woensdag 24 januari 2018

ZOMERS

24 januari 2018: 13 graden vandaag ….. een zachte dag wordt het volgens het KNMI …. De verwarming staat op 22 graden en ik heb het koud. Buiten loeit de wind. De bomen gaan woest te keer. Maar niet zo erg als met die storm van vorige week donderdag. Alleen het gekke is het klopt wel wat het KNMI voorspelde: het is echt 13 graden! Dat geeft mij buitenthermometer tenminste aan.
Was het maar alvast zomer of tenminste lente wat zou ik dan wel allemaal niet doen.  Ik zou een korte broek aan doen en mijn sandalen. Ik zou mijn vriendin vragen om lekker te gaan wandelen naar het bos en onderweg op een terrasje een frisdrankje te gaan drinken, of een bakje koffie want het is nog vroeg op de dag en de zon is nog niet zo heet (22 graden). Er is geen wolkje aan de hemel te ontdekken. Na het terrasje lopen we weer verder en in de verte zie ik de ijsboer al staan. Het is een gemotoriseerde ijsboer. Ik hou mijn mond over die ijsboer. Maar ik weet al wel zeker dat ik een ijsje ga nemen en wat ik ook zeker weet is dat mijn vriendin die ijsboer ook gezien heeft en hoopt dat ik haar op een grote ijs ga trakteren.  We lopen lang het Kralingse Strandbadje. Op het strandje en het grasveld  is het erg druk. Sommige kinderen zwemmen luidruchtig in de Kralingse Plas  anderen doen balspelen op het grasveld, waar ze moeten uitkijken voor ouderen, waarvan sommigen al bezig zijn met het voorbereiden van de barbecue. Het valt ons op dat de meeste vrouwen hier een hoofddoekje op hebben. Niet verwonderlijk overigens want in de wijken rondom de Plas is het aantal moslims overheersend.
We zijn bijna bij de ijsboer. Mijn vriendin zegt opeens: ’Hé, kijk, een ijsboer, zullen we een ijsje nemen, ik heb echt trek, ik wil vanille-ijs met oublie-wafels en slagroom.’ Dat had ik nou niet verwacht dat zij het initiatief tot een ijsje zou nemen, want ze is voor het overige behoorlijk streng aan het lijnen.
‘Goed idee, ’zeg ik,’ ik neem het zelfde als jij.
Niet zo ver bij de ijsboer vandaan staat een bankje, waar al een stel op zit. Wij kunnen er nog makkelijk bij. Uit beleefdheid vraag ik of er bij mag komen zitten. ‘Natuurlijk,’ antwoordt de vrouw van het stel, ‘en eet smakelijk………. die ijsboer heeft trouwens een goeie dag vandaag, ik heb hem al zoveel zien verkopen.
‘Ja,’ dat verbaast me niets,’ zeg ik,’ het is verrukkelijk ijs, vind je ook niet, schat,’ vraag ik aan mijn vriendin. ‘Het is heerlijk ijs’, zegt ze. Als we ons ijsje op hebben, kussen we elkaar liefdevol op de mond en  gaan weer verder.
De temperatuur loopt langzaam op (28 graden). Het is half een en het is nu zo’n beetje op het warmst van de dag. We besluiten via het strandbadje terug naar huis te gaan……. op blote voeten, met onze sandalen in de hand, wadend door het water.

Onze kleren worden flink nat van het opspattende water door spelende kinderen. Maar ja, dat hadden we kunnen weten. Het was toch vooral genieten van zo’n heerlijke zomerse dag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten