Posts tonen met het label overlijden. Alle posts tonen
Posts tonen met het label overlijden. Alle posts tonen

donderdag 21 december 2023

SERIE 'OPA & OMA' DEEL 48 MARIA'S UITVAART.

 

Serie:’Opa  & Oma’.   

Deel  48: Maria’s uitvaart.

Voorgaande delen van de serie ‘OPA & OMA’ nog eens lezen? Dat kan! Deze serie wordt ook gepubliceerd op mijn blog: ‘stukkiejee.blogspot.com’.  Daar kan de serie ‘Opa & Oma’ vanaf deel 1 nog eens gelezen worden. Door daar op de knop ‘oudere blogs’ rechtsonder te drukken krijg je telkens meer voorgaande afleveringen van de serie te zien. Ook eerder ‘werk’ van mij kan je daar lezen. Met de knop ‘homepage’ kom je dan weer terug bij het meest recente verhaal.

 

Deel 48. Maria’s uitvaart.             Wat hier aan voorafging.

Maria is zwanger na een verkrachting. Ze baart Kareltje en gaat bij rijke mensen (fam. in ’t Hout) wonen en werken. Dat bevalt haar. Ze leert daar Joop kennen.

Kareltje brult iedereen wakker èn … hij ligt niet in zijn bedje. Waar is hij?

Joop rijdt Maria naar haar moeder in Brabant.  Er wordt geroddeld over Joop. Hij zou pedofiel zijn. Joop kent de roddel.

Maria’s moeder herinnert zich ‘verplaatsingen’ van dieren bij haar thuis. Lijkt op wat er nu met Kareltje gebeurt. Maria is altijd dichtbij. Hij ligt alwèèr niet in zijn bedje. Heeft die verkrachting er wat mee te maken?

Maria gaat naar de huisarts… ze slaapwandelt. Ze krijgt medicijnen en  een verwijsbriefje voor de psychiater. Maria reageert goed op de medicatie. Ze wordt actief … wil gaan samenwonen.

Joop wordt mishandeld.  Buurman Klaas getuigt: het zijn de gebroeders van Ooijen. ‘Volgende keer ga je er aan’, roepen ze. De misbruikte  jongens doen aangifte ... getuigen mogen ze echter nog niet ... want: minderjarig. 

Joop wordt vrijgesproken. Maria vertrouwt hem. Haar woonwens kan nu verwezenlijkt worden. Joop wil met Maria gaan samenwonen.

Hun huis moet opgeknapt.  Maria verwent de hulpploeg. Te véél, volgens een jaloerse Joop.

Maria is zwanger. Tot de 6e maand is de zwangerschap voor Maria fijn. Ze praat veel  met Engeltje, haar ongeboren kindje. Die 6e maand eindigt in een drama.

Maria en Joop krijgen 4 dochters. Het is oorlog; Jodenvervolging en laffe Rooms-Katholieken. Karel en Joop zijn als water en vuur. Joop zet hem uit huis.

Joop treft het met de Arbeidseinsatz in Duitsland. Hij logeert bij een Joods muzikantengezin. De Joden in de Wattstraat in Schiedam zijn rücksichtslos uit hun huis gesleurd.

De familie gaat shoppen. Een Arbeidseinsatz-medewerker  fluistert Joop wat in. Joop wordt lijkbleek. Hij moet komen praten.

Joop misdraagt zich. Zijn stiefzoon Karel pleegt zelfmoord.

Er is een roofmoord gepleegd op de Joodse muzikale familie. Joop is verdachte. 50.000 D.M. is zoek. Hij geeft toe dat hij 10.000 D.M. gestolen heeft. Twee jaar cel krijgt hij. Voor de trouwdag van zijn dochter Els krijgt hij een dag verlof. Maria haalt hem op. Het bruidspaar is prachtig. Joop en Maria zijn op de bruiloft. Aanvankelijk is Joop kopschuw maar later danst hij mee.

Wien zit in ’t klooster. Maria heeft veel last van haar benen … (en ook van Joop). Maria is jarig: eten, drinken en spelletjes doen.

Opa Joop leert kleinzoon Siem verven. Dat gaat fout. Anna, Siem’s moeder,  breekt met haar vader.

Anna’s neefje Bob is ook misbruikt door Joop. Samen met zus Hennie, Bob’s moeder, rekent Anna af met Joop.

