Ik lig in
deze ijskoude nacht op mijn rug in bed en voel vooral mijn koude voeten. Ook
mijn kuiten zijn trouwens steenkoud. Zó val ik nooit in slaap. Ik draai me op
mijn zij, wikkel mijn voeten in mijn dekbed en probeer de bovenkant van mijn
dekbed om mijn nek heen te stoppen. Nu zijn er alleen nog kouwe kiertjes in het
dekbed te dichten, links en rechts van mijn lijf. Misschien gaat slapen zo
lukken, hoewel mijn voeten, mijn tenen vooral, vreselijk koud zijn. Bijna tegen
beter weten in probeer ik de slaap te vatten. Met mediteren lukt het misschien:
ik ga mijn ademhalingen tellen van 1 tot 10. Het lijkt te lukken want tot tel 5
gaat alles goed maar bij tel 6 schiet
een stuk dekbed van mijn linkervoet af en moet ik opnieuw dat stuk om mijn voet
gaan wurmen. En dan weer opnieuw met mediteren beginnen. Maar het lijkt
onbegonnen werk; ik lig zowat te bibberen van de kou en dat kan toch niet de
bedoeling zijn.
Ik snap niet dat ik er niet eerder op gekomen
ben: een warme kruik! Het is al zolang geleden dat ik zo’n ding gebruikt heb. Mijn
voeten moet ik daarmee snel warm krijgen. De vraag is alleen waar heb ik de
kruik gelaten. Wanneer heb ik hem voor het laatst gebruikt. Het zal wel in een
winter geweest zijn maar de vraag is alleen welke winter. De laatste winter in
ieder geval niet want dat was een ultra zachte. Die winter daarvoor dan? Nee
die ook niet want toen heb ik grotendeels in het ziekenhuis gelegen en daar heb
ik het nooit koud gehad en natuurlijk was mijn eigen kruik totaal niet in dat
ziekenhuis. Dan zal het wel de winter daarvoor geweest zijn maar toen woonde ik
nog in een ander huis, bij mijn ex-vrouw. Ik weet me wel te herinneren dat ik
die kruik meeverhuisd heb, omdat ik ook daar, in dat vorige huis, regelmatig
last van ijsvoeten had. Ik weet dat die hier in mijn nieuwe huis is aangekomen
maar waar ik hem heb neergelegd?? Er zit
niks anders op dan te gaan zoeken, alleen ga ik dat niet doen in mijn pyjama:
ik trek een extra paar sokken aan….dan mijn supersized pantoffels (in de vorm
van twee hondjes) en een dik Noors vest. Ik begin maar eerst in mijn klerenkast
te kijken…… maar terwijl ik kijk protesteert elke vezel van mijn lichaam:’ Nee,
sufferd, waarom zou je in Godsnaam een kruik in een klerenkast neerleggen.’ In
principe is daar niets tegen in te brengen, vanzelf, maar het maakt niet uit,
ik begin daar toch te zoeken. En natuurlijk vind ik daar alles behalve een
kruik.
Wat zou de
volgende zoekplek kunnen zijn? De keuken? Weinig kans denk ik. Maar voor de
zekerheid ga ik toch in de onderste keukenkastjes kijken, daar zie ik pannen,
schoonmaakmiddelen, plastic zakken, theedoeken en voorraden potgroenten. Maar dus
nog steeds geen kruik. Dan de woonkamer. Eigenlijk komt daar geen enkele kast
in aanmerking voor een kruik dus ik begin er niet aan daar te zoeken. Dan de
badkamer. Er staat in de badkamer een kast met vreselijk veel troep: handdoeken,
verbandmiddelen, washandjes, voorraden tandpasta, after shave, parfum, en er lagen ook
nog een paar onderbroeken van mijn vriendin maar voor het blote oog was nergens
de kruik zichtbaar. Tot ik de stapel handdoeken weghaalde, daarachter lag tie verscholen.
Zo snel ik kon vulde ik hem met warm water en legde hem op mijn voetenplekje
onder het dekbed…deed mijn Noorse vest, mijn sokken en mijn pantoffels uit, vleide
me onder mijn dekbed en legde mijn voeten op de kruik. In een mum van tijd
waren mijn voeten en ook mijn hele lijf lekker warm en viel ik als een roos in
slaap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten