SERIE 'OMA EN OPA' DEEL45. EEN LEUKE MAN.

Voorgaande delen van de serie ‘OPA & OMA’ nog eens lezen? Dat kan! Deze serie wordt ook gepubliceerd op mijn blog: ‘stukkiejee.blogspot.com’.  Daar kan de serie ‘Opa & Oma’ vanaf deel 1 nog eens gelezen worden.

Door daar op de knop ‘oudere blogs’ rechtsonder te drukken krijg je telkens meer voorgaande afleveringen van de serie te zien.

Ook eerder ‘werk’ van mij kan je daar lezen. Met de knop ‘homepage’ kom je dan weer terug bij het meest recente verhaal.

 

Deel 45. Een leuke man.

Wat hier aan voorafging.

Maria is zwanger na een verkrachting. Ze baart Kareltje. Ze gaat bij rijke mensen (fam. in ’t Hout) wonen en werken. Dat bevalt haar. Ze leert daar Joop kennen.

Kareltje brult iedereen wakker èn … hij ligt niet in zijn bedje. Waar is hij?

Joop rijdt Maria naar haar moeder in Brabant.  Er wordt geroddeld over Joop. Hij zou pedofiel zijn. Joop kent de roddel.

Maria’s moeder herinnert zich ‘verplaatsingen’ van dieren bij haar thuis. Lijkt op wat er nu met Kareltje gebeurt. Maria is altijd dichtbij. Hij ligt alwèèr niet in zijn bedje. Heeft die verkrachting er wat mee te maken?

Maria gaat naar de huisarts… ze slaapwandelt. Ze krijgt medicijnen en  een verwijsbriefje voor de psychiater. Maria reageert goed op de medicatie. Ze wordt actief … wil gaan samenwonen.

Joop wordt mishandeld.  Buurman Klaas getuigt: het zijn de gebroeders van Ooijen. ‘Volgende keer ga je er aan’, roepen ze. De misbruikte  jongens doen aangifte ... getuigen mogen ze echter nog niet ... want: minderjarig. 

Joop wordt vrijgesproken. Maria vertrouwt hem. Haar woonwens kan nu verwezenlijkt worden. Joop wil met Maria gaan samenwonen.

Hun huis moet opgeknapt. Ze krijgen volop hulp. Maria verwent de hulpploeg te véél, volgens een jaloerse Joop.

Maria is zwanger. Tot de 6e maand is de zwangerschap voor Maria prettig. Ze praat veel  met Engeltje, haar ongeboren kindje. Die 6e maand eindigt in een drama.

Maria en Joop krijgen 4 dochters. Het is oorlog; Jodenvervolging en laffe Rooms-Katholieken. Karel en Joop zijn als water en vuur. Joop zet hem uit huis.

Joop treft het met de Arbeidseinsatz in Duitsland. Hij logeert bij een Joods muzikantengezin. De Joden in de Wattstraat in Schiedam zijn rücksichtslos uit hun huis gesleurd.

De familie gaat shoppen. Een heer van de Arbeidseinsatz fluistert Joop wat in. Joop wordt lijkbleek. Hij moet komen praten.

Joop misdraagt zich. Zijn stiefzoon Karel pleegt zelfmoord.

Er is een roofmoord gepleegd op de Joodse muzikale familie. Joop is verdachte. 50.000 D.M. is zoek. Hij geeft toe dat hij 10.000 D.M. gestolen heeft. Twee jaar cel krijgt hij. Voor de trouwdag van zijn dochter Els krijgt hij een dag verlof. Maria haalt hem op. Joop verzorgt zich niet goed. Maria houdt hem op afstand. 

Het bruidspaar is prachtig. Joop en Maria zijn op de bruiloft. Aanvankelijk is Joop kopschuw maar later danst hij mee. Later brengt Maria haar man weer terug naar de gevangenis.

Wien zit in ’t klooster. Maria heeft veel last van haar benen (en ook van Joop). Maria is jarig: eten, drinken en spelletjes doen. Het kabouterspel is populair.

Opa Joop leert kleinzoon Siem verven. Dat gaat fout. Anna, Siem’s moeder,  breekt met haar vader.

