Bios (15)

Sigarenwinkeltjes worden overvallen, kruideniers groenteboeren en juweliers ook dus waarom een bioscoop niet. Het kan niet uitblijven: Theo zit in de personeelsruimte de opbrengst te tellen, de anderen zijn in de zaal aan het werk.  Komen er twee figuren, gehuld in vale spijkerbroeken, leren jacks en  bivakmutsen op hun kop, binnen zetten….. ze schreeuwen, duwen en schoppen Theo, de plaatsvervangend locatiemanager, tegen de radiatoren aan. Hij wordt met kettingsloten vastgeketend aan die verwarmingsradiatoren    …….  …… wat kan hij doen? …… er zit niks anders op dan ze dat geld maar te laten jatten ………… het verlies te nemen…………….. dat is ook de bedrijfspolitiek in dit soort zaken: niet stoer gaan lopen doen. De kans dat je het van die lui wint is zo klein. Het risico dat je levensgevaarlijk gewond raakt of  het leven verliest is zó groot dat zijn die vijftienhonderd guldentjes niet waard………………… maar…… Theo had al wel snel door dat dit het werk moest zijn van een bekende …………. hier, op deze plek, dit tijdstip, hij meende ook het postuur en de stem van een van de overvallers te herkennen. Hij kan er niet meteen opkomen wie precies……was het een vakantiekracht misschien?  Zo snel en lawaaierig als ze binnen waren gestormd zo geruisloos en snel waren ze de trap afgerend en verdwenen met inhoud van de kas in hun diplomatenkoffertje. Theo kon nog net met zijn voeten bij het interne raam van de personeelsruimte en zo trok hij de aandacht van Petra…. Theo was niet gewond of zo. De schoppen die hij kreeg voelt hij nog wel maar hij kan wel wat hebben. Om hem te bevrijden is wel een slijptol nodig, want er zit een slot op het kettingslot maar geen sleuteltje. Martin heeft er thuis wel een liggen; hij loopt wel even voor die slijptol heen en weer, hij woont toch in de buurt. Later merkte de ingeschakelde politie, dat een van de achterdeuren op een kiertje was gezet, een klein stukje touw weerhield de deur er van helemaal open te klappen. Als dat laatste zo zou zijn dan moet er ook iemand van het huidige personeel bij betrokken zijn …..misschien wel iemand die vanavond dienst had…...?

De verdenking van de leiding van het bedrijf ging altijd het eerst uit naar, zeg maar, het lagere personeel. Dat was wel zeer irritant. Ze zijn allemaal hard aan het werk als het gebeurt en dan worden ze ook nog eens van zoiets verdacht. Iedereen moet bij de politieréchercheur zijn verhaal komen doen na afloop van hun werkzaamheden van die avond. In de verhoren komt wel steeds de zelfde naam als verdachte naar voren: Duusjo…………Deze Duusjo werd steeds nonchalanter in zijn gokgedrag, nu ging hij al onder werktijd regelmatig weg:

‘Ik heb vanmiddag een bespreking,’zei hij dan……vroeger had hij nooit besprekingen en nu bijna elke middag. Om beurten keek zijn personeel hem na om te zien in welke richting hij die besprekingen ging voeren. Dat was meestal in het casino.

‘Ja in het casino ontmoet ik leidinggevenden van bioscopen uit andere steden, we praten en drinken en gokken wat, voor hooguis 25 euro per persoon en gaan dan weer elk ons weegs.

Omdat het zo vaak voorkwam dat ie wegging zijn Martin en Theo een poolshoogte gaan nemen in die goktent en toen zagen ze dat er helemaal geen sprake was van een overleg. Van een afstandje zagen ze hem grof gokkend bezig. De fiches van tien euro vlogen over de tafel…..meestal kreeg hij er niks voor terug …..verliezen dus…… en die kop van Duusjo, lijkbleek, strak van de spanning …… neen dit moest foute boel zijn ……… het kan nooit zo zijn dat Duusjo dit spelletje kan spelen met zijn alleen zijn eigen salaris…..zoveel verdien je nou ook weer niet in de bioscoopwereld.

Martin en Theo waren heel gedecideerd, die kleine handneuker, zoals ze Duusjo vaak gekscherend  noemden, belazerde de boel en ze meldden bij de politie hoe ze hun manager hadden bezig gezien, onder werktijd nog wel.

wordt vervolgd