ZWANGER.

 

Leuke foto! Verdomd leuk staan ze d’r op. Ze kennen elkaar dan nog maar net. ’t Zal 1948 geweest zijn. Allebei staan ze lekker ontspannen te lachen. Zij lacht vaak: ze is echt een lachebekje; hij niet. Wat valt er nou eigenlijk te lachen? ’t Is lekker weer zo te zien. Ze dragen luchtige kleding. Ik heb wel een vermóéden waarom zij lacht. Zij, Hennie is nog maar net zwanger en niemand op de hele wereld weet het. Er is op de foto nog helemaal niks van te zien … misschien weet  zelfs haar vriend Koos nog van niks. Zou best es kunnen …  maar hij lacht wel gewoon mee.

Zwangerschappen zijn doorgaans nogal taai èn …  ònmogelijk stil te houden. Dus op een foto van een paar maanden later zie ik Hennie en Koos naast een kinderwagen staan met hun vrolijke zoontje Brammetje er in, hoewel … of dat zoontje dáár vrolijk is, valt moeilijk te zien op zo’n afdrukje.

Hennie en Koos van der Smeer, vormen een uitermate vruchtbaar koppel. In de vijftiger, zestiger zijn grote gezinnen eerder regel dan uitzondering, met name in de rooms - katholieke hoek. Mijnheer pastoor en zijn kapelaans dicteren een gestage voortgang van de voorplanting. Het komt in die tijd ook regelmatig voor dat rooms katholieke geestelijken, hem er met liefde bij de vrouw in laat hangen.

De familie van der Smeer presteert buitengewoon: twaalf  kinderen, negen jongens en drie meisjes, in drieëntwintig jaar …. tsja, en dan ook nog twee dood geborenen, twee knullen. Voor Hennie en Koos is het leven niet eenvoudig. Oké, Koos verdient als waterstoker, niet slecht, maar om die veertien monden te voeden moeten overuren gemaakt worden.

Na kind nummer vijf is Koos continu moe. Hij komt doodop thuis, eet half slapend zijn eten op en gaat vroeg naar bed (of hij gaat onder zeil in zijn makkelijke stoel). ’s Ochtends staat hij om zes uur op, om tegen half acht honderden liters heet water te gaan stoken. Als de televisie zijn intrede doet eet Koos zijn warme hap op voor de tv. Zijn favoriete programma’s zijn Rawhide, Rintintin, Swiebertje, Hitchcock, een kwartje per seconde en alle sportuitzendingen. Vaak valt hij voor de tv in slaap. In deze periode kan Koos het best getypeerd worden als: een oververmoeide, sombere,  tv-verslaafde man.

Hennie daarentegen groeit en bloeit in haar vruchtbare periode. Elke zwangerschap lijkt haar lichtvoetiger door het leven te doen gaan. Is Koos niet in staat om ook maar enige inspanning te verrichten voor het gezin, het lijkt net alsof Hennie met gemak voor drie werkt. Ze lijkt echt voor   zo’n groot gezin geboren.

Toch heeft Hennie tegen Koos eens in vertrouwen gezegd, dat ze twee of drie kinderen ook prima had gevonden. ’t Is eigenlijk gewoon zo gelopen … ‘Koos kan niet van me afblijven hè …. hij is zo’n opgewonden mannetje … onophoudelijk dat irritante gefrunnik aan mijn lijf …. alleen als ik zwanger ben laat hij me met rust. Dus daar zorg ik na de bevalling wel voor: snel wèèr zwanger worden. Daar komt nog bij, dat ik me in al mijn zwangerschappen een supérieure koningin heb gevoeld’.