Anna’s neefje Bob is ook misbruikt door Joop. Samen met zus Hennie, Bob’s moeder, rekent Anna af met Joop.

Joop blijft vrij rondlopen:  geen volwassen getuige. Hij is gevaarlijk, want hij weet van de prins geen kwaad. In het klooster krijgt zus Wien het te stellen met gesar en geweld van haar mede-nonnen.

Deel 45: Een leuke man.

Lijkwit komt Wien, alias zuster Ephraïm de refter inlopen. Haar zwarte habijt met het witte kapje accentueert de donkere wallen onder haar droeve ogen. Op haar kin een verzameling jeugdpuistjes, terwijl ze toch al in de dertig is. Ze versnelt haar pas als ze Lena ziet en valt haar huilend in de armen. Het duurt even eer ze uitgehuild is. Dan kan ze pas haar zus Hennie en haar zwager Tienus begroeten. Tienus is vandaag de chauffeur van Hennie en Lena. ‘Het ergste leed is geleden mensen,’  zegt Wien.

Wien is eergisteren onverwachts in Schiedam bij ma langs geweest. Ze heeft haar uitgelegd, dat ze absoluut niet verder kon in het klooster. Het deed haar erg pijn omdat het altijd moeders grootste wens was, dat een van haar kinderen ‘tot het ambt’ geroepen zou worden. En nu bleek deze roeping, toch niet gehoord te worden.  Wien vertelde ma over de misdragingen (stelen, slaan) van sommige van haar medezusters. Ook voelde ze zich nutteloos in dat kille klooster. Mijn leven bestaat uit eten, slapen, bidden en een enkele keer wat harken  in de tuin.

Via een bevriende zuster, zuster Aimée, met wie Wien bevriend is, hoort ze dat er in Oss een gezin is, waarvan de moeder ernstig ziek is ... kanker. Het is een gezin dat bestaat uit vader, moeder en vier kinderen. Als de moeder opgenomen moet worden, moet er gezinsverzorging komen. Die komt er ook. Ze kent het gezin niet maar ze wil graag helpen. Ik  vraag een gesprek aan met moeder overste. Halverwege mijn verhaal onderbreekt ze me: ’Jij bent er uitsluitend om te bidden! Ga bidden voor dat gezin! Bid dat het nog allemaal goed komen mag.’

De moeder sterft binnen drie dagen en die gezinshulp blijft. Het gezin heeft behoefte aan een nieuwe moeder. Iemand die 24 uur bij het gezin kan zijn. In gedachten ben is Wien al bij dat gezin en nog meer nadat ze, via zuster Aimée, de vader en zijn jongste dochter ontmoet heb.

Er komt een kracht in haar los. Een kracht, waarmee ze mensen in nood kan helpen. Veel zinvoller dan dit nutteloze en frustrerende kloosterleven.

Dat vertelt ze Maria allemaal. Die wordt er niet echt vrolijk van maar ze kan wel begrijpen wat me beroert.

'En … ' wil Hennie weten, 'is het een leuke man … die weduwnaar? En is zijn dochtertje lief?'

‘Daar gaat het me in eerste instantie helemaal niet om, Hennie! Wien hoeft niet zo nodig te trouwen. Ze is ook niet op zoek naar een vent. Ze wil dat gezin gewoon helpen! Dat is wat haar drijft. Maar goed, Hennie, om je nieuwgierigheid te bevredigen: ’t is inderdaad een leuke vent. Alleen dat meisje is een oervervelend jengelaartje.’

Met mijn verhaal over dat gezin, overdonder ik moeder overste. Die vindt dat ze nu geen ‘neen’ meer kan zeggen. Vandaag is mijn laatste dag in het klooster. Jullie zijn de laatste familieleden, die mij in mijn habijt zien. Morgen om half tien word ik opgehaald door Fred de Haan, de vader van het gezin. Hij brengt eerst nog even zijn kinderen naar school en dan komt hij mij ophalen. Dan heb ik alle tijd om voor de lunch te zorgen.

Morgen: Deel 46: van Schiedam naar Oss.