GEWOON LEUK

Dit weekend wordt zwaar voor Thea. Haar man, Sjaak gaat een paar dagen weg met zijn wandelclub. Vrijdagmiddag tot en met zondagavond.  Wandelingen maken van max 30 kilometer per dag in de bossen rond Verdun (Noord Frankrijk). De nacht brengen ze door in een luxe gîte.

Vrijdagavond wordt Thea gebeld door Leo, haar collega. Ze praten wat over het werk. Dan zegt hij dat hij straks naar de bios gaat. Naar Cabaret, de film.

Loopt geweldig. Wereldwijd miljoenen bezoekers. Liza Minelli is de ‘big star’.

Cabaret draait al voor de 24^e week in Rotterdam!. Toch is Thea er nog niet naar toe geweest. Sjaak en zijzelf ook, ze hebben het zo druk met andere dingen. Werk, studie, huishouden … kinderen natuurlijk, echte handenbindertjes van twee en vier jaar.

‘Ja sorry hoor, Leo, ik sta even in gedachten, die film lijkt me echt te gek! Ik wil er al heel lang heen.… maar er komt verdorie nooit wat van.’

‘Nou, Thea,  zal ik jou eens wat zeggen? Vanavond komt er wèl wat van! We gaan! Hoe laat haal ik je op?’

‘ Je gaat een beetje te snel Leo, ik moet eerst oppas regelen voor die kleine boys. Ik bel je zo terug.’

Vaste oppas Nelly is snel geregeld. Ze heeft een makkie want de kinderen liggen al op bed.

 Thea hoort van Leo dat hij kaartjes gaat bestellen voor de voorstelling van half tien.

‘Gaat Sjaak nou ook mee of niet,’ vraagt Leo?’

‘Doe niet zo stom Leo, ik heb je vanmorgen op het werk zitten vertellen dat Sjaak een weekendje wandelen is.’

Om negen uur ontmoeten Leo en Thea elkaar in de bios. Ze begroeten elkaar met drie ‘luchtkusjes’  en drinken cappuccino’s. Met volle teugen genieten ze van de film, van  de tragiek, de zang, de dans, de humor. Thea heeft niet eens in de gaten dat Leo zijn arm haar heen heeft geslagen en zij haar hoofd op zijn schouder heeft gelegd.

Na de film nodigt Thea Leo uit voor een wijntje bij haar thuis. Oppas Nelly kijkt er raar van op dat Thea zo laat nog een ‘vreemde vent’ mee naar huis neemt. Zeker op dit late tijdstip. Maar ze vraagt niets, ontvangt haar geld en gaat naar huis.

Thea schenkt een lekker wijntje, een Saint Emilion 1992 en snijdt er een paar lekkere stukjes oude Stolwijker bij.

‘Heerlijk,’ zegt Leo, en iets te gretig klokt hij de wijn naar binnen. Ze zitten naast elkaar op de bank en praten nog wat na over de film. Opeens schuift Leo  wat onbeholpen in de richting van Thea zodat hij zowat bij haar  op schoot zit.

‘Ho ho, Leo rustig aan jongen,’ ze schenkt hem nog een wijntje in en zegt, terwijl ze op een andere stoel gaat zitten: ‘als je dit wijntje op hebt, moest je maar een gaan.’

Leo opent de deur. Hij stapt de portiek in. Thea is met hem meegelopen om hem gedag te zeggen.

‘Weet je het zeker, Thea?’ vraagt hij terwijl hij haar bij haar arm naar zich toetrekt. Hij duwt zijn bebaarde gelaat in haar gezicht maar zij weert hem rustig  af. Hij bedoelt het niet kwaad, weet ze. Ze pakt zijn gezicht tussen haar handen, kijkt hem indringend aan en zegt: ‘Ja, ik weet het zeker Leo, ik vind je hartstikke leuke vent. Heel leuk om een avondje mee te stappen en samen een wijntje te drinken na afloop. Meer niet Leo, meer niet, ’ ze lachte verontschuldigend, woelde door zijn wilde krullen en gaf hem een zoen op zijn voorhoofd.

‘Wel thuis Leo, nog bedankt voor de film en doe de groeten aan Ada.’