Joop blijft vrij rondlopen:  geen volwassen getuige. Hij is gevaarlijk, want hij weet van de prins geen kwaad. In het klooster krijgt zus Wien het te stellen met gesar en geweld van haar mede-nonnen.

Als Wien (zuster Ephraïm) betrokken raakt bij een gezin in Oss, dat net de moeder verloren heeft, lijkt voor haar het ergste kloosterleed geleden.

Opa en oma wonen nu in Oss. Wien kan hier goed voor Maria zorgen, Tienus doet ’t huishouden en zijn dochters doen de boodschappen. Aan de  oudste stiefdochter heeft Wien haar handen vol. Maria is zo langzamerhand verworden tot een kasplantje.

Maria gaat zowel geestelijk als lichamelijk snel achteruit, Wien redt het niet meer haar goed te verzorgen. Wien’s echtgenoot Tienus en haar stiefkinderen helpen bij het huishouden.

 

48. Maria’s uitvaart.

Het overlijden van Maria komt niet onverwachts. Bij de requiemmis  in de Sint Jodocuskerk en ook bij haar begrafenis op de Rooms Katholieke begraafplaats van Heesch, zijn alle familieleden bijeen gekomen om afscheid de nemen van Maria, hun dierbare.

Els, de oudste dochter van Maria, spreekt vòòr de ter aarde bestelling van haar moeder enige woorden. Ze herinnerde de aanwezigen kort aan enkele markante momenten in moeders leven:

de geboorte èn het overlijden van haar zoon Karel;

de geboorte van haar prachtige dochters en haar zeven mooie kleinkinderen;

de oorlog: vijf jaar lang kon Joop niet de echtgenoot zijn, die hij graag had willen zijn en ook kon hij toen niet de vader zijn, die zijn dochters zo nodig hadden: hij werd gedwongen om in Duitsland te werken.

Gedurende haar laatste levensjaren was ze chronisch ziek. Het levenseinde was haar zeer welkom. Ze heeft er voor gebeden tot de Heilige Maagd. Nu weten we dat haar gebed is verhoord.

Els heeft mooi gesproken. Ze is verre van volledig geweest. Met name over de strapatsen van haar vader, zou nog wel het een en ander te vertellen zijn geweest maar daar kiest Els niet voor.

Joop staat voor de kuil waarin de doodbidders de kist met het lichaam van Maria zouden laten  afdalen. Met zijn hele lichaam staat Joop net iets te overdreven te huilen. Wien, die met enige tegenzin een arm om hem heen slaat, geeft hem een schone zakdoek.

Alle aanwezigen krijgen de gelegenheid om wat aarde op de inmiddels afgedaalde kist te gooien, waarna tot slot van de plechtigheid koffie met cake genuttigd kan worden in de aula van de begraafplaats.

 

Het leven als weduwnaar valt Joop niet mee. Hij prijst zich gelukkig, dat Wien nog drie keer in de week langs komt om hem te helpen met zijn huishouden. Ze doet alleen niet zo veel meer als toen ma er nog was. ‘Jij moet nu zelf ook je handen uit je mouwen steken, pa, dat kan je best!’

Joop gaat door de weeks regelmatig ’s middags een potje biljarten in café ‘Lazarus’. Een heel toepasselijk naam voor een café. Ook Joop drinkt daar zo af en toe wel eens een origineel Schiedams borreltje te veel.

Zondags gaat Joop met z’n schoonzoon Tienus biljarten in café ‘De korte Keu’. Na de acquitstoot worden er door Tienus en Joop meer kopstoten gedronken dan dat er biljartballen getoucheerd worden. Voor Wien is het elke zondag weer een martelgang: Tienus nodigt Joop ‘na het biljarten’ altijd uit om mee te eten. Tegen zessen komt het duo dan  ladderzat bij Wien aan zwalken. Doorgaans zijn zij goed geluimd. Ze zingen vrolijke liedjes (o.a. en datteme toffe jongens zijn ….) die hen blijkbaar nog op de been houden. Triest voor Wien, zeker. Ze kan er op wachten om de dronkenmanstroep op te ruimen, terwijl Tienus en Joop liggen te ronken.

Gon en Ben, de oudste kinderen van Tienus en Wien,  zorgen er gewoon voor dat ze zondags om etenstijd pleite zijn.  Maar voor de jongere kinderen, Nadien en Hannie is het iedere zondag weer een misselijk makend tafereel. Dat wil je, als moeder, zulke jonge kinderen het liefst besparen.

