WEER SLAAPWANDELEN.

Acht jaar geleden is er drie maanden lang het ene na het andere onderzoek gedaan. Toen kwamen de dokters er pas achter dat er met mij niks loos was, maar dat ik toen een medicatie-mix (morfine, lithium) nodig had die slaapwandelen veroorzaakte.

Ik stapte destijds, in diepe slaap, mijn bed uit. Liep, zonder huissleutels, in mijn pyjama, de deur uit en liet die wagenwijd open staan. Ging de trap af, vier verdiepingen, liep de flat uit en wandelde toen ongeveer een kilometer, op die regenachtige herfstavond. Toen ik na een kilometer wakker werd wist ik me van het opstaan en de wandeling tot hier niets te herinneren.

Acht jaar heb ik niet geslaapwandeld. Maar vannacht deed ik het opeens weer. ’t Moet half vier geweest zijn. Ik moet uit bed zijn opgestaan. Ik moet naar de voordeur gelopen zijn. Ik moet de voordeur hebben dichtgedaan. Toen werd ik wakker en realiseerde ik me dat ik, zonder sleutels in mijn pyjama op de galerij van de 4e étage voor mijn eigen voordeur stond. Ik heb een tijdje staan dubben wat ik nu moest doen. Feitelijk was er maar één oplossing. Dat was aanbellen bij mijn buurvrouw, die een sleutelbos van mij heeft, voor het geval dat. Ik ga haar zeggen dat ik mezelf heb buitengesloten en vraag haar of ze mijn deur wil open maken. Ik durfde haar eerst niet midden in de nacht uit haar bed te bellen. Toen ik het erg koud kreeg èn ik het idee had dat er ongedierte op de galerij rondspookte, heb ik toch maar bij haar aangebeld.

Ze deed meteen open toen ze door de smalle vitrage van haar voordeur mij in mijn pyjama voor haar deur zag staan. Ik vertelde haar wat er gebeurd was. Nog voordat ik was uitgesproken ging ze mijn sleutelbos al pakken uit het laatje van het kleine antieke kastje. Ze liep met me mee naar mijn voordeur. Vroeg verder niks en deed de deur open.

‘Lekker verder slapen’, zei ze.’

‘Ja, dankjewel, buurvrouw’. Ik stapte mijn huis in, pakte een banaan, ontdeed hem van zijn schil en at hem op. Liep naar mijn slaapkamer, stapte in mijn bed en viel meteen in slaap.

Hoop dat het hierbij blijft. Aan die medicatie-mix kan het nu niet gelegen hebben.