WIND

Zo onder koffietijd leek het nogal hard te waaien. Mijn vriendin en ik zouden zo dadelijk de deur uit moeten om de wekelijkse boodschappen te doen. Harde wind of niet er zat niets anders op dan het boodschappenlijstje maken,  het fust in het boodschappenkarretje doen en er voor te gaan. Wie schetste onze verbazing toen wij buiten aangekomen  nauwelijks enige wind voelden. We liepen nu aan de noordkant van de flat en het kan natuurlijk zijn dat de wind op de zuidzijde beukt. Maar ook toen wij uit de noordzijde stapten en onderhevig waren aan wind uit alle richtingen viel de windkracht alleszins mee.

We zijn, zoals altijd, van plan om naar de supermarkt van de Jumbo te gaan. Tussen onze flat en de Jumbo staat een gebouw dat heet de Prinsenwiek en als het in de regio spookt dan spookt het bij de Prinsenwiek wel tien keer zo erg. Doch ook daar was het op deze ochtend waarop het thuis zo stormachtig leek tamelijk rustig qua wind..

We waren nu weldra bij de Jumbo aangeland. Ik moest eerst mijn fust kwijt. Ik had pech er stond een vrouw voor me die wel honderd lege flessen in de automaat aan het stoppen was. Gelukkig bood ze me voorrang aan. ‘Ja, als je zo lang op mij moet wachten ben je een half uur verder.’ Aardig van die vrouw. 

In de winkel was het verder wel gezellig, niet zo druk in ieder geval. We konden samen geconcentreerd onze boodschappen doen.  Omdat we van de week bami zouden eten kocht ik bamigroenten, bamikruiden, bami, komkommer, ei en kroepoek en niet te vergeten kip, dat vind ik lekkerder bij bami dan hamblokjes. Ook zouden we de komende week, witlofsalade eten en daarvoor was witlof nodig en dat de voorraad bananen, rozijnen en ‘noten zonder zout’ aangevuld zou worden.

Broccoli met vis stond ook nog op het menu maar ik besloot dat pas volgende week vrijdag te kopen omdat we het dan pas zouden eten en de broccoli het lekkerst is als je het de dag zelf koopt in plaats van een week eerder.

Verder kochten we nog wat snoeperij als krentenbollen en knopplers (een heerlijk gebakjesachtig koekje). Omdat wij alles wat we kopen, scannen, hoeven we nooit lang bij een gewone kassa inde rij te staan. We mogen gelijk door naar de scankassa. Daar geven we de scanner aan de kassière en dìe zegt wat we moeten betalen: precies het bedrag wat we gescand hebben. Soms komt het voor dat de kassière moet controleren of we alles van de boodschappen wel gescand hebben ….. en als we een boodschap per ongeluk niet gescand hebben moeten we voor straf naar een gewone kassa. Maar dat is gelukkig bij ons nog nooit gebeurd.

Toen waren we klaar in de winkel en gingen we naar buiten. Tegelijk stak er een orkaanachtige wind op die mijn petje afrukte en ons boodschappenwagentje omkieperde waardoor de helft er uit sodemieterde. Ook wij werden omgeblazen. Gelukkig kregen we snel hulp van omstanders die nog wel tot iets in staat waren. Mijn petje werd terugbezorgd door een jongedame op een fiets en een paarmensen hielpen ons onze tas weer te vullen.  Gewond waren we godzijdank niet.

De rest van de weg naar huis verliep weliswaar met volop wind maar verder probleemloos.