KAMPIOEN

Vandaag, 11 april 2016,  wordt Sparta kampioen. … althans dat hoop ik … zeker weten doe je zoiets nooit. We gaan vanavond  naar het Kasteel, de Sparta burcht. Met zijn vieren: mijn zus, mijn zoon en een vriend van me.  De kampioenswedstrijd Sparta  –  Jong Ajax, begint om acht uur. Mijn vriend  zie ik om kwart voor acht bij het eindpunt van lijn 8. Ik móét hem zien wat hij heeft het kaartje voor mijn zus. Hij had eerst iemand anders mee willen nemen maar die kon vanavond bij nader inzien niet. Die dacht dat het duel een week eerder was. Mijn zus ontmoet ik om tien voor zeven op het metrostation Prinsenlaan en mijn zoon zal rond kwart over vier bij mij thuis zijn. Hij werkt vlak bij mij in de buurt en ik heb hem uitgenodigd om een hapje bij mij mee te eten.  

Omdat het een lenteachtige middag is, heb ik besloten om witlofsalade met zalmburgers en puree te eten. Makkelijk en toch lekker … bovendien voordelig want de zalmburgers zijn deze week in de aanbieding bij Albert Heijn.

Het is altijd lekker om bij een ietsje warmer weer, zoals dat van vandaag bijvoorbeeld,  deze maaltijd voorgeschoteld te krijgen. Alleen in dit geval moet ik hem zelf bereiden. Nou, vooruit dan, even gauw het recept van witlofsalade voor twee personen.

4 witlofstronken klein snijden, harde stukken er uit halen.

2 appels schillen, in vieren delen, klokhuis eruit halen en de appelparten in kleine stukjes snijden

2 bananen (schil eraf natuurlijk!)in schijfjes snijden

2 flinke handen rozijnen

Dat allemaal in een grote pan doen, door elkaar scheppen en overgieten met twee kopjes sinaasappelsap.

De zalmburgers bakken volgens de aanwijzingen op het pak

De puree klaarmaken volgens de aanwijzingen op het pak.

Als de maaltijd is opgediend is het lekker om nog één of twee handjes  pinda’s door de salade te mengen.

Ik schreef het al: ‘Makkelijk en toch lekker’.

Ik kies bij deze maaltijd als toetje een Danoontje Muesli, trouwens ook al een aanbieding van Albert Heijn. Tja, ik moet, na mijn scheiding, op de kleintjes letten. Maar goed … wij hebben van deze licht verteerbare maaltijd genoten.

Mijn zoon blijkt erg moe te zijn geworden van zijn werkdag en omdat we toch vroeg klaar zijn met eten, half zes is het pas,  kan hij best wel even een dutje doen. Om half zeven zal ik wakker maken, zeg ik hem. Luid snurkend brengt hij dat uurtje door.  Vlak voordat ik hem wil wakker maken krijg ik een sms-je van mijn zus: ze staat al op het metrostation … twintig minuten voor de afgesproken tijd!! Daar word ik nu ‘un peu nerveux’ van. Goed, eerst mijn zoon wekken. Die komt tollend mijn bed uit en maakt zich gereed om met zijn auto richting Kasteel te rijden. Hij hoopt op een parkeerplekje dichtbij, tevergeefs denk ik. Samen stappen we om kwart voor zeven de deur uit. Hij naar zijn auto ik naar de metro waar mijn zus ongetwijfeld ongeduldig staat te wachten. Als ik bij het metrostation ben aangekomen, merk ik dat ik mijn OV-chipcard niet bij me heb. Die zit nog in mijn lentejasje, waar ik, gezien het aangename weer van vandaag, mee buiten heb gelopen. Omdat het nu, zo in de avonduren , wat frisser wordt,  heb ik voor alle zekerheid mijn winterjas maar aangetrokken … ja en je zit toch ook bijna twee uur roerloos naar dat voetballen kijken, dan kan je maar beter goed gekleed zijn dacht ik zo. Maar ja, die OV-chipcard zit thuis in dat lentejasje, dus ik kan wel weer mooi terug naar huis. Vijf minuten terug en ook weer vijf minuten heen. Het wordt al met al een zenuwachtige bedoening om nog op tijd in Spangen te zijn. Godzijdank waren wij op tijd … om kwart voor acht bij het eindpunt van lijn acht alwaar mijn zus het kaartje dat mijn vriend over heeft koopt.

Waar mijn zoon nu uithangt weten we niet maar we gaan gewoon het Kasteel in want we vinden elkaar toch wel: we hebben immers vier genummerde zitplaatsen naast elkaar.

Als ik de Kasteeltribune oploop zie ik mijn zoon al zitten, met drie lege plaatsen naast hem, die zijn voor ons natuurlijk. We zwaaien even naar elkaar. Mijn zoon koopt nog even wat te drinken voor ons vieren; drie bier en voor zichzelf een cola, want hij moet nog rijden.

Lang hoeven we niet te wachten voor de kampioenswedstrijd begint. Precies om acht uur.  Om een lang verhaal kort te maken: Sparta wint met 3 – 1 van Jong Ajax en is door dat resultaat kampioen van de eerste divisie en speelt volgend jaar weer eredivisie.  

Mijn zus, mijn zoon en ik keren na afloop blij verheugd huiswaarts en mijn vriend stort zich in de feestelijke drukte op het voetbalveld.