MATCHFIXING

Matchfixing was wel hèt onderwerp van het weekend. Als ik het goed begrepen heb probeert een goksyndicaat, van te voren de uitslag van een voetbalwedstrijd te bepalen. Hoe gaat dat dan? Twee of drie spelers van het team dat moet verliezen krijgen veel geld aangeboden. Die spelers moeten dan niet al te opzichtige fouten maken, waardoor de tegenstander doelpunten kan maken. Stel: het goksyndicaat wil voor de wedstrijd Ajax – Willem II een uitslag van minstens 3 – 0. Het doel van het goksyndicaat is enorm veel geld binnen halen.  Over de hele wereld kunnen miljoenen mensen gokken op  die wedstrijd. Alleen het goksyndicaat (en de omgekochte voetballers)  weten bijna zeker dat uitslag 3 – 0 gaat worden. Van de, stel 3 miljoen gokkers op die wedstrijd, hebben er misschien een half miljoen goed gegokt. Aan hen moet uitbetaald worden. Stel één miljoen. Er blijft dan nog twee miljoen over. Van die twee miljoen (dollars, euro’s?) moeten ook de corrupte voetballers nog worden betaald. Die krijgen elk 100.000,= euro; ze zijn met zijn drieën dus 300.000,= in totaal. De winst voor het goksydicaat is 2.000.000 –  300.000 = 1.700.000,= euro. Kassa!

Ik volg hierna een foute speler. Hij is de rechtsback van het team en hij weet vanaf het begin ik ga  een paar foutjes maken. Uit een of meerdere van die foutjes moet gescoord gaan worden. Daar zit hij dan in de kleedkamer naast zijn teamgenoten. Hij luistert naar de peptalk van zijn coach. Hij staat op van zijn plekkie in de kleedkamer om naar het veld te gaan. In de kleedkamer geeft hij zijn teamgenoten nog een high-five ‘we gaan er tegenaan jongens, come on’. Te midden van zijn teamgenoten loopt hij, in de rij, het veld op. Het stadion is uitverkocht. Straks zal hij voor zijn eigen enthousiaste publiek, zo onopvallend mogelijk een paar foutjes maken. De toss is door zijn aanvoerder gewonnen, de tegenstander mag straks aftrappen.

Hij vormt eerst nog met zijn team een cirkel, armen over de schouders, hoofden gericht op de grasmat; zo doen ze (3x)de yell: ‘We gaan er voor!’  Maar hij niet, althans, hij doet die yell wel maar hij gaat er niet voor. Want ook al verliezen ze, hem wacht een lekkere pot met geld.

Hij kan uit verschillende foutjes kiezen. De minst opzichtige is: aan de verkeerde kant dekken. Verdere mogelijkheden zijn de verkeerde richting op koppen; de bal van de voet laten springen, te kort terugspelen op de keeper, foutieve pass naar verdediger, te laat stappen voor de buitenspelval, rood krijgen of twee keer geel, hands of een gore overtreding maken in het strafschopgebied en er zijn er nog wel meer..

Stel: ze moeten met drie nul verliezen. Geen probleem. De eerste goal valt na een foutje van zijn matchfixmaatje (de linksback). Hij laat zich poorten door zijn directe tegenstander. Die geeft voor en de spits kopt de bal binnen.

De tweede goal komt door een ‘fout’ van hemzelf. Hij geeft een heel slechte pass ‘over de hele’. De midmid van de tegenstander onderschept de bal en stoomt op richting  doel. Hij haalt uit en de bal verdwijnt in de kruising.

De derde goal was een penalty. Hij probeerde zo onopvallend mogelijk hands te maken binnen de zestien. De scheids zag het (en dat was natuurlijk ook zijn bedoeling).

Drie nul verloren; het doel was bereikt.

In de kleedkamer krijgt hij er flink van langs: die handsbal was totaal overbodig en die pass over de hele, dat is iets voor onze spelbepaler niet voor hem. Zogenaamd schuldbewust hoort hij de verwijten van zijn teamgenoten aan. In gedachten steekt hij zijn middelvinger naar ze op. Over een paar dagen wordt er immers op zijn bankrekening een ton bijgeschreven.

Noot:

De voetballer uit het verhaaltje hierboven verdient heel goed.

Ik vraag  me af of weinig tot slecht verdienende voetballers makkelijker voor de verleiding van matchfixing zullen zwichten dan veel verdieners.

Ik twijfel. Voor slecht verdienende voetballers is het wel heel verleidelijk om even snel een ton te verdienen. Misschien moet hun salaris verhoogd worden.

Wat te denken van de driedubbeldik betaalde topvoetballers. Er zijn er bij die tijdens hun carrière verslaafd raken aan geldverslindende hobby’s als drugs, gokken, vrouwen of auto’s en daarom via matchfixing toch nog bij moeten schnabbelen.