KONINGSDAG 2015

Onderweg naar Dordrecht, ik ben vanuit Rotterdam op de fiets gegaan, moet ik opeens vreselijk schijten. Mijn doel deze dag is weliswaar de heisa rond onze koning en zijn familie te ervaren. Maar die splinter moet echt eerst uit mijn rug.

Gelukkig woont mijn zoon, met vrouw en kind in het centrum van Dordt, dus ga ik daar even poepen. Ik twijfel even of ze d’r  wel zijn, want ze waren een lang weekend naar Gent. Ze zijn thuis en ik mag gelijk doorrennen naar hun wc, mijn schoondochter heeft de toiletdeur al open gezet. Het ‘ei’ is gelegd voordat ik er erg in heb. Wat geeft het toch, kortstondig, een blij, dankbaar en tintelend gevoel in je lijf: zo’n drol, die na lange tijd krampachtig te zijn teruggeduwd,  de wijde wereld mag verkennen. Het feestelijke gevoel heerst voornamelijk in de streek rond de anus en kruipt heel langzaam omhoog de endeldarm in. Het is een prikkelend, goed warm  bubbelbadje voor de anus en alle endeldarmfauna.

Daar ben ik natuurlijk niet voor naar Dordrecht gekomen. Het ging mij om het feestvarken, dat die dag in die stad zou zijn. Ik drink het glas met lekker koud (en nat) water, dat mijn schoondochter mij aanreikt,  in één teug leeg. Als ze me dan ook nog koffie gaan aanbieden vind ik het welletjes: ‘Ik duik de drukte in, bye, bye en bedankt voor alles.’

Het  is  elf uur als ik het oude centrum in duik. Het is niet eens zo druk. Met dit mooie weer  had ik massa’s mensen verwacht. Ze staan wel drie, vier rijen dik, achter dranghekken, langs het water. Maar het is veilig. Ik was bang, dat toeschouwers elkaar  in de drukte, per ongeluk het water in zouden duwen.

Ik loop met mijn fietsje aan de hand langs de Grote Kerk, fietsen mag hier niet meer. Een stadswacht begint ongevraagd tegen me te praten. Moet kunnen.

‘U mag uw fiets wel meenemen, meneer. ’t Is druk hoor! HIJ is er al hoor! Houd uw fiets maar  bij de hand. Hij wordt hier zo gestolen of door de politie meegenomen,jaaa, dat kan gebeuren … namelijk als uw fiets hinderlijk in de weg.’ Ik zet mijn fiets dubbel op slot aan een paaltje tegenover de Grote Kerk en ga te voet verder. Bij het  bruggetje waar Z.K. Hoogheid en zijn gevolg zo dadelijk de stad in zullen varen, maak ik wat foto’s van de drukte. Een de oren teisterend getoeter kondigt de komst van de jarige Job aan.  Hij, zijn vrouw en zijn kinderen wuiven ontspannen naar het gepeupel, dat ‘Oranje Boven’ zingt. Een aantal stuurs kijkende mannen loopt tegen de drukte in met een demonstratiebord waarop aan de ene kant de leus staat:’Leve de republiek’ en aan de andere kant: ‘Je suis républicain’.

Ik maak nog wat foto’s van vòòr en na de drukte rond het passeren van onze ex -  prins Pils. Mijn missie in Dordrecht is dan volbracht. Ik zoek en vind mijn fiets. Op een bankje daar vlakbij,  verorber ik mijn twaalfuurtje. Met windje tegen, fiets ik weer terug naar Rotterdam.   

Ere wie ere toekomt: Willem - A komt met een onvergetelijk originele one-liner over Dordt … ‘Mensen,’zegt hij,  ’jullie maken hem af hè? Hier komt ie: Hoe korter  bij Dordt, hoe MOOIER het wordt. 
’Hi hi. ha ha, and they're coming to take him away ha-haaa, they're coming to take him away ho ho hee hee ha haaa, to the funny farm, where life is beautiful all the time and they're coming to take him away hi hi, ha haaa.