Gedwongen prostitutie is
het onderwerp van een documentaire serie die de EO op de dinsdagavonden in
januari 2015 uitzendt. (Er komen nog twee delen). Een op de tien prostituees
blijkt onder dwang te moeten werken.
In de documentaire vertelt
de (onherkenbaar gemaakte) ervaren pooier Boy hoe hij een vrouw achter de ramen
krijgt:
‘Met klappen! Dat hoort.
Om te laten zien wie de baas is. Eens in de zoveel tijd moet dat, je kunt het
vergelijken met een hond. Die moet je ook alles leren. En als een hond niet wil
dan trap je of geef je een klap.
Hetzelfde geldt voor een vrouw.’Een behoorlijk riskante zaak die
gedwongen prostitutie.
Toen ik 18 jaar was had ik
een krantenwijk, jawel! Negentig procent van het geld dat ik met dat werk
verdiende, gaf ik aan mijn moeder. Mijn vader verdiende veel te weinig om 12
personen te kunnen onderhouden. Dat kleine beetje geld van mij hielp. Maar dat
was het niet alleen, want die tien procent die overbleef ging in een enveloppe
in mijn bureautje en na tien weken zat er vijftig gulden in. Voldoende om eens naar
Katendrecht, naar de hoeren te gaan! Ik
zocht een ranke, rijpe roodharige hoer van ongeveer 30 jaar uit en vroeg haar
zo stoer mogelijk:
’Hoeveel?’
‘Vijfentwintig,’ zei ze,
waarop ik knikte. Ze wenkte me naar binnen en vroeg meteen nadat ze deur achter
me had gesloten om mijn geld. Ze had op vier hoog een piepklein kamertje, waar
net een twijfelaar kon staan. We moesten veel steile trappen op om daar te
komen. Ik voelde of die twee briefjes van tien en dat briefje van vijf nog in
mijn kontzak zitten.
Ik was knap nerveus. Zij
was zich al aan het uitkleden.
‘Allé’, zei ze, ‘waar
wacht je nog op, jongen, kleed je uit.’ Ik was nog bezig met mijn onderbroek en
mijn sokken uit te trekken, terwijl zij al in haar beha en haar slipje op bed
lag. Ze trok me naar zich toe op bed en probeerde mijn angstig kleine plassen
hard te maken. ‘
‘Het gaat zo niet,’ zei ik
tegen haar,’het gaat misschien als je je helemaal uitkleedt.’
‘Okee,’ zei ze, ‘heb je
nog meer geld bij je dan? Want daar hangt wel een prijskaartje aan.’
In m’n blootje pak ik mijn
broek, en vis die andere vijfentwintig gulden uit mijn kontzak.
‘Geef maar hier!’ Ze is
allesbehalve aardig. Toen ze die andere
vijfentwintig gulden uit mijn handen had gegrist, deed ze d’r beha en d’r slip
uit en trok mij op haar lijf.
‘Niet zoenen op mijn
mond!’, zegt ze meteen als een boze schooljuf … ik was niet eens op het idee
gekomen.
Met mijn slappe lul kon ik
helemaal niks uitrichten. Zuchtend en steunend probeerde ze mijn slappe, stijf
te masseren … tevergeefs. Ze had er duidelijk geen trek in.
‘We stoppen ermee, hoor, want
dit gaat niet lukken. Volgende keer beter,’zei ze en ze was alweer zowat
aangekleed … ze stond alweer zowat buiten voor de deur, nieuw klantjes te
verleiden.
Zou deze vrouw destijds rond
1965 gedwongen in de prostitutie hebben gezeten? Moeilijk te zeggen. Haar
lichaam was ongehavend. Maar …als je dat werk doet uit eigen keuze, moet je er
toch een klein beetje lol in hebben. Dat had zij duidelijk niet.
Dat zal wel aan mij
gelegen hebben, denk ik …...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten