GENIEPIG EN UITGEKOOKT

Uitermate geniepig, uitgekookt en onsmakelijk was de actie waarmee mijn inmiddels ex-echtgenote, Carole,  mij uit ons huis trachtte te laten zetten. Ik heb daar al eens eerder over geschreven maar omdat ze nu zelf een andere versie van het gebeurde vertelt en omdat deze actie me nog wel het meest van alle gebeurtenissen blijft hinderen,  schrijf ik er nog maar eens over.

Het was ergens in de maand juni. Er was toen al sprake van dat we zouden gaan scheiden maar ik was resoluut over mijn standpunt, dat ik in ons huis zou blijven wonen. ‘Ik ga niet weg,’ zei ik.

Op een avond, ik zat te werken achter de pc, kwam Carole onrustig heen en weer lopen in mijn werkkamer. Ze maakte me allerlei verwijten. Zo zou ik een egocentrische klootzak en  een motherfucker zijn. Ik zou drie levens verziekt hebben (dat van haar en dat van onze beide zonen) en ik moest altijd en overal mijn zin doordrijven.

Terwijl ze bezig is met die tirade, uit ze haar agressie, door af en toe tegen mijn bureaustoel te beuken. Dat beuken gaat op den duur over in het agressief heen en weer schudden van die stoel. Zo kan ik natuurlijk niet werken. Ik wordt ook boos  en draai me om, om haar een beuk te geven en dan komt bij haar spontaan de geniepige, uitgekookte, onsmakelijke aap uit de mouw. Ze zegt dan: ’Kom maar op, kom maar op, sla me maar … dan weten ze bij de politie meteen, dat jij de agressieveling bent … dan moet jij hier het huis uit.

Ik heb toen ogenblikkelijk 112 gebeld en heb de politie uitgelegd waar Carole mee bezig was. De politie kwam snel en complimenteerde me nog voor mijn zelfbeheersing.

Mijn reactie op dat vreemde gebeuren was eigenlijk net zo vreemd:  Ik gooi de handschoen in de ring. Ik besloot het huis uit te gaan  (vond godzijdank snel andere huisvesting bij een vriend) en liet Carole in haar geliefde huis wonen.

Voor mij was het echt onvergeeflijk, dat ze geprobeerd heeft mij op die geniepige manier uit ons huis te laten zetten. Maar ik wilde er niet meer om strijden.

Tot op de dag van vandaag vraag ik mij nog wel af wie Carole op het idee van die geniepige actie heeft gebracht. Dat moet haast wel een bekende zijn ….. of zou Carole het toch zelf bedacht hebben? Dat kan ik haast niet geloven.

Nu vertelt Carole een enigszins andere versie  van wat toen gebeurd is. Haar verhaal is dat ze mij destijds uit mijn tent wilde lokken.  Ik zou haar moeten slaan. Dan zou zij me terug slaan. Een heus gevecht om de macht zou moeten ontstaan en dan ….. zij was er van overtuigd dat ze dat gevecht zou winnen. Ik ben er absoluut van overtuigd dat ik nooit had willen vechten met haar.

Carole vergeet in haar nieuwe versie te vertellen dat zij mij wilde uitlokken de agressor te worden, met als gevolg dat de politie me mee zou nemen en ik niet meer zou mogen terugkeren in ons huis. Letterlijk waren haar eigen woorden: ’Kom maar op, kom maar op, sla me maar. Dan weten ze bij de politie meteen dat jij de agressieveling bent. Dan moet jij hier het huis uit.’

Het zal me veel moeite kosten het gebeurde te accepteren en een plaats te geven, zodat ik het Carole kan vergeven.