ZIEK

Echt ziek ben ik haast nooit, tenminste lichamelijk ziek, bedoel ik.  Mazelen heb ik gehad, herinner ik me nu ineens. Een of twee jaar was ik, geloof ik. Maar echt veel weet ik er ook niet meer van. Toen zat, dacht ik,  mijn hele lijf onder de rooie pukkeltjes en opengekrabde jeukbultjes en gedroogde korstjes. Jezus, ik geloof dat ik toen de ergste jeuk van mijn hele leven had, tot nu toe, ook. Tegenwoordig kan je daartegen ingeënt worden. Dat is dan een van de nadelen als je in 1950 geboren bent: dat dat toen nog niet kon.

Geelzucht heb ik  ook gehad. Ik was een jaar of negen. Wat ik me nog heel goed weet te herinneren is, dat ik er vreselijk geel uitzag, niet te geloven zo geel. Het leek wel alsof mijn hele lijf ingesmeerd was met banaan-kerriesaus. Ook zal ik nooit vergeten dat mijn ontlasting toen geel was. Heel speciaal was …… nee, ik moet het anders opschrijven: normaal sliep ik altijd in mijn eigen kleine kamertje op de bovenverdieping. Maar nu, met geelzucht en banaan-kerriesaus over mijn lijf, mocht ik in de woonkamer ziek-liggen-zijn. Mijn bed was dus speciaal van boven naar beneden gesleept. Wie dat gedaan had weet ik niet want mijn vader was zeeman en hij was toen, zeker weten, op zee … ergens tussen New York en Rotterdam. Wie zou dat dan gedaan hebben; alléén kon mijn moeder het niet. Dus iemand moet geholpen hebben met dat bed naar beneden te brengen. De buurman … zou op zich kunnen maar ze zei altijd, dat ze hem een grote bek vond hebben, dus dan gaat ze het denk ik ook niet aan hem vragen. Ik denk dat de kapper haar geholpen heeft … dat kappertje, hij knipte mijn moeder bij ons thuis, een leuk klein mannetje met een rode snor en een rode sik (oftewel: ‘een rode pratende kut’ in de volksmond); ja, het klikte wel tussen mijn moeder en dat mannetje, dus ze zal het wel aan hem gevraagd hebben. En toen denk ik heeft hij het ook gedaan samen met haar.

Voor de rest had ik meestal niet zo veel. Ja, ik heb wel drie kier angina gehad. Dat is een soort keelontsteking, die volgens mij alleen mensen krijgen, die veel te veel roken. Op mijn vijftiende begon ik met roken, eerst half zware shag en dan ging ik al heel snel over op zware van de Weduwe van Nelle en Brandaris. Van mijn vijftiende tot mijn dertigste heb ik zo’n twee pakjes shag per week gerookt en drie zeer pijnlijke keelontstekingen angina gehad.  Bij zo’n keelonsteking was het zo dat je absoluut niet in staat was om te slikken … je krijgt niks naar binnen geen eten … geen drinken.  Dat betekende dus, dat alle speeksel uitgespuugd moest worden. Als ik angina had, zette ik daarom, als ik ging slapen  altijd een spuugkom naast mijn bed; per ongeluk stapte ik dan wel eens middenin die kom wanneer ik ’s nachts moest piesen … ellende. De dokter schreef me steeds een  penicilinekuur voor en die hielp geweldig; maar het duurde toch zeker wel een week voordat ik weer normaal kon slikken.

Geestelijk ben ik weliswaar niet zo sterk maar lichamelijk ben ik de laatste jaren kerngezond; tot opeens de linkerpink moeilijk ging doen: hij trekt krom en er groeit gestaag een bobbel in. Een specialist in Franciscus stelde de diagnose: Ziekte van Dupuytren! Over een paar weken wordt ik  eraan geholpen op de afdeling plastische chirurgie. Dan  heb ik hopelijk weer een normale pink.