HANS (2)

Hans zit in verpleeghuis ‘Het vooruitzicht’ in Capelle aan den IJssel.  Bijna een jaar geleden kreeg hij een beroerte. In zijn slaapkamer was hij gevallen tussen zijn bed en het slaapkamerraam. Gelukkig had hij zijn gordijnen al open gedaan. De buren die daar op de galerij langs liepen zouden hem in de slaapkamer kunnen  zien liggen. Hij heeft er, volgens de huisarts nog zeker twee dagen op de vloer gelegen. Toen pas belde een buur 112. Een week heeft hij ter observatie in het ziekenhuis gelegen. Daar werd duidelijk dat er lichamelijk niet veel loos met hem was ...ze vonden zijn heupen niet zo goed functioneren maar volgens zijn dochter Catherina had hij daar al lang last van. Geestelijk had  Hans volgens de artsen wel een klap gehad maar ze konden nog niet zeggen hoe dat precies zou uitpakken.

Nu, een jaar na de beroerte, gaat het niet zo best met hem.  Hij denkt dat zijn dochter, zijn vrouw is, dat hij vier kinderen heeft, twee jongens en twee meisjes, terwijl hij niet meer dan twee dochters heeft:  Catherina en Adèle. Hij is zeer achterdochtig; verdenkt zijn medebewoners ervan dat ze zijn spulletjes willen stelen. Een man die even wat langer stilstaat bij zijn kamer krijgt pardoes een kan water over zich heen.

Constant is hij aan het manipuleren met  de sleutel van zijn kamer; verbergt die ergens en vergeet dan weer waar hij hem gelaten heeft; vervolgens haalt hij de kledingkast een of meerdere malen helemaal leeg en voelt aan elk kledingstuk of daar zijn sleutel in zit. Wanneer hij de sleutel niet vindt, komen er tranen in zijn ogen: ‘Ik weet het niet meer, hoor.’

Als de verpleegsters hem niet zeggen  dat hij zich moet scheren, doet hij het niet. Hij loopt soms met een baard van vijf dagen. Wat verder direct opvalt: hij is zowat verdubbeld in gewicht. Zeker 120 kilo weegt hij nu.  De verpleging zou eens wat meer moeten letten op wat hij allemaal naar binnen stopt, want met die zwakke heupen kan hij dat overgewicht echt niet aan.

Om de veertien dagen op zaterdagmiddag bezoek ik hem.  Vanmiddag was ik daar. Het duurt een tijdje voor hij mij herkent. Hans dacht dat het vrijdag was. Het weekritme is hij kwijt.

Toen Hans nog in zijn flat woonde in Alexanderpolder, was hij bevriend met Marja (68), zij zong op hetzelfde koor als Hans. Ze gingen regelmatig bij elkaar koffie drinken. Soms waren haar  kleindochters er ook bij. Marja en haar kleindochters maakten hem gelukkig.  Plotseling was Marja verhuisd naar Schiedam. Hans hoorde dat pas toen ze al weg was. Marja stuurde hem nog wel een verhuiskaartje. Hij verborg het kaartje op een plek waar zijn dochter het niet zou vinden. Catharina hoefde daar niks van te weten. Maar met het ontruimen van zijn flat, toen hij naar het verpleeghuis moest, is het kaartje zoek geraakt. Hans heeft  er veel verdriet van, dat hij Marja niet kan laten weten dat hij nu in ‘Het vooruitzicht’ zit.