Volgens Wien mist Joop een vriendin. Daarom drinkt hij zo veel. Daar moet toch wel iets op te verzinnen zijn? En haar eigen Tienus, dan? Komt hij wat te kort? Als Wien heel eerlijk is dan heeft ze in alle drukte van de laatste tijd Tienus ook wel een beetje verwaarloosd. Dus daar kan ze zelf iets aan doen.

 

Morgen: deel 49. Helpen verhuizen.

woensdag 26 april 2023

ONVERWACHT VEEL

Er zijn vorig jaar maar liefst  6000 mensen meer overleden dan verwacht was. Kijk, dat er meer mensen zouden overlijden, was logisch. Dat kwam door de corona-epidemie. Maar los daarvan zijn er toch nog 6000 mensen meer heengegaan. God weet hoe dat kan. Maar die houdt zijn kaken op elkaar. Boze tongen beweren dat veel mensen overleden zijn door de anti-coronaprik. Dat is nel uitgesloten. Ook het aantal zelfmoorden in die periode is constant gebleven. Wat natuurlijk ook kan is,  dat zieke en zwakke mensen, zonder corona, tijdens de corona de pijp zijn uitgegaan. Het is nu al een paar maanden bekend maar de onderzoekers zijn er nog steeds niet uit. Eerlijk gezegd begrijp ik de heisa daarover niet zo. Voor de gezondheid van iedereen is zo’n pandomie bedreigend. Dan is het toch logisch dat er meer mensen dan normaal doodgaan. Die zesduizend mogen natuurlijk niet als doodsoorzaak ‘corona’ krijgen maar bijvoorbeeld ‘semi-corona’ en dan ben je er uit. Zoeken hoeft dan niet meer. Dat scheelt heel wat onderzoeksgeld, wat weer besteed kan worden aan een rechtszaak tegen Siewert van Lienden, want die zit nog steeds op zijn mondkapjesmiljoenen. Maar dit even terzijde.

Vorig jaar zijn in mijn naaste omgeving zes mensen gestorven. Tante Ada, Ome Gijs, Neef Barend, mijn nicht Hanna, buurvrouw Grietje en mijn vaste dammaatje Leo. Behalve mijn neef Barend waren ze allemaal boven de zeventig. Barend is slechts 37 geworden. Hij  overleed aan de complicaties van een gebroken heup, nadat een veel te hard scheurende opa op een e-bike tegen hem was aangeknald. Die opa is daarbij ook zelf, geheel terecht overigens, om het leven gekomen. Het kan natuurlijk eigenlijk niet maar de ambulancebroeders weigerden voor hem het noodzakelijk stapje extra te zetten.

Ik zou er trouwens niet eens zo gek van opkijken als veel van die 6000 meer-doden op het conto geschreven kunnen worden van het moderne bike- en stepverkeer. De e-bike: die dingen zijn moordwapens in handen van ouwetjes. Die wanen zich opnieuw de snelheidsduivels van hun jonge jaren. Ze zijn alleen vergeten, dat ze niet meer zo snel kunnen reageren op gevaarlijke situaties. Ook de jongelui op die stepjes zullen heel wat onbekende doden op hun geweten hebben, als je die gassies bezig ziet op de fietspaden dan is dat bijna onvermijdelijk. Mijn vaste dammaatje Leo … tja dat is heel tragisch …  ’t was bij een damtoernooi. Hij was heel erg gefocust aan het schuiven met zijn stenen. Hij neemt een toastje van het bordje dat net voor hem is neergezet, blijkt het een damsteen te zijn. Van schrik slikt hij zich in en stikt.

Mijn nicht Hanna (en haar zoontje) zijn beiden overleden aan complicaties bij de bevalling. Het was een stuitligging. Haar zoontje zou Barend heten, zoals haar neef.

Tante Ada, Ome Gijs en buurvrouw Grietje zijn gewoon na een langdurig ziekbed aan corona overleden. Deze drie plus Hanna en zoon, Barend, Leo en die dwaze e-biker, in totaal acht, kunnen alvast afgetrokken worden van die zesduizend meer-overledenen. Blijven er nog maar 5.992 over. Veel zullen stiekem toch aan corona overleden zijn. Ook hebben de e-bike-achtigen veel slachtoffers gemaakt.

Moge zij allen rusten in vrede.