DOUCHE

Als ik in de loop van de ochtend, na een fikse wandeling  met mijn hond Router, de woonkamer binnenstap, zie ik tot mijn grote verbazing een man op de bank zitten, die ik niet ken.  Router slaat meteen aan en gaat afwisselend staan blaffen en grommen naar hem. De man voelt zich duidelijk wat ongemakkelijk  door de reactie van Router maar echt in  de war raakt hij er ook niet van.

‘Af Router, af,’roep ik, en Router kruipt braaf onder de bank, precies onder de plek waar de man zit. De man zit aan de koffie en mijn eerste gedachte is: dat is vast de meteropnemer voor het waterverbruik. Mijn vrouw heeft hem een bakkie koffie gegeven om een beetje op te warmen. Want het blijft maar ijskoud! Het vreemde alleen is dat mijn vrouw in geen velden of wegen is te bekennen. Ik roep nog: ‘Mirjam, Mirjam,’ want zo heet ze. Maar er komt geen reactie.

Ik stel me maar even aan die kerel voor: ‘Hans de Raaf’. Hij stelt zich aan mij voor als Nico Jaspers. Router gromt en ligt vlak naast Jaspers zijn voeten te kwijlen. ‘Af, Router, ga af!’

‘Laat me eens raden: U komt zeker voor mijn vrouw, meneer Jaspers?’

‘Ja, inderdaad, ik kom voor uw vrouw.’

‘Had u misschien iets afgesproken?’ vroeg ik.

‘Ja, om 10 uur vanochtend’ zei Jaspers, ‘we hebben elkaar ook al gezien, maar ze moest  even een boodschap doen. Ze dacht binnen het uur weer terug te zijn. Ik kon hier wel even wachten. Als mijn man komt, zei uw vrouw nog, zeg hem dan maar dat ik even naar het Kruidvat ben.’

‘Wat komt u hier eigenlijk doen, heer Jaspers?’

‘Tja, ik kom hier om uw douche te repareren. Volgens uw vrouw is de douche onbetrouwbaar: nu eens geeft ie een lekkere warme straal, dan weer een ijskoude en dan is ie ineens weer kokend heet. Zij moet dus steeds weer snel onder de douche vandaan springen. Het is volgens haar om gek van te worden.’ Router blijft onrustig. Zachtjes jankend ligt hij onder de bank; onder Jaspers. ‘Stil Router!’ zeg ik.

‘En nu geniet u van een lekker bakkie koffie alvorens u uw gereedschapstas pakt en in de douche aan de slag gaat,’ zegt Hans.

‘Nee, ik  ….. o, nu denk ik er ineens pas aan dat uw vrouw mij ook vroeg u te zeggen dat er ook voor ù nog een bakkie koffie in de keuken staat ….. en een rose koek … die zijn echt lekker!’ zei Jaspers, ‘maar u zei dat ik aan de slag kon gaan in de douche …. Dat is niet meer nodig ….’

‘Dat is niet meer nodig?’ zegt Hans de Raaf, die wel vlug in de keuken de rose koek pakt maar geen koffie neemt.

‘Nee, dat hoeft niet meer, voorlopig niet in ieder geval, want ik ben al klaar met het klusje,’ zegt Jaspers.

‘Okee,  u zit hier gewoon nog even uw koffie op te drinken en dan ….

‘Nee,’ zegt Jaspers,’ als uw vrouw straks terug is, ga ik nog even controleren of de temperatuur van de warmwaterstraal nu constante blijft en of er geen rare schommelingen zijn van ijskoud naar kokend heet.

U vrouw durft  dat, gezien haar slechte ervaringen met de douche, niet zelf te controleren. Ik wil dat wel voor u doen. Daar heb ik geen bezwaar tegen. Als ze straks terug is van het Kruidvat, met mijn antiallergie douchegel, dan spring ik hier lekker even  onder de douche.