RELINGPOTTEN

Gisteren (vrijdag) wilde ik rond vier uur in de middag al wat planten voor op mijn balkon kopen op het marktje vlak bij mij in de buurt maar de plantjeskraam was al ‘gevlogen’. Ik vroeg nog aan andere marktkooplieden waar de kraam ineens gebleven was … ze wisten me te vertellen dat die jongens er altijd al vroeg mee ophouden. Ergens tussen drie en vier vertrokken ze meestal. Dus ik had een typisch geval van pech gehad .. net te laat.

Ik heb bij Action een zestal grote bloempotten gekocht voor op het balkon. Niet voor op de vloer maar om over de reling van het balkon te zetten. Ze heten dan ook heel toepasselijk relingbloempotten. Ik heb in mijn hoofd gezet om die potten dit weekend met aarde en planten te vullen, dus nu die markt hier niks te bieden heeft, moet ik naar de markt in het centrum op de Binnenrotte. Van mijn buurvrouw, die toevallig net zulke relingbloempotten heeft als ik, hoor ik, dat zij de plantjeskraam hier vlakbij nog wel had aangetroffen. Ze had er alleen niks gekocht want ze vond de geraniums (ze wil uitsluitend geraniums) te duur. Ze verkochten er daar drie voor een tientje. Drie geraniums.

Met die prijs in mijn hoofd val ik bijna achterover van verbazing van de prijs van de geraniums bij de eerste de beste plantjeskraam, die ik zie op de centrummarkt: drie geraniums voor drie vijfenzeventig. Ik wil niet alleen geraniums in mijn potten. Ik koop 12 geraniums; in elke pot komen er twee. Ik wil ook vlijtige liesjes hebben, daarvan gaat er in elke pot één. De vlijtige liesjes kosten een euro per stuk. Daar ben ik dus zes euro aan kwijt. In totaal kosten die plantjes me dus eenentwintig euro. Maar nu gebeurt het vreemde: meestal geef je als koper de verkoper fooi … maar nu krijg ik een fooi van de plantjesverkoopster: ‘Geef maar twintig euro,’ zegt ze … dat is nog eens boffen!

Binnen vijf minuten ben ik klaar op de markt en stap weer snel de metro in naar  Prinsenland. Het is heerlijk rustig in de Metro, tot dat een Antiliaanse moeder met twee volwassen dochters instappen. Zelden heb ik mensen zo hard in het openbaar vervoer horen praten. … ze hadden geen ruzie … oh nee … ze hadden,  aan het lachen te horen een heel amusant gesprek maar voor mij helaas onverstaanbaar …  maar wel leuk. Ik zat vlak achter die drie met die achttien plantjes op mijn schoot … die waren allemaal erg rustig … ze verlangden duidelijk naar hun relingpotten.

Eerder deze week kocht ik bij de Bazar, ook een leuke zaak, echt, lijkt een beetje op Action maar dan anders, twee zakken potaarde, heel redelijk geprijsd: 1,50 per zak.

Dus toen ik met de plantjes thuis kwam, moe van het gesjouw, want voor mijn gekwetste rechterarm is een klein beetje sjouwen al gauw zwaar, maakte ik eerst een kopje koffie. Snel daarna ging ik met plezier aan de slag om de potten te vullen met aarde en plantjes.

Vanachter mijn PC kijk ik nu uit op mijn balkon dat duidelijk opgefleurd is met dat zestal kleurrijk gevulde relingpotten. Ook de relingpotten zelf zien er blij uit nu ze eindelijk gevuld zijn.