Bios (16)

Duusjo blijkt er inderdaad achter te zitten en het lijkt wel of hij blij is dat ie gesnapt is. De kleine ettterbak legt een volledige bekentenis af. Hij moest wel doorgaan met gokken want hij had zoveel geld geleend om te kunnen spelen……..eens zou hij toch moeten gaan winnen, dacht ie  ……..al is het alleen maar om zijn schulden af te betalen……….. hij sloeg ook gelijk door over dat diefstalletje van zo´n vijfhonderd piek uit de kas van Lumière een tijdje terug …..tóén had hij nog wel het geluk gehad, dat hij opeens een aardig winstje maakte…….maar dat bleef nú uit. Duusjo was die twee overvallers duizend  gulden schuldig, de deadline voor terugbetaling was verlopen en hij had geen rooie cent…………dus maakte hij het die jongens heel makkelijk om een nepovervalletje te plegen…..deurtje open laten staan en die jongens precies vertellen waar,  wanneer en hoe laat, succes verzekerd zou zijn. De leider van het tweetal overvallers was  inmiddels gepakt, nu de poen nog….in het personeelsbestand was snel de naam gevonden van die oude vakantiekracht, die Theo meende te herkennen ………..dat had hij goed opgemerkt …..en ook dat figuur sloeg door: hij en zijn maat hadden die duizend piek er echter al weer doorheen gejaagd. Ze worden net als Duusjo overigens wel even vastgehouden en voor het gerecht gedaagd. De bios zal via de rechtbank de schade op hen proberen te verhalen. Hiermee is de rol van die kleine oplichter Duusjo in de bioswereld  natuurlijk uitgespeeld.

Voor Theo, het slachtoffer van de roofoverval, krijgt die gebeurtenis toch nog een mooi vervolg want hij wordt gevraagd, gezien zijn gebleken leidinggevende capaciteiten en zijn stressbestendigheid, om Duusjo op te volgen. Dat is precies wat Theo wou vanaf het moment dat hij bij de bios binnenkwam. Hij kwam binnen als student (rechten) en is nu bijna klaar met zijn studie. Met die bagage kan hij die klus best klaren. Het dienstverlenend personeel is erg blij met hem. Hij werkt altijd hard, is niet vies van een geintje op zijn tijd…..althans als collega dan……als hij dadelijk in de leiding zit heeft hij natuurlijk andere verantwoordelijkheden en kan hij zich niet zo heel erg laten gaan.

Na de roofoverval krijgt Theo veertien dagen vrijaf om van de schrik te bekomen. De directie heeft hem een fruitmand gestuurd, die hij op zijn beurt direct meeneemt naar diergaarde Blijdorp, waar hij sowieso zeker een keer per week te vinden is. Dit keer kan hij de beesten laten smullen van die overheerlijke fruitmand. Alleen het blikje ananas heeft hij zelf maar  opengemaakt en opgepeuzeld. Dat zou de beesten nooit gelukt zijn.

Die middag heeft hij een afspraakje met Petra. Ze komt op ziekenbezoek zoals zij dat noemde. Petra heeft een zwak voor Theo en zo is het ook andersom. Petra heeft een lief klein bosje gele fresiaatjes voor hem meegenomen, ze weet dat hij daarvan houdt…….je moet bij hem niet aankomen met een bos gladiolen; dan vraagt hij je gerust of je ze weer mee terug naar huis wil nemen omdat hij daarvoor geen geschikte bloemenvazen in huis heeft. Voor bij de thee heeft Petra vier petits fours. Precies Theo zijn maat.

´Klein maar fijn,´ zegt hij altijd (behalve van die kleine rotte olienoot ‘Duusjo’ dan).

Hij  vertelt Petra, dat hij, als het aan hemzelf had gelegen,  gewoon door had gewerkt maar de leiding vindt het dus beter dat hij even wat gas terug neemt:

´Je weet maar nooit wat je er nog aan over gehouden hebt,´ zeggen ze.

 Ze spraken nog even over die klein rotmof Duusjo……zowel Petra als Theo wisten allebei dat hij wel heel veel te vinden was in de buurt van de gokautomaten maar ze hadden er nooit over gehad met elkaar….hadden ze het maar wel gedaan, dan was Theo waarschijnlijk een hoop ellende bespaard gebleven. 

(wordt vervolgd)