KADOOTJE

Buurvrouw Sjaan is 25 december jarig geweest. Zij heeft alleen nog een kadootje tegoed van mijn vrouw, die goed bevriend is met haar. Sjaan is in haar nopjes met het kado-idee om eens naar de bioscoop gaan. Ze hebben de film Nebraska uitgekozen en ik mag ook mee. We gaan om één uur van huis zodat we om half twee bij Cinerama zijn. Het is maar een klein rot stukkie maar wij slagen er in elkaar kwijt te raken. 

Sjaan en ik stonden om tien voor half twee bij Cinerama. Mijn vrouw is in geen velden of wegen te bekennen … ook om half twee nog niet. Sjaan en ik zijn allebei zo stom geweest om ons mobieltje thuis te laten, zodat we onbereikbaar zijn voor mijn vrouw.

Het lijkt ons het beste, terug naar huis te gaan om te kijken waar mijn vrouw uithangt. Wat blijkt: zij is naar bioscoop Pathé gegaan! Dààr speelt dus de film Nebraska en niet in Cinerama, zoals ze ons gezegd had. … lekker handig.

Inmiddels staat ze bij bioscoop Cinerama om te kijken of wij daar misschien ook zijn …… maar Sjaan en ik zijn nu dus bij mij thuis.

Nu ze daar toch is gaat mijn vrouw kijken of er een goede film draait in Cinerama. Sjaan en ik vertrouwen er op dat er wel wat zou zijn en fietsen weer in de richting van Cinerama. Mijn vrouw heeft inmiddels een film gevonden: ‘You’re not you’. Een samenvatting van het verhaal staat te lezen op een a-4-tje naast de filmaffiche in de vitrines van het filmtheater.

Het leventje van de beroemde pianiste Kate (Hilary Swank) stort in als ze ALS krijgt, een ongeneeslijke spierziekte.

Kate gaat op zoek naar een geschikte verzorgster en ontmoet de chaotische studente Bec. Die is onervaren maar moet iets te doen hebben. Het duo, de pianiste en de losbol, vormt een perfect team. Kate en Bec inspireren elkaar. Gebaseerd op de gelijknamige roman van Michelle Wildgen, in Nederland uitgebracht onder de titel Jij Bent Mij.

Dat lijkt ons wel wat, die film, alleen hij begint pas om drie uur terwijl het nu kwart over twee is. Die drie kwartier overbruggen blijkt geen enkel probleem met wijntjes, ‘n biertje (in zo’n Grolsch beugelflesje) en chocolaatjes.

We zitten in totaal met z’n vieren in filmzaal 7.  Extreem weinig bezoekers. De film draait misschien al lang of het heeft er mee te maken dat het maandagmiddag is. Het is een puike film; boeiend van begin tot eind.

Mooie opmerking van Kate tegen haar man Evan:

‘Toen je verliefd op me werd zag je mij niet maar ik vond het prima. Mijn niet mij is altijd je partner geweest. Dat wilde ik ook zo.’

Mijn vrouw is in een royale bui. Ze trakteert niet alleen op film maar ook nog eens op ‘uit eten’. ‘Kom maar mee’, zei ze na de film, ‘dan gaan we naar de Bazar op de Witte de Withstraat.’

Ik ben een beetje sceptisch over de Bazar, want ik heb van enkele mensen gehoord dat die zaak achteruit gaat. Maar niks daarvan! We hebben alle drie heerlijk gegeten. En mijn vrouw, die betaalde, vertelt me dat het met de prijs kwaliteit verhouding van de Bazar wel snor zit.