LEVEN IN ANGST.

 Als mijnheer Duchamps die ochtend, zonder bericht,  niet op school verschijnt, is dat geen reden om alarm te slaan. Hij is nooit ziek, dus het meest voor de hand liggende is, dat de brug open staat. Alleen …. hij blijft de hele dag weg en ook de volgende dag komt hij niet opdagen.

Niemand op school weet eigenlijk iets van het privéleven van de heer Duchamps … ‘Duus’ wordt hij genoemd .. een ongelooflijk lieve, zachtaardige leraar (wiskunde). Is hij getrouwd? Heeft hij kinderen? We kunnen het ons haast niet voorstellen. Hij is bepaald niet moeders mooiste.

Nooit zien we hem op de fiets of in de auto… hij komt altijd te voet naar school … hij woont vast in de buurt.  Met zijn karakteristieke ‘Piet Por -  stappen’, duikt hij nu eens in de ene, dan weer in de andere zijstraat op. Nooit neemt hij dezelfde weg.

Ik zit aan de eettafel mijn huiswerk te maken. Mijn moeder leest de krant. Opeens vraagt ze: ‘dat is toch een leraar van jouw school?’

‘Wie?’

‘Ja, ene Duchamps, die naam komt me toch zó bekend voor.

‘Da’s mijn leraar wiskunde.’

‘O ja, die fragile, boomlange man. Heel vriendelijk. Ik weet het weer. Je zakt voor je toelatings-examen en ik ga dan op school praten. Vertel daar, dat je best slim bent, alleen erg nerveus. Die nervositeit doet je de das om ….tsja, Duchamp ….. bij hem doe je je herexamen en …. je slaagt alsnog. Aardige man.’ zegt ze.

‘Hij is al twee dagen niet op school geweest, is hij dood of zo?’ vraag ik een beetje provocerend.

‘Zeg, houd jij eens even op … bijdehandje … over je leraar staat niks in de krant, alleen over zijn zoontje Antoine, van zeven. Die wordt nu al drie dagen vermist. Wat moeten die ouders in een vreselijke angst leven. Wat een kwelling!’

Ik heb helemaal geen zin om me druk te maken om dat ventje. Dat knulletje komt heus wel weer boven water.

‘Houd je een beetje in snotneus.’

Het duurt dan nog tien dagen eer Antoine D. levenloos wordt aangetroffen op nog geen vijfhonderd meter van de school. Misbruikt en gewurgd.  Heel slinks heeft de moordenaar het jochie begraven in het Euromast-Park … in dicht struikgewas.

De aanwezigheid van vrijwel alle leerlingen en leraren van de school is een grote steun voor Duus. Een geknakt man staat daar achter het kleine witte kistje. De vrouw aan zijn zijde, klein, stevig en kordaat ogend (zijn vrouw?) moet Duus er met al haar kracht van weerhouden dat hij zich op het kistje werpt.

Pas vier maanden later komt bij de politie een tip binnen, die leidt tot de aanhouding van Lucas H., kappersbediende van kapsalon ‘Gedekt houden?’ De kapsalon is op een steenworp afstand van de vindplaats van de kleine Antoine.

Een inmiddels al wat oudere ex-klant herinnert zich die kapper. Die klant, toen nog zeer jeugdig, wordt tijdens een knipbeurt aangerand door Lucas H. Dat komt later via de rechtbankverslagen naar buiten. Veertien jaar celstraf krijgt Lucas H., die vlot bekende.

Duus komt niet meer terug op school. Hij heeft levenslang.