Regenachtiger als deze zondag kan het haast niet. Achteraf ben ik blij dat ik met niemand heb afgesproken om te gaan fietsen of wandelen of zo. Meestal doe ik dat wel op zondag. Niet zomaar fietsen of wandelen maar met een doel: een museum, de diergaarde, de bios, het theater of een nette prostituee. Wandelen doe ik meestal met Rob, fietsen vrijwel altijd in m’n uppie. Ik heb er een pesthekel aan om me op de fiets te moeten aanpassen aan de snelheid van een ander.
Ik ben net heel even naar buiten geweest om mijn oud-papier, glas en gft-afval te dumpen in die containers bij mijn huis. Zeiknat kwam ik weer thuis. Niet te geloven.
Hoop dat het maandag beter is. Maandag is mijn vaste wandelmiddag. Ik loop dan met Rob, Sonja en een hele rits andere dames ‘het maakt niet uit waar naar toe’. Het is in ieder geval altijd gezellig, net als het pauzedrankje en de foto’s. De weersvoorspellingen voor deze maandag zijn helaas niet zo best. Regen, regen, regen allemaal in de middag.
Toen ik zondagochtend om vijf over zes wakker werd, dacht ik dat het maandag was. Maandag zou ik voor het eerst met mijn nieuwe schouder gaan zwemmen. Dat zag ik ineens helemaal niet zitten. Dus dook ik mijn bed weer in. Om half negen wist ik dat het zondag was. Niet zwemmen maar schoonmaken. Altijd op zondag. Zowel ik, als mijn huis krijgen dan een grote beurt. Scheren, poetsen, poedelen, knippen, stoffen, stofzuigen, dweilen, snoeien, wasje draaien, ophangen en klaar is Jos.
Een voor mij belangrijk onderdeel van die schoonmaakoperatie is muziek. Onder het douchen en stofzuigen doe ik mijn oortjes niet in … ik zou het geluid veel harder moeten zetten dan goed is voor me is. Muziek bij die andere klussen gaat prima.
Als ik wil opschieten, ik heb bijvoorbeeld een afspraakje, dan kies ik voor the Pointer Sisters (I’m so excited!) ... heb ik tijd genoeg, ga ik lopen filosoferen op een tekst van Bob Dylan (For ever young) en als ik de planten eens grondig wil aanpakken, luister ik naar de inspirerende klanken van Pink Floyd (Set control for the sun). Ben ik (een beetje) verliefd ‘draai’ ik Joe Jackson (Will you be my nr 2?).
Zo is het ongemerkt alweer half vijf. Weet helemaal niks van het voetballen van vanmiddag. Ajax? Feyenoord? Van Sparta weet ik het toevallig wèl. Die hebben gisteren weer eens een keertje gewonnen ... van Excelsior … maar toch! Ik kwam uit ‘Theater Mooi Weer’ en zat bij veel blije, nette Spartanen in de metro op weg naar huis.
Moet nu gauw aan het eten beginnen. (Spruitjes …grrr … arbeidsintensief!). Wil straks om zeven uur graag met mijn bord op schoot voor Studio Voetbal zitten. Met die ‘analyserende’ Léanne in dat programma moeten ze trouwens onmiddellijk stoppen. Ze voegt helemaal niks toe. Tot die tijd gaat bij mij het geluid uit als zij aan het woord is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten