DIEREN

In mijn jeugd, in de vijftiger jaren van de vorige eeuw, zag je nog veel dieren op straat, maar tegenwoordig is het een grote verrassing als je eens een paard of poes ziet. Honden, vooral kleine, aangelijnde zie  Je ziet het niet veel meer: een beest dat een mens helpt ofwel met zijn handel ofwel met zijn handel en wandel. Bij deze zin denk ik onwillekeurig aan de hond als helper van de blinde medemens. Ik heb vernomen, dat het heel erg duur is om een blinden-geleide hond op te leiden. Maar als ie dan eenmaal goed opgeleid is dan heeft zo’n blind persoon er ook wel een heleboel profijt van.  Toen ik onlangs een wandelingetje maakte in mijn buurt zag ik een blinde man lopen. Dat zag ik aan hoe hij met een stok met rood-witte bandjes er op geverfd voor zich uit tegen het trottoir tikte en om zich heen zwaaide om te voelen of het wel veilig was voor hem om daar te lopen. Zo sloeg hij dus behalve tegen het trottoir ook nog tegen bomen, struiken, lantaarnpalen abri’s  en vuilnisbakken……soms moesten langslopende of tegemoetkomende medeweggebruikers opzij springen ….daar kon die blinde man natuurlijk niks aan doen…  Ik heb sindsdien al meer mannen (alleen maar mannen) met zo’n stok zien lopen. Eén keer heb ik zo’n man zien vallen midden op de autoweg. Ik wou hem al te hulp schieten maar een automobilist die aan kwam rijden stopte meteen en hielp hem vriendelijk overend en bracht de man naar het trottoir waar hij moest zijn. Ondingen zijn het, die stokken, er zullen vast wel meer mensen vallen met die dingen. Toen ik een kleine jongen was woonden er ook blinde mensen bij mij in de straat.  Het was een gewoon gezin alleen de vader en zijn oudste zoon waren blind en allebei hadden zij een blinden-geleide hond. En nooit heb ik één van de twee zien vallen. Ik heb zelfs nooit een van die honden horen blaffen. Die honden keken net zo strak voor zich uit als hun baasjes. Ze lachten nooit, die blinden, hun mond was in een streep en hun ogen waren altijd dicht alsof er felle zon was maar ook als er echt felle   zon was hielden ze hun ogen dicht, niet stijf, maar gewoon dicht.

Paarden had je toen ook nog veel…… om mensen te helpen bedoel ik dan. Ik denk allereerst aan de politiepaarden maar ook aan de paarden die samen met hun baas de schillen bij de mensen thuis kwamen ophalen. De schillenboer! Soms waren er paarden betrokken bij de begrafenis of de trouwerij van iemand uit de buurt, dat was dan meestal een rijkaard. De melkboer liet zich ook helpen door een paard, die de kar met melk, kaas en boter voor trok……. en Sinterklaas, die goeie baas, heeft heden ten dage nog steeds zijn schimmel.

De poes was de mens ook wel behulpzaam door het vangen van muizen en ratten in huis; ook buitenshuis jaagden ze veel op beesten die mensen als ongedierte beschouwden. Honden, vooral kleine, aangelijnde zie je…………grote en loslopende zie je nog maar zelden.