Marieke heeft er dit keer he-le-maal
geen zin in: logeren bij haar nicht Femke, oom Karel en Tante Fiep. Ze mag de
hele kerstvakantie blijven. Eerlijk gezegd zijn de vader en moeder van Marieke
wel blij dat ze even ‘opgehoepeld’ is. Haar ouders vinden Marieke nogal druk:
ze trommelt vaak op een drumstel, holt luid schreeuwend haar poes achterna en luistert
naar keiharde popmuziek. De arme vader en moeder van Marieke worden daar moe van
en krijgen hoofdpijn van haar. Het is nu de derde keer nu dat Marieke in Egmond
gaat logeren. Deze keer móét ze van haar ouders. Zelf heeft ze er ab-so-luut
geen trek in.
Marieke gaat deze keer
helemaal alleen, met trein. Met de trein van Leiden, waar ze woont, naar
Egmond. Oom Karel en misschien ook wel nicht Femke zullen op het perron in
Egmond klaarstaan om Marieke op te halen. En dan is het nog maar een klein
eindje rijden met de auto naar hun huis, dichtbij de duinen. De eerste keer was
Marieke zeven jaar en Femke nog maar vijf en toch hebben ze steeds veel lol met
elkaar. Die eerste keer sliepen ze nog samen op één kamer … in één bed. Maar
dat ging niet goed, want die twee hielden elkaar soms de hele nacht wakker en
niet alleen elkaar maar ook oom Karel en Tante Fiep. En wat ze nou precies
deden? Nou ja, niet zo heel veel bijzonders eigenlijk: een beetje giechelen
over hoe stom andere mensen en ook dieren er uit zien bijvoorbeeld; ze lieten
vieze poepjes, soms echt, soms namaak of ze gingen elkaar ‘doodkietelen’; dat
soort stomme dingen. Als oom Karel dan op hoge poten in de slaapkamer was
geweest om de meisjes te waarschuwen dat ze wat rustiger moesten zijn, kwamen
ze het eerstvolgende kwartier al helemaal niet meer bij van het lachen … oom
Karel liep echt voor gek in zijn lubberende onderbroek.
Met dat eerste jaar hadden
oom Karel en Tante Fiep leergeld betaald: Marieke mocht wel voor het tweede
jaar komen, dat vonden ze hartstikke leuk, maar dan moeten Marieke en Femke wel
op aparte slaapkamers. In dat tweede jaar genoten de meisjes volop van elkaar
en van het strand en de duinen. Met oom Karel en tante Fiep maakten ze lange strandwandelingen.
Soms was het heel koud, vooral door de wind, maar sneeuwen deed het nog niet. Op
een dag zagen ze op het strand wel vier dooie meeuwen. Die hebben ze daar toen alle
vier begraven… alle vier bij elkaar in één kuil.
Na zo’n koude en
vermoeiende wandeldag maakt tante Fiep een lekkere stamppot boerenkool met
rookworst en kaantjes. Heerlijk vindt Marieke dat.
Marieke moet nu wel even
wennen om alleen op een kamertje te slapen. Oom Karel brengt haar nu naar bed.
Hij leest haar eerst een verhaaltje voor over een ondeugend driftig mannetje met
een lieve maar ongehoorzame grote hond. Het is best een leuk verhaal en Marieke
moet er ook erg om lachen. Dan legt oom Karel het voorleesboek weg en geeft hij
Marieke kusjes, veel kusjes: op haar voorhoofdje, op haar wangetjes, op haar
mondje, op haar borstje, op haar buikje en op allebei haar beentjes. Marieke ligt
daar maar in haar pyjamaatje en laat de
kusjes van oom Karel over zich heen komen.
Dan gaat oom Karel haar
logeerkamertje weer uit:
‘Welterusten Marieke,’zegt
hij.
‘Welterusten oom Karel,’zegt
zij.
Marieke is er wel een beetje van in de war. Zó
veel kusjes ineens, dat is toch nergens voor nodig?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten