In vier weken tijd ben ik
10% zwaarder geworden. Verandering van medicijn doet blijkbaar eten. Een maand
terug was ik 75, nu ruim 82 kilo. Dat gaat hard. Als het zo door gaat ben ik
voor dat het 2013 is, de 100 gepasseerd.
Als volwassen roker woog ik constant 75 en nadat
ik gestopt was met roken gaf de weegschaal binnen twee weken 85 kilo aan. Dat is het jaren gebleven tot ik op het manische af actief werd: binnen een maand
was ik weer 75. Roken heb ik nooit meer gedaan.
Ik kan me er maar moeilijk een
voorstelling van maken hoe ik er als 100-kiloman uit zal zien. Een dikke kop, onderkin(nen),
hangwangen, een kleine maat tietjes (nog net geen behaatje nodig), een dikke
nek (dat zal even wennen zijn) en een stevige uitpuilbuik. Ik zal eens aan mijn
vrouw vragen of ze me kan en wil tekenen als 100 + man. Misschien stop ik dan
wel gelijk met vreten!?
Ik vind het een rare
gewaarwording hoor. Sinds ik nieuwe medicijnen slik tegen obstipatie (ik had me
toch vreselijk de stop!) zwicht ik voor alles wat me lekker lijkt. Chocolade is
wel de top: ik overeet me er aan en drink er volop van. Vooral die chocolade
snoep met het hoogste chocolade gehalte (80% …..heerlijk …….. ik ga nu gelijk
even een stuk pakken (89%!!)…..erg hoor, ik schrijf er alleen maar over en moet al gelijk weer een stuk in mijn mond proppen. Heerlijk. Maar ook koek, vooral
ontbijtkoek met dik roomboter en gember, stroopwafels ook….. stroopwafels vooràl;
ik neem er altijd twee, nou, vooruit soms ook wel eens drie tegelijk; eerlijk
is eerlijk, die laat ik eerst even warm worden op een beker hete chocolademelk…..een
hap, die dan smelt op mijn tong. Zalig!
Gewone snoepjes zoals
toffees, zuurtjes, tictac, tumtummetjes, pepermuntjes, turks fruit, rangetjes, zuurballen,
polka brokken, noga, haagse hopjes, droppies, chriotjes, roomknotsen, spekkies
enzo, die neem ik nòg niet zo veel. Ook geen zoutjes trouwens. Eet ook nooit meer hartig als broodbeleg maar des te meer strooi of smeer ik snoep op mijn boterhammetjes: een driedubbeldikke laag roomboter en dan strooi ik er een zo mogelijk nog dikkere laag super-de-luxe pure hagelslag bovenop. Geweldig. Pindakaas, wat ik normaal op 5 boterhammen smeerde doe ik nu op één….
Zo’n gewoon potje aardbeien jam stond zeker drie maanden in de kast te wachten alvorens
het geheel leeg de glasbak in gemieterd werd. Nu gaan er vier van die jampotjes
per week doorheen. Ik kan er niks aan doen. Als ik iets lekkers zie moet ik het
dus eten en niet zo maar een klein beetje, neen, neen, neen: héél veel daarvan
achter mekaar.
Dat geklootzak met magere,
halfvolle en volle melk, yoghurt, vla en ga zo maar door…….ik ben het zo zat! Ik
gebruik alleen maar vol (soms weet ik niet eens hoe vol….al is het borde(n)-vol……..
maak mij wat uit!) en genieten dat ik er van doe. Neem nou ijs; ik loop me toch
een ijsschade in te halen; ik heb zeker tien jaar lang geen ijssie gegeten en
nu: als ik langs een ijswinkel loop en zie daarvoor zo’n reuze softijs-reklame staan dan
moet ik daar een oublie-hoorn met heel veel ijs scoren. Koop altijd de grootste en vraag dan steevast aan de verkoopster of ze d’r nog een toefje bovenop wil doen voor mij.
Doen ze meestal niet hoor (‘rot op, hé’). Maar ik blijf het gewoon vragen.
Mijn hele leven lang vond
ik niks lekkerder dan het eten van puur aardbeien, heerlijk puur natuur en ongezoet.
Nu spuit ik er toch een hoeveelheid slagroom overheen…..ik leg de aardbeien
naast elkaar op een grootbord en spuit een bus slagroom leeg daaroverheen; veel
en .....vurrukkeluk! Ken ik elke
lekkerbek aanbevelen………voor mij de ontdekking van de 21e eeuw. Alsof
er drie engeltjes tegelijk over mijn tong aan het koppetje-duikelen zijn. Aardbeien………………….de
gehele oogst van mijn volkstuin heb ik zo, bijna in mijn eentje, verorberd, ….met
slagroom. Tegen mijn vrouw loog ik
steeds maar dat de aardbeienoogst dit jaar echt vreselijk tegenviel,
waarschijnlijk was de bodem uitgeput….Ja, ik kan soms liegen of dat het gedrukt
staat. Ik ben er niet trots op het is gewoon niet eerlijk….het is GEMEEN!
Degeen die het meest baat
heeft bij mijn huidige vraatzucht is Bram, de patatboer. Om de andere dag een
super grote zak met (extra) pindasaus bij Bram Ladage….héérlijk, heerlijk,
heerlijk! Normaliter houd ik het bij 1 patatje per jaar, elk jaar in februari tijdens
het Rotterdamse Filmfestival …bij Ladage op het Kruisplein.
Daarnaast eet ik ook nog
mijn dagelijkse gezonde warme hap, hè! Die kauw ik tegenwoordig ook weer extra
goed, zo’n dertig à veertig keer per hap. Elke hap voedsel raakt doordrenkt met
dermate veel speeksel, dat het als een stroperige vloeistof mijn maag instroomt.
Daar, In mijn maag en verderop in het spijsverteringskanaal, wordt dan, heel relaxed,
alle pure kracht en gezondheid uit al datgene wat ik tot me heb genomen,
gedestilleerd.
Die nieuwe pillen werken
echt te gek. He-le-maal geen last meer van die obstipatie. In tegendeel: ik
verbruik nu minstens drie schone boxershorts per dag. Kejjenagaan.
Ooooo, ik móét nu weer
even een reep chocola gaan verorberen, hoor, zo puur en zo bitter mogelijk, het water
loopt me alweer uit de muil: mijn toetsenbord stroomt inmiddels vol. Even
ondersteboven houden hoor. Tot blogs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten