Er zijn vorig jaar maar liefst 6000 mensen meer overleden dan verwacht was. Kijk, dat er meer mensen zouden overlijden, was logisch. Dat kwam door de corona-epidemie. Maar los daarvan zijn er toch nog 6000 mensen meer heengegaan. God weet hoe dat kan. Maar die houdt zijn kaken op elkaar. Boze tongen beweren dat veel mensen overleden zijn door de anti-coronaprik. Dat is nel uitgesloten. Ook het aantal zelfmoorden in die periode is constant gebleven. Wat natuurlijk ook kan is, dat zieke en zwakke mensen, zonder corona, tijdens de corona de pijp zijn uitgegaan. Het is nu al een paar maanden bekend maar de onderzoekers zijn er nog steeds niet uit. Eerlijk gezegd begrijp ik de heisa daarover niet zo. Voor de gezondheid van iedereen is zo’n pandomie bedreigend. Dan is het toch logisch dat er meer mensen dan normaal doodgaan. Die zesduizend mogen natuurlijk niet als doodsoorzaak ‘corona’ krijgen maar bijvoorbeeld ‘semi-corona’ en dan ben je er uit. Zoeken hoeft dan niet meer. Dat scheelt heel wat onderzoeksgeld, wat weer besteed kan worden aan een rechtszaak tegen Siewert van Lienden, want die zit nog steeds op zijn mondkapjesmiljoenen. Maar dit even terzijde.
Vorig jaar zijn in mijn naaste omgeving zes mensen gestorven.
Tante Ada, Ome Gijs, Neef Barend, mijn nicht Hanna, buurvrouw Grietje en mijn
vaste dammaatje Leo. Behalve mijn neef Barend waren ze allemaal boven de
zeventig. Barend is slechts 37 geworden. Hij overleed aan de complicaties van een gebroken
heup, nadat een veel te hard scheurende opa op een e-bike tegen hem was
aangeknald. Die opa is daarbij ook zelf, geheel terecht overigens, om het leven
gekomen. Het kan natuurlijk eigenlijk niet maar de ambulancebroeders weigerden
voor hem het noodzakelijk stapje extra te zetten.
Ik zou er trouwens niet eens zo gek van opkijken als veel
van die 6000 meer-doden op het conto geschreven kunnen worden van het moderne
bike- en stepverkeer. De e-bike: die dingen zijn moordwapens in handen van ouwetjes.
Die wanen zich opnieuw de snelheidsduivels van hun jonge jaren. Ze zijn alleen vergeten,
dat ze niet meer zo snel kunnen reageren op gevaarlijke situaties. Ook de
jongelui op die stepjes zullen heel wat onbekende doden op hun geweten hebben,
als je die gassies bezig ziet op de fietspaden dan is dat bijna onvermijdelijk.
Mijn vaste dammaatje Leo … tja dat is heel tragisch … ’t was bij een damtoernooi. Hij was heel erg
gefocust aan het schuiven met zijn stenen. Hij neemt een toastje van het bordje
dat net voor hem is neergezet, blijkt het een damsteen te zijn. Van schrik
slikt hij zich in en stikt.
Mijn nicht Hanna (en haar zoontje) zijn beiden overleden aan
complicaties bij de bevalling. Het was een stuitligging. Haar zoontje zou
Barend heten, zoals haar neef.
Tante Ada, Ome Gijs en buurvrouw Grietje zijn gewoon na een
langdurig ziekbed aan corona overleden. Deze drie plus Hanna en zoon, Barend,
Leo en die dwaze e-biker, in totaal acht, kunnen alvast afgetrokken worden van
die zesduizend meer-overledenen. Blijven er nog maar 5.992 over. Veel zullen stiekem
toch aan corona overleden zijn. Ook hebben de e-bike-achtigen veel slachtoffers
gemaakt.
Moge zij allen rusten in vrede.
