Ik lees in de krant:
‘De 27 jarige R. van S. is veroordeeld tot vier jaar cel,
voor een gewelddadige roofoverval op 23 mei jl. in een woning in Rotterdam
Hoogvliet. Van de bewoners werd de 83-jarige man zwaar letsel toegebracht; zijn 85 jarige echtgenote werd in geknevelde
toestand in de woning achtergelaten. Bij deze brute roofoverval werd 7,50 euro buit gemaakt.’
‘Wat een hufter,’ denk ik, ’zo veel ellende aanrichten voor
7,50 euro’. Mijn buurvrouw vertelt me, dat die laffe daad door Robert is
gepleegd, R. van S. dat is Rob ...bij ons uit de buurt.
Hoe kan zo’n leuke vent zoiets flikken? Onbegrijpelijk. Op
klaarlichte dag berooft hij weerloze oudjes van zo’n lullig bedrag.
Of ik ben naïef ... of het komt, omdat ik hier nog niet zo lang
woon ... of beide … maar ik vind hem wel
een gezellige gozer … we praten wel zo eens over de buurt …hij vindt de buurt
achteruitgaan met al die buitenlanders. We hebben het over zijn hond, over zijn
werk (hij is kunstenaar), over Feyenoord enzovoorts ... maar nu pas, krijg ik
ook wat te horen over de duistere kant van Rob. ’t Is ècht geen brave. Mijn
buurvrouw licht het deksel van de beerput: berovingen, inbraken,
zakkenrollerij… en als hijzelf in het nauw wordt gedreven, stuurt hij zijn pitbull, op zijn belagers af. Hij
heeft er ook al een paar taakstraffen op zitten. De spanning zou hij niet
kunnen missen … want voor het geld hoeft hij niet te doen. Hier staat Rob, behalve
als ‘een moederkindje’ alleen bekend als
de fijngevoelige artiest: hij schildert en tekent. In zijn atelier en zijn
galerie manifesteert hij zich als de aimabele, sociale kunstenaar, die leuk kan
vertellen over zijn werk … ook aan groepen kinderen. Hij doet het goed en sinds een jaar of drie
vindt zijn werk, vooral zijn tekeningen, gretig aftrek, vooralsnog alleen in
Nederland.
Zijn politieke voorkeur steekt hij niet onder stoelen of
banken: de PVV van Wilders. Dat valt me
dan van hem tegen. Hij heeft het niet op moslims. Hij vindt die ‘geitenneukers’,
zoals hij ze noemt, te opdringerig: ‘Ze dwingen ons, hùn cultuur over te nemen
en dat vind ik te ver gaan,’ heb ik hem wel eens horen zeggen. Hij heeft er geen bezwaar tegen dat moslims geen
varkensvlees eten of dat hun vrouwen alleen
met een hoofddoekje de straat op mogen: ‘dat moeten ze zelf weten maar ze
moeten ons, Nederlanders, die kant niet op dwingen. En dat doen ze nu juist
wel!’ vindt hij.
Op één punt is Rob het helemaal met moslims eens: ‘homo’s’ …
net als moslims moet ook hij niks van homo’s weten. ‘Strontneukers’, zo noemt
Rob homo’s. Diezelfde buurvrouw weet ook
dat ie soms aan het ‘poten rammen’ mee doet. In het Kralingse Bos. Homo’s
worden daar op de zogenaamde afwerkplek neergeknuppeld door een groep rammers.
Ook zijn pitbull laat hij daaraan meedoen. Bruut!
Raar maar waar: voor ma van S. is Robert van S. de liefste
jongen van de hele wereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten