ERVARING VOOR BEGINNERS.

 In deze podcast praat cabaretier Theo Maassen  met de schrijver  Judith Maassen, zijn drie jaar oudere zus (59), tevens zijn impresario.  Een heel gezellig gesprek.

Judith debuteert op haar vijfenvijftigste , in 2019, met: ‘Het nabestaan van Anna Portier.’ Inmiddels is dit jaar haar tweede boek gepubliceerd: ‘Niet van hier.’ Vrij recent is ze gestart met haar derde boek. Ze krijgt vaak te horen: ‘Je kan niet echt schrijven, anders was je er wel eerder mee begonnen.’ Dat maakte ze zichzelf ook lange tijd wijs. Het frustreerde haar ook.  Toch moet ze al  lange tijd weten dat ze wel degelijk talent heeft: op de basisschool wint ze een schrijfwedstrijd.

Judith is een intelligente vrouw, die mede door de invloed van haar ouders, kiest voor degelijkheid:  een universitaire rechtenopleiding. Ze voelt zich niet zo creatief. Tussen haar keuze voor de degelijkheid en haar late schrijversdebuut is haar leeshonger niet te stuiten. Haar allereerste leeservaring heeft ze als drie jarige. Haar vader leest haar voor. Zij zit bij hem op schoot en ziet onbekende lettertekens in het boek dat hij voorleest, ze vangt de bijbehorende letters uit vaders mond op. Niet veel later pakt ze een boek  en leert zichzelf in korte tijd lezen. Hoeveel schrijvers ze heeft gelezen? Veel maar nooit genoeg.  Ze heeft veel van ze opgestoken. Stephen Kings ‘On writing.’ Noemt ze.  Ze imiteert ze, bestudeert hun manier van kijken en de onderwerpen die ze kiezen.

Dan komt ze als schrijver uit de kast. Het omslagpunt is het overlijden van haar man. Doe zoals Judith, spoort Theo de luisteraars aan. Laat je talent niet zolang sluimeren als zij. Durf obstakels te overwinnen: je weet pas wat er in je zit als je werkelijk gaat schrijven; wáár je terecht komt weet je nooit.

Tegenwoordig schrijft Judith meer dan ooit. Ze leest nog wel maar mondjesmaat omdat ze geplaagd wordt door macula, een oogziekte, die haar zicht steeds waziger maakt. Luisterboeken zijn een uitkomst  voor haar.

Wat zijn haar hulpmiddelen om tot schrijven te komen en haar werk te ontwikkelen?

Ze begint elke dag , nog voor haar ontbijt met  schrijven.

Zo maar in het wilde weg.  Ze laat haar vingers een uur lang tikken op het toetsenbord.  Er komt altijd iets verrassends op. Echt goede dingen komen vanzelf.

Muziek helpt haar met het schrijfritme.

Ze maak geen afspraken op een schrijfdag.

Heeft een notitieboekje voor gedachten, situaties, (flarden van ) gesprekken, die gaan gisten in je brein tot iets boeiends.

Ze denkt niet aan hen die het gaan lezen. Dat zou haar blokkeren.

 

Goede informatie voor beginnende schrijvers, deze podcast. Ben benieuwd hoe haar boeken verkopen. Ik ga haar in ieder geval lezen.