug  en daar is ie helemaal moeilijk te pakken, tenzij ik vlug  op mijn rug ga liggen. Maar ook dat helpt niet; hij gaat alweer over mijn buik in  de richting van mijn piemel. Ik vrees even dat hij in mijn piemel gaat bijten maar hij besluit via mijn gulp weer onder de machine weg te schieten. Hij had José en mij een paar angstige momenten bezorgd. José geeft me een klap tegen mijn schouder  en voor mij  staat De Zware van Nelle-buurman, die mij uit de droom wekt.