Voorgaande delen van de serie ‘OPA & OMA’ nog eens lezen? Dat kan! Deze serie wordt ook gepubliceerd op mijn blog: ‘stukkiejee.blogspot.com’. Daar kan de serie ‘Opa & Oma’ vanaf deel 1 nog eens gelezen worden.
Door daar op de knop
‘oudere blogs’ rechtsonder te drukken krijg je telkens meer voorgaande
afleveringen van de serie te zien.
Ook eerder ‘werk’ van mij
kan je daar lezen. Met de knop ‘homepage’ kom je dan weer terug bij het meest
recente verhaal
Deel 31: Dood geboren.
Wat voorafging.
Maria is zwanger na
verkracht te zijn. Ze baart Kareltje. Dan gaat ze bij een rijke familie (in ’t
Hout) wonen en werken. De familie is goed voor haar. Ze wordt verliefd op
meneer in ‘t Hout … tegelijk raakt ze ook in verwarring ...
Ene Joop Kikkerd komt
drukwerk afleveren. Mevrouw in ’t Hout houdt Kareltje bezig. Dat lijkt Maria te
ontroeren … maar het is schúldgevoel, dat haar beroert. In een nare droom
worden haar gevoelens ‘duivels’ vergoeilijkt.
Kareltje brult iedereen
wakker; hij is niet in zijn ledikantje. Maria slaapt nog diep. Meneer in ’t
Hout is het zat: ’Dit moet afgelopen zijn.’
Maria’s liefde voor die man is gelijk over.
Joop brengt Maria met de
auto naar haar moeder in Den Bosch. Er
wordt geroddeld over Joop dat hij een
pedo zou zijn. Maria betwijfelt dat. Onderweg naar Den Bosch praten ze erover.
Joop struikelt over zijn woorden. Hij kent de roddel. Twee gassies hebben
leugens opgehangen. De politie was al bij Joop; bewijs is er niet.
Maria’s moeder herinnert
zich raadselachtige verplaatsingen van dieren bij haar thuis. Lijkt op wat er n
u met Kareltje gebeurt. En steeds is Maria vlakbij. Maria onthult Joop, dat die
verkrachter tevens Kareltjes vader is. Het
knulletje ligt alwèèr niet in zijn bedje.
Zou er soms een verband zijn tussen de verkrachting en die
‘verplaatsingen’?
Maria gaat naar de
huisarts voor haar slaapwandelen. Ze krijgt medicijnen en een verwijsbriefje voor de psychiater. Maria
reageert goed op de medicatie. Ze wordt energieker, wil ‘haar vleugels’
uitslaan. Samenwonen met een leuke man in een huisje is haar droom.
Joop wordt elkaar
geslagen. Buurman Klaas weet dat de twee
gebroeders van Ooijen Joop mishandeld hebben. ‘Volgende keer ga je er aan,
viezerik’, roepen ze Joop na. Klaas, sjouwt hem naar zijn huis. Joop likt zijn
wonden en steekt de hand in eigen boezem. Hij is aangeklaagd voor seksueel
grensoverschrijdend gedrag. Ook de misbruikte
kinderen hebben een verklaring afgelegd ... getuigen mogen echter ze
niet. Klaas was wèl getuige van het afrossen van Joop.
Joop wordt vrijgesproken.
Ten onrechte. Dat wéét hij. Zijn gedachten schieten alle kanten op. Één ding is
zeker: Maria vertrouwt hem. Haar woonwens wordt verwezenlijkt.
In de poffertjeskraam laat
het trio het zich goed smaken. Joop doet Maria daar een aanzoek om te gaan
samenwonen.
Het kleine huisje moet opgeknapt
worden. Ze krijgen veel hulp. Maria zorgt goed voor de ‘inwendige mens’. Tè
goed volgens Joop.
Maria raakt ondanks haar
afkeer van Joops avances zwanger van hem. Haar tweede … hun eerste.
De trouwdag is voornamelijk
gezellig. Dissonanten zijn de afwezigheid van Joop ’s vader en de trieste
aanwezigheid van zijn moeder. Ook wordt Joop nog herinnerd aan die
rechtszaak. De kinderen van oom Bert
dollen met Joop. De familie van Joop lijkt niet blij met dit huwelijk.
