SERIE 'OPA & OMA' DEEL 38. VEROORDEELD.

Voorgaande delen van de serie ‘OPA & OMA’ nog eens lezen? Dat kan! Deze serie wordt ook gepubliceerd op mijn blog: ‘stukkiejee.blogspot.com’.  Daar kan de serie ‘Opa & Oma’ vanaf deel 1 nog eens gelezen worden.

Door daar op de knop ‘oudere blogs’ rechtsonder te drukken krijg je telkens meer voorgaande afleveringen van de serie te zien.

Ook eerder ‘werk’ van mij kan je daar lezen. Met de knop ‘homepage’ kom je dan weer terug bij het meest recente verhaal.

 

Deel 38: Veroordeeld.

Wat voorafging.

Maria is zwanger na een verkrachting. Ze baart Kareltje. Dan gaat ze bij rijke mensen (in ’t Hout) wonen en werken. Dat bevalt haar. Ze wordt verliefd op meneer in ’t Hout.

Ene Joop Kikkerd komt drukwerk afleveren. Mevrouw in ’t Hout houdt Kareltje bezig. Dat lijkt Maria te ontroeren … maar het is schúldgevoel, dat haar beroert. In een droom worden haar gevoelens ‘duivels’ vergoeilijkt.

Kareltje brult iedereen wakker; hij is niet in zijn ledikantje. Maria slaapt diep. Meneer in ’t Hout is het zat: ’Dit moet afgelopen zijn.’

Joop rijdt Maria naar haar moeder in Brabant.  Er wordt geroddeld over Joop. Hij zou pedofiel zijn. Joop kent de roddel. Twee gassies hebben gelogen.

Maria’s moeder herinnert zich mysterieuze verplaatsingen van dieren bij haar thuis. Lijkt op wat er nu met Kareltje gebeurt. Maria is steeds dichtbij. Het knulletje ligt nu alwèèr niet in zijn bedje.  Zou er een verband zijn tussen de verkrachting en die ‘verplaatsingen’?

Maria gaat voor haar slaapwandelprobleem naar de huisarts. Ze krijgt medicijnen en  een verwijsbriefje voor de psychiater. Maria reageert goed op de medicatie. Ze wordt energieker; wil ‘haar vleugels’ uitslaan. Samenwonen met een leuke man is haar droom.

Joop wordt elkaar geslagen.  Buurman Klaas weet dat de twee gebroeders van Ooijen Joop mishandeld hebben. ‘Volgende keer ga je er aan’, roepen ze Joop na. Klaas, sjouwt hem naar zijn huis. De misbruikte  kinderen hebben een verklaring afgelegd ... getuigen mogen ze echter niet. Klaas was er getuige van dat Joop werd afgerost.

Joop wordt vrijgesproken. Ten onrechte. Dat wéét hij. Één ding is zeker: Maria vertrouwt hem. Haar woonwens kan verwezenlijkt worden. Joop doet Maria in de poffertjeskraam een aanzoek om te gaan samenwonen.

Hun huisje moet opgeknapt. Ze krijgen hulp. Maria zorgt goed voor de helpers. Tè goed volgens een jaloerse Joop.

Maria raakt zwanger van Joop. Háár tweede … hùn eerste.

De trouwdag is gezellig. Joop wordt herinnerd aan de rechtszaak.  Oom Bert’s kinderen dollen met Joop. De familie van Joop lijkt niet erg blij met dit huwelijk. 

Een kennis van Joop betrapt de van Ooijens op ruiten ingooien.  Joop jent de van Ooijens en hij vertelt Maria het droeve relaas van Oom Bert.

Tot de 6e maand was het voor Maria een fijne dracht. Ze deelde veel van haar gevoelens met Joop. Ze sprak vaak met Engeltje, haar ongeboren kind. In die 6e maand eindigde haar zwangerschap bruut.

Maria en Joop krijgen 4 dochters. Het is oorlog. Jodenvervolging en laffe Rooms-Katholieken. Karel en Joop akkederen niet. Joop  zet hem het huis uit.

Joop treft het in de Arbeidseinsatz in Duitsland. Hij verblijft bij een Joods muzikantengezin. De Joden in de Wattstraat in Schiedam zijn allemaal afgevoerd.

De Kikkerds gaan shoppen. Koffie drinken bij de Hema. Een heer van de Arbeidseinsatz fluistert Joop wat in. Joop verschiet van kleur. Hij moet binnenkort komen praten.

