BUREAUSTOEL
Carel kreeg de schrik van zijn leven. Hij zat op zijn gemak achter zijn bureau zijn
administratie te doen: beet je boekhouden, beetje papieren ordenen, toen zijn
bureaustoel het begaf. Met een doffe knal zakte de stoel in elkaar. Hij
kon zich net vastklampen aan zijn bureau want anders was hij misschien op zijn
kont gevallen en had hij zijn stuitje wel kunnen breken. Hij was geen man die
je vaak hoort vloeken maar nu liet hij
een grondig ‘god gloeiende godverdomme’
horen. Een deel van de stoel was op zijn
rechtervoet terecht gekomen, nou net de voet waar hij zo vaak last van had. Hij
trok al jaren met zijn rechterbeen. Carel was de jongste ook niet meer, vijfenzeventig was hij en de ouderdom komt
met gebreken, zegt het cliché. Maar die
voet kwam niet van de ouderdom.
Carel is altijd een fervent sporter geweest. Tot zijn
zestigste was hij actief in de korfbalsport. Wat hij vooral zo attractief vond
in het korfballen was dat er zowel mannen als vrouwen in één team mochten
spelen. In de jeugd was hij daarmee begonnen , op acht jarige leeftijd. Hij speelde bij WIOD (Winnen Is Ons Doel) een van de oudste
korfbalverenigingen van Nederland. Opgericht in 1886, toen waren er nog maar
heel weinig vrouwen, die tijd konden vrij maken om die sport te beoefenen; te
weinig in feite want met grote regelmaat moest aan korfbalteams dispensatie
verleend worden om lichtgewicht mannen
te laten meespelen in de plaats van de dames. Op zijn vijfendertigste speelde Carel
nog in het eerste van WIOD. Hij moest op een zondag voor de beker tegen TAB
(Toch Altijd Beter) spelen. Het was een uitwedstrijd en een uitwedstrijd tegen
TAB was altijd moeilijk; niet dat TAB zo goed was: neen, zó goed waren ze niet maar
ze waren in de hele regio Zuid-Holland Zuid gevreesd om hun niets ontziende
hardheid. Het gebeurde in die wedstrijd dat Carel zwaar geblesseerd raakte aan
zijn rechtervoet. Wiod stond op dat moment met 14 – 11 voor. Een van de
zwaargewichten van TAB, de verdediger Corné Bals (hij woog zeker wel negentig kilo) werd door Driekus Nader, de
trainer van TAB, in het veld gebracht. Corné was nog geen minuut in het veld
……. Carel had de bal en wilde hem overspelen naar medespeelster Truus maar vlak
voor hij dat kon doen, sprong Corné ongecontroleerd en hard op de rechtervoet
van Carel, die het uitschreeuwde van de pijn. De scheidsrechter had natuurlijk
rood moeten geven maar hij liet het slechts bij een waarschuwing. Carel heeft 11 maanden moeten revalideren:
bijna al zijn voetbotjes waren gebroken. TAB won met zijn onsportieve spel de
beker met 14 – 15.
De zus van Carel, Ada, adoreert haar broer; dagelijks mailen
ze elkaar. Ada is dan ook snel op de hoogte van het bureaustoelongeluk. Ze wil gauw zorgen voor een nieuwe stoel. Een
moeilijkheid is dat zowel Ada als Carel niet kunnen internet bankieren.
Gelukkig kan Ada’s vriend John wel internetbankieren. John biedt aan om, wanneer Carel een nieuwe
bureaustoel gekozen heeft, op bijvoorbeeld
BOL.com, die voor hem te kopen en met internet bankieren te betalen. Maar
helaas Ada en John raken rond dit tijdstip gebrouilleerd, waardoor ze elkaar enkele weken
niet zien.
Wanneer ze elkaar na die ruzie weer ontmoeten, vraagt John
aan Ada: ‘En, heeft je broer zijn nieuwe
bureaustoel al?
‘Neen’, zegt Ada, ‘Carel vond dat eigenlijk niet zo nodig, het ging nog wel
zo ……en eh….John, bemoei je je er maar niet meer mee, want het is jouw
zaak niet.’ ‘Ik had anders wel aangeboden de betaling van die stoel op internet
voor te schieten,’ zei John. Toen hield zij daar verder haar mond over.
Op een dag, weer enige
tijd later, komen John en Carel elkaar
tegen in het winkelcentrum. John vraagt
aan Carel: ‘Is het nog wel te doen met die oude ingestorte bureaustoel van
je’…….waarop Carel zegt: ‘oude bureaustoel?, oude bureaustoel?, dat oude ding
ligt al lang bij het grof vuil, Ada heeft, toen jij ruzie had met haar, een nieuwe voor me geregeld en hem netjes bij
me thuis laten bezorgen door een andere vriend van haar……… haar fysiotherapeut ,
dacht ik.’
‘Fijn stoeltje, hoor John.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten