GEDULD.

Ik heb al een kleine week mijn buurvrouw niet gezien. Normaal gesproken zie ik haar elke dag meerdere malen langs mijn keukenraam lopen maar toch zeker minimaal één keer.  Zij gaat altijd vroeg in de ochtend, tegen acht uur, Sacha haar kleine, hondje uitlaten. Ik ben in de keuken m’n ontbijt aan het maken. Meestal maak ik een verrukkelijke muesli klaar. Zó lekker die muesli: met rozijnen, dadels, pompoenpitten, pruimen, abrikozen, vijgen en een beetje suiker. Je zou haast denken dat ik aan boulimia leid maar dat is niet zo want ik ben 1.84 m en weeg 76 kilo. En ja, eindelijk daar is ze : opgewekt, met een stralend gezicht, roept ze ‘Goedemorgen Jos.’ ‘Goedemorgen Buuf,’ antwoord ik. En als dat ritueel voorbij is, weet ik dat het snor zit. Zó gaat het dus gewoonlijk.

Maar … vandaag had ik haar al een week niet gezien. En die week daarvoor ook al niet maar dat kon ook niet want toen zat ik op het filmfestival. Voor de zekerheid bel ik even met haar. Ik val gelijk met de deur in huis met de vraag of ze toch niet ziek is omdat …..

‘Nee, joh, ik voel me kiplekker, ik ben bezig een stoeltje …...’ 

‘Maar ik zag je vanmorgen niet met Sacha, dus ik dacht …’

’Oooo, ik heb Sacha een paar dagen bij mijn dochter Wendy gestald. Haar gedrag kwam me mijn strot uit, neen, ik bedoel Wendy niet,  ik bedoel Sacha, die liep maar te zuchten, te steunen en te piepen … gek word ik soms van die opoe maar vandaag komt ze weer terug en daar ben ik ook weer heel blij mee’.

Ik ben ook wel blij dat jouw niks scheelt. Je was van de week ook al niet op ons koor. Ik hoorde ik van de dirigente, dat je last van je keel had … een beetje schor was … dus ik dacht, dat is misschien erger geworden … je klinkt trouwens nog steeds schor … wees maar voorzichtig, je kan Sacha beter nog een paar dagen bij je dochter laten … zulk lekker weer is het nou ook weer niet, om er paar keer per dag met dat beest naar buiten en naar binnen te moeten’.

‘Ik ben toch bezig met het opnieuw bekleden van dat stoeltje. ‘t Is bijna klaar ... een geduldwerkje. Nog een paar dagen. Moet je maar eens komen kijken, hoe het geworden is. Weet je wat: dan drinken we gelijk samen dat heerlijke wijntje dat je voor me gekocht hebt … dat wijntje met die moeilijke naam  … hoe was het ook al weer? Hè, zeg het nou!’

 ‘Saint Emilion … heerlijk ….’

 ‘Ja, ja, die was in de aanbieding bij de Jumbo, normaal vijftien euro toen tien. Daar hebben we toch een hoop lol van gehad samen … en dat voor dat geld. Nou, ga maar lekker door met je stoeltje. Ik hou je niet verder op.

‘’Leuk trouwens, dat je me even gebeld hebt. Daaag.’