ROLLING STONES

Naar de band Clannad(cd: the fishing blues) luister ik nu. Heel ontspannen Ierse  klanken en zang. Ik zit niet zo lekker in m’n vel en juist die muziek helpt me een beetje ontspannen,  rustiger adem halen en neemt wat van mijn hoofdpijn weg. Wierookgeur (cederhout) past ook heel goed bij deze muziek en helemaal geweldig is het om bij deze muziek in de armen van je geliefde te liggen en je te laten verwennen.

In 1963 denderde de popmuziek mijn leven binnen. Ik werd popbewust. De Beatles waren de eerste nummer één op de hitlijsten. Zij waren dè sensatie, niet alleen in Engeland maar wereldwijd. Muziekkenners verketterden de simpele, schreeuwerige muziek van de Beatles, de Liverpoolse popband. Zo slecht was het nou ook weer niet.

Maar ik vond een andere popgroep toch beter. Om en om stonden ze boven aan de hitlijsten. Deze band werd door de muziekprofessoren nog harder neergesabeld dan de Beatles; de naam van mijn favourite band: The Rolling Stones. Behalve de ‘orenteisterende’ muziek, verfoeiden de critici de vieze lange haren en het achterbuurt-uiterlijk van de bandleden.

Op de school waar ik als dertienjarige zat, heerste een grote rivaliteit tussen de Beatles en Stones fans. Niet dat er gevochten werd ofzo. Absoluut niet. Nee, de verschillende teksten werden beoordeeld, de dansbaarheid van de nummers, het opzwepende karakter van de muziek. Heel vredig allemaal. Het is nooit onderzocht maar als ik me niet vergis was destijds de uitslag Beatles – Stones:  fifty – fifty, op àlle scholen.

Nóóit heb ik een LP of CD van de Beatles gekocht. Hoewel ik wel geaarzeld heb bij het uitkomen van Sergeant Pepper’s Lonely Hearts Club Band , omdat dat album volgens iedereen ‘helemaal geen Beatlesplaat was’. Ik heb de verleiding kunnen weerstaan.

Mijn eerste Stones-LP was getiteld ‘The Rolling Stones’ uit 1964 met nummers als ‘Route 66’, ‘Tell me’, ‘Little by little’ en ‘Walking the dog’. Ook heb ik in 1964 de Stones-single: ‘It’s all over now’ gekocht, wereldwijd een megahit. Nog steeds, als ik het intro van dat nummer hoor, word ik een beetje gek en moet ik wild dansen of het nou wel of niet mogelijk is.

Mick Jagger is voor mij het boegbeeld van de Stones. Als Mick wegvalt is het over en uit met de Stones. Samen met Keith Richards zorgt hij voor tekst en muziek. Met zijn virtuoze stemgebruik en zijn wervelende podiumact maakt Mick Jagger een unieke belevenis van vrijwel elke life show.

Een schok ging door de popwereld toen bekend werd, in 1969, dat gitarist Brian Jones in zijn eigen zwembad verdronken was. Hij was de oprichter van de Rolling Stones en naar men zegt de creatiefste musicus van de groep.

Op 5 juni 1982 (Going to a GoGo)en 21 mei 1990 (Urban Jungle Tour) ben ik naar de Stones-concerten geweest in de Kuip.  Grandioos beide concerten.

Ik heb, jarenlang,  bijna routinematig, alles verzameld van de Stones wat op de Nederlandse markt uitkwam en ik heb er heel wat uurtjes Stones-luisteren opzitten. Mijn favoriete albums zijn Black and Blue (1976) en Stripped (1995).

De laatste jaren luister ik niet alleen maar naar de Stones. Zoals ik hierboven al schreef:  ik luister graag naar Ierse volksmuziek zoals Clannad en ook Loreena McKennit. De singersongwriter John Mayor vind ik grote klasse. De allerbeste vind ik Amy Whinehouse. Helaas is zij  in 2011 op 27 jarige leeftijd overleden.