Joop misdraagt zich naar zijn dochters. Karel pleegt zelfmoord.  Joop weet met zijn gevoel geen raad.

Er is een roofmoord gepleegd op de Joodse muzikale familie. Joop is verdachte. 50.000 DM is gestolen.

 

Deel 38. Veroordeeld.

Goedenavond mevrouw, ik ben brigadier bij de gemeentepolitie, ik ben op zoek naar mevrouw Kikkerds.

‘Dat ben ik, waar komt u voor?’

‘Ik kom u zeggen dat uw man in voorlopige hechtenis is genomen. Voorlopig, voor vier dagen. Hij heeft een diefstal bekend, die hij in Duitsland heeft gepleegd èn er is op het moment nòg een ernstige verdenking tegen hem maar daarover mag ik niets tegen u zeggen.’

Maria en haar dochters zijn met stomheid geslagen als ze die berichten horen. Natuurlijk was het vreemd dat hun vader met zoveel geld thuis kwam en dus zoveel uit kon geven aan winterkleding voor hun. Nu wordt dus duidelijk, hoe dat allemaal kon. Nu is het afwachten wat voor straf Joop gaat krijgen en …. of hij dat andere misschien ook gedaan heeft, dat andere, waar de politieman verder niks over mag zeggen.

Voorlopig moet het gezin Kikkerds weer van minder dan het minimum zien rond te komen, net zoals het in de hele oorlog al moest. Pa haalt in Duitsland een stomme streek uit en zijn vrouw en dochters zitten thuis opgescheept met de ellende.

Na acht weken is Joop voorgekomen. Hij krijgt twee jaar voor diefstal, waarvan een half jaar voorwaardelijk en een verplichting tot terugbetaling aan de erfgenamen van het gestolen bedrag van 10.000 D-Mark. De rechter  tekent bij het vonnis aan dat hij de diefstal als uitermate laf beoordeelt, mede gezien de vertrouwensrelatie die dader heeft met het (inmiddels overleden) slachtoffer. De rechter heeft dit in de strafmaat meegenomen.

In die acht weken is inmiddels ook komen vast te staan dat Joop, zoals hij zelf al stellig had verklaard,  niks te maken had met de lynchpartij in de woning van de familie Mendels. Wat ook klopt is, dat Joop niet meer dan 10.000 D-Mark had meegenomen.

De rest van geld, 40.000 D-Mark aan gemerkte biljetten, wordt aangetroffen bij een naaste buurman, een ex-SS-officier. Hij kan al binnen enkele dagen worden aangehouden, omdat hij, in zijn nog met bloedvlekken besmeurde dienstuniform boodschappen aan het doen is bij de kruidenier op de hoek. Het bloed op het uniform van de man is van de familie Mendels, zo blijk uit analyse. De man maakt bij zijn aanhouding een erg verwarde  indruk en blijft gedurende lange tijd niet aanspreekbaar. Hij kan zich niet oriënteren. Is niet in staat zich zijn eigen gedragingen te herinneren. Een bekentenis is in dit geval niet zo urgent. Het aanwezige bewijsmateriaal tegen hem laat sowieso niets aan duidelijkheid te wensen over. Uiteindelijk, na vier weken bekent de ex-SS-er zijn misdaad.

Net iets te laat, naar hij zei, ontmaskert hij zijn buren als Joden, want de oorlog is voorbij. Samen met een stel leden van zijn SS-peloton, zouden ze de Mendels overrompelen, oppakken en beroven. Zijn maten haakten af. Voor hen was het over …  geen oorlog meer.  Maar deze ex- SS-er wilde nog een laatste eer bewijzen aan zijn Führer (en zichzelf). Woedend was hij. Gek werd hij er bijna van, dat deze familie, uitgerekend zijn naaste buren, er in geslaagd waren, zich al die jaren schuil te houden. Hij zag het als een soort vergelding, om nu toch nog een eind aan hun leven te  kunnen maken. In een vlaag van beestachtige woede onthoofdde hij, met zijn machete, de hele familie Mendels en hakte  hun ledematen af.

In huize Kikkerds is het zolang Joop in de gevangenis zit armoe troef. De sfeer lijdt er echter niet onder. Het was relaxed bij Maria in huis. Godzijdank hoefden de meisjes niet constant op hun hoede zijn om betast of begluurd te worden door hun vader .. tja, door hun eigen vader.

De oudste van de dochters, Els,  gaat binnenkort trouwen met Leo. Pa zit dan nog in de bak. Misschien krijgt Joop het voor elkaar om dan, voor één dag verlof.  Zou Els wel leuk vinden. Zij heeft nooit zoveel last van hem.

 

Morgen: Deel 39. Een dagje vrij.

SCHOON EN FRIS.

 Alleen op donderdagmiddag kan je bij ons thuis van de grond eten. Voor de rest van de week kan ik je dat niet aanbevelen. Niet dat het nou een onhygiënisch rotzootje is, nee, dat nou ook weer niet. Ik ben zelf degene die altijd (één keer per week op donderdagochtend) loopt te stofzuigen en te dweilen. Mijn vriendin vindt dat te weinig. Twee keer per week is echt het minimum, vindt zij. Toch is mijn vriendin niet eens zo’n heel fervente poetster. Op dinsdagochtend gaat ze zich irriteren aan de ontelbare witte en lichtrode kattenharen op ons donkerblauwe vloerkleed. Mij deert het niet, althans niet zodanig ik persé moet gaan stofzuigen. Zij slaat dan meestal gelijk die dinsdagochtend al aan het zuigen. Heb ik een makkie die donderdag.

Als huisman met speciale zuig- en dweiltaken, weet ik, dat onze onophoudelijk verharende kater, vervuiler nummer één is in huis. Rondom zijn bak is het constant een zooitje van jewelste door zijn driftige gedoe met die kattenbaksteentjes. Onze kater stinkt. Ik doe er van alles aan maar hij blijft stinken! Geen enkel probleem: voor hem hóéft ons huis ook helemaal niet schoon en fris te ruiken. 

Een goede tweede op de vervuilersranglijst in ons huis is mijn vriendin. Overal waar ze komt ligt as. De hoeveelheid as op een willekeurige plaats in huis is recht evenredig met de duur van haar verblijf daar.

Op de keukenvloer vòòr het aanrecht is ze nogal eens te vinden. Altijd met een peukie tussen d’r lippen. De as wordt op de vloer vermengd met spatwater uit de wasbak en vandaar uitgelopen in de keuken, naar de huiskamer en zo verder. Wat een dweilwerk heb ik daar steeds weer aan!!

Op en rond de driezitsbank, waar ze de krant leest, telefoongesprekken voert en televisie kijkt, zuig ik me de rambam.

De sinds jaar en dag in huis hangende rooklucht: is dat dat dan clean? Blijkbaar toch niet, want van een vriendin heeft ze een spuitbus anti rookgeur aangepakt. Hij staat nog wel onaangeroerd naast de telefoon. 

Op de ranglijst van vervuilers sta ik dus op de derde plaats. Mijn vergrijp tegen de hygiëne is: staand plassen. 

Al vele jaren vraagt zij  aan mij, voortaan ‘zittend te plassen’.

‘Okee,’ zegt ze nog, ‘jullie doen al de bril omhoog; prima, dus de dames zitten droog. Maar ben je je er van bewust, dat de spetters van jullie plas, vanuit de toiletpot alle kanten op gaan? Op de rand van de pot, tegen de muren achter en naast de wc, tegen de wc-deur en op de vloer. Dat is onhygiënisch. Dat gaat stinken Het moet daar vaker schoongemaakt worden en op de lange duur blijft het daar toch stinken. De urine trekt in de voegen van de tegelwand en –vloer.’ 

Ze heeft gelijk  maar om nou voor elk plasje met mijn broek op mijn knieën te gaan zitten? Neen. Ik vind het zo’n gedoe: riem los, gulp open, broek en onderbroek laten zakken. Oké, vrouwen zijn niet anders gewend dan zittend en mannen zijn weer niet anders gewend dan staand. 

Sinds kort ben ik mijn vriendin toch iets tegemoet gekomen. Ik plas doe het zittend als ik in een broek loop die heel makkelijk naar beneden te roetsjen is: een pyjama-,  trainings- of korte broek. Vanmiddag voelde ik aan den lijve wat mijn vriendin precies bedoelt:

Ik kom thuis na een fietstochtje en klap haast. Ren naar de wc. En plas een heeeeeele grote plas …  staand. Door een pijp van mijn korte broek. Vergeet helemaal te gaan zitten. Met een lange broek aan zou ik niets van het gespetter gevoeld hebben.