Een kennis van Joop betrapt
de van Ooijens op ruiten ingooien. Hij
jent de van Ooijens en vertelt Maria het droeve relaas van Oom Bert.
31. Dood geboren.
Het kind dat Maria al
verwachtte toen ze trouwde, werd uiteindelijk na een zwangerschap van zes
maanden dood geboren. Na een paar dagen van misselijkheid, braakneigingen,
heftige pijnen in haar buik en tussen haar schouderbladen, is Maria hals over
kop door haar benedenbuurman met de auto
naar het ziekenhuis gebracht. De verloskundige had al vastgesteld dat het kind
overleden was. Het was nu vooral zaak om de foetus zo snel mogelijk uit Maria’s
lichaam te verwijderen. Gelukkig is
Maria er verder bijtijds bij geweest zodat
verdere complicaties zijn voorkómen. Ze hoefde het eerst niet zo nodig
te weten maar na verloop van enige uren, werd Maria toch nieuwsgierig of ze
nu een jongetje of een meisje gedragen
had. Zes maanden lang droeg Maria dat
kind bij zich … ze wist toen nog niet
dat het een meisje was. Zes maanden lang groeide het stukje bij beetje; steeds meer ging het
kindje bewegen. Soms was er vanuit Maria’s buik ineens een uitstulpinkje te
zien, van een uitgestoken elleboog of voetje, dan riep Maria Joop erbij en ze
liet hem de kleine schokjes op haar dikke buik voelen.
Al die tijd dat ze bewust zwanger was, heeft ze met haar
kindje gepraat. Ze had het ook een naam
gegeven. ‘Engeltje’ noemde ze haar kindje. Dat kon zowel een jongetje als een
meisje zijn. Joop wist daar niks van. Maria vond het ook niet nodig om het daar
met hem over te hebben. Misschien had hij zelf ook wel een lijntje met die
kleine in haar buik. Dat zou ze best leuk vinden, als dat zo was, maar ze
hoefde het niet persé te weten.
Maria vertelde bijvoorbeeld aan Engeltje over pappa, die
hard moest werken en veel centjes verdiende. Over broer Kareltje, die al ruim
twee jaar was; een lieve jongen, die vast en zeker ook heel lief zou zijn voor
jou, Engeltje. Ook zei ze tegen Engeltje,
dat ze het heel fijn vond om samen in
het bos te wandelen. Dat deden ze dan ook vaak. Maria wou weten wat Engeltje
leuker vond ballet of voetballen. Maria zei tegen Engeltje dat ze bezig was een
rood-wit gestreept jasje te breien. Als ze daarmee klaar was, ging ze verder
met een truitje, een broekje en een paar kousen. Ach, ze vertelde nog zo veel
meer dingen; te veel om op te noemen. Mopperen over pappa deed ze ook. Hij zou
te veel sigaren roken en borreltjes drinken. Klagen deed Maria tegen Engeltje
over dat ze zo vreselijk moe was. Last had van migraine. Echt een duidelijke signaal kreeg Maria nooit
maar ze had wel steeds het gevoel, dat Engeltje het niet vervelend vond om naar
al die woorden van haar te luisteren.
Het was voor Maria een nacht vol helse pijnen en
misselijkheid geweest. In één nacht was Maria bijna een kilo aangekomen doch
uit haar buik kwam geen enkel levensteken. Het contact tussen Maria en Engeltje
zou nooit meer verloren gaan.
Het meisje wordt in een klein wit kistje begraven op de R.K.
Begraafplaats Sint Bernhardt te Schiedam. Enkele naaste familieleden zijn
uitgenodigd om bij de plechtigheid aanwezig te zijn. Zo zijn aanwezig de moeder
van Joop, de moeder van Maria, oom Bert en Maria’s zus Rika..
Het is een sobere plechtigheid, die de jonge ouders van
Engeltje, enige troost biedt.
Morgen: Deel 32.
Uit huis gezet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten