Het is deze zondag eigenlijk iets te fris (13 graden) maar
het is nu eenmaal afgesproken dus we gaan fietsen langs de Rotte en de Rottemeren. Met zijn vijven. Lea, Ties,Karin,
Janine en ik. Lea heeft het georganiseerd.
We starten om 11.00 uur bij Binnenhof, het metro eindpunt. Op het laatste
moment belt Karin af (haar dochter is niet in orde) dus we gaan met z’n vieren.
De Rotte is 5 minuten fietsen van Binnenhof af.
We zitten al snel op het mooiste stukje Rotterdam. Ties en Janine hebben
spinternieuwe e-bikes. Lea en ik doen het op gewone fietsen. Hoewel … gewoon,
we hebben allebei 21 versnellingen. Onze fietsen zijn al ruim tien jaar oud.
Lea vertelt dat ze haar fiets een grote beurt heeft laten geven. De
fietsenmaker rekent daar 450 euro voor.
Behalve dat het koud is … ik heb aan allebei mijn handen
inmiddels een paar dooie vingers. Ik neem me voor na de eerste stop mijn
handschoenen aan te doen. Gelukkig zitten ze nog in mijn fietstas. We zijn nog niet zo ver. Ik ben blij dat de dames en heren wielrenners
het vanochtend in ieder geval laten
afweten. Dat scheelt weer een heleboel stress, want het zijn vreselijkste weggebruikers
die lui. Zij gedragen zich alsof de smalle asfaltweg speciaal voor hen is
uitgerold.
De natuur trekt zich
‘natuurlijk’ niks aan van de kou. Ik zie onder andere koolzaad. Paardenbloemen
en wegblaaspaardenbloemen. Kippen. Mollen, alleen de hopen dan, want die mollen
krijgen we niet te zien; zij ons ook niet trouwens, want ze zijn toch blind?.
Ties en Janine rijden met hun e-bikes steeds in de derde en
vierde positie. Lea en ik mogen het tempo aangeven. Het is geen onwil van de
e-bikers om achteraan te hangen. Ze kennen hier de weg niet; ze komen uit Dordt,
vandaar. Onze gemiddelde snelheid is 18 kilometer per uur. Best redelijk met windje
tegen. Vanuit de Rotte kwaken kikkers
ons enthousiast naar voren. Een alleenstaande schimmel wendt zijn hoofd af; alsof
wij het aanzien niet waard zijn.
Het is tijd voor een plas- en drinkpauze. We willen ieder voor zich betalen. Maar dat wil de
eigenaar van de tent niet. Er moet per tafel afgerekend worden. Een flauwe
klantonvriendelijke actie die wel meer
horeca-exploitanten uitproberen maar die binnen de kortste keren
onderuitgehaald is al je dat als groep weigert. Terwijl ik sta te pissen
betaalt Janine helaas voor ons vieren.
We gaan weer verder, terug nu aan de andere kant van de
Rotte. Ik nu met handschoenen. Windje mee nu. Volop boterbloemen. Madeliefjes, Struiken,
nog zonder bramen. Brandnetels en hondsdraf (dat helpt tegen de pijn van de
brandnetel). Aalscholvers zitten met hun vleugels gespreid om ze te laten drogen.
Futen. Witte ganzen, die ik liever zie dan die Nijlganzen.
Ties wil nog even de plek zien waar gewerkt wordt aan de
A16. Nabij Terbregge komt een tunnel onder de Rotte. Indrukwekkend te zien wat
er allemaal al overhoop gehaald is. Wat
er aan gigantische hoeveelheid materiaal daar klaarstaat. Ties staat te genieten. Ik denk: er wordt hier
wel weer een enorme sloot geld gespendeerd voor het auto verkeer. Hoe komt de
natuur hier uit? Is daar aan gedacht?
Half drie. We zijn weer bij Binnenhof. De fietstocht is ten
einde. Het is nog steeds erg fris,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten