Woensdag zie ik het toneelstuk Boiling Frog, van theatergroep Oostpool, in de Kleine Zaal van de Rotterdamse Schouwburg. Het zaaltje, dat plaats biedt aan 160 toeschouwers,is bijna uitverkocht voor dit tragikomische, absurde stuk van Peter de Graef.
Jammer toch, dat in bijna elk theater, de toeschouwers pas drie minuten voor aanvang van de voorstelling de zaal in mogen, nadat ze eerst een half uur voor de ingang van de zaal in elkaars nek hebben staan hijgen en tegen elkaar op hebben staan rijen. Waar dient dat toch toe? Bij voorstellingen met ongeplaceerde kaarten moeten bezoekers vervolgens hals-over-kop een geschikte plaats bemachtigen en mogen ze blij zijn als ze lekker zitten, voordat de voorstelling begint.
Als het aan mij ligt mag de zaaldeur een half uur voor aanvang open gegooid worden. Ik mag bijvoorbeeld graag even van het decor genieten, voorafgaand aan de voorstelling; even lekker rustig binnenkomen, rondkijken, leuk plaatsje uitzoeken, zodat ik later dubbel zo fijn kan genieten van een mooie voorstelling. Ik zit nu op de hoekstoel van de eerste rij. Twee vrije plaatsen naast mij.
Het décor van Boiling Frog is niet zo sensationeel. Een woonkamer met een bankstel, een fauteuil, een grote eettafel met bijpassende stoelen, een halfzichtbaar werkkamertje met een computer, een gangetje richting slaapkamer, een gangetje richting tuin en de deur van de keuken. Achterin de zaal wordt vanaf de eerste scène buitengewoon hard gelachen door een vrouw, die, zo te horen, ergens bovenin zit. Moet even zien wie dat is. Lijkt Loes Luca wel…..ze is het nog ook! Tsja, die is zelf actrice en zelfs als toeschouwer wil ze natuurlijk duidelijk aanwezig zijn.
Kort na het begin van de voorstelling komen nog twee dames binnen, die op de twee plaatsen naast mij komen zitten. De dikste van de twee neemt naast mij plaats. Ik moet een halve zitplaats opschuiven. Dat is even slikken want voor mij heeft dat tot gevolg dat ik de rest van het toneelstuk (drie uur min 5 minuten) op één bil moet zien uit te zitten.
Mijn buurvrouw heeft overigens nog lang niet de omvang van de ultra-dikke hoofdrolspeelster van Boiling Frog, die heeft waarschijnlijk aan twee stoelen nog niet genoeg. Die actrice, Bianca van der Schoot, is van zichzelf helemaal niet dik. Ze is met allerlei hulpmiddelen zo dik gemaakt.
Over de titel Boiling Frog staat in het programmaboekje: als je een kikker in een pan met kokend heet water gooit dan springt hij er ogenblikkelijk weer uit. Als je daarentegen een kikker in een pannetje koud water laat glijden, verstijft hij en zonder tegensputteren laat hij zich langzaam aan de kook brengen. Als je dus mensen geleidelijk aan laat wennen aan een bepaalde manier van doen, hoe verschrikkelijk ook, zullen ze er toch niet snel tegen in verzet komen; een kwestie van kokende kikker. Iets dergelijks speelt in het huis van Adriënne Berkema.
Als toeschouwer ben ik niet te benijden. Okay, de kwaliteit van de voorstelling is van een zeer hoog gehalte maar in de zaal tref ik het niet. Zo is daar allereerst mijn linkerbil. Een heel vervelende bijkomstigheid is dat iemand naast of achter mij, een bijzonder slechte adem heeft. Het is geen knoflook-, ui- of alcoholgeur. Ik zou het eerder een strontlucht noemen. Tijdens de voorstelling kom ik er niet achter wiens adem ik ruik. Trouwens, ook al kom ik er wel achter dan maakt dat verder toch niks uit. Ik kan kwalijk zeggen:
‘Mevrouw of meneer, u ademt een soort strontlucht uit, daar heb ik last van. Wilt u alstublieft ergens anders gaan zitten? Dat doe je toch niet?!’
In Adriënne’s huis woont de familie en wat huispersoneel. Adriënne is een huistiran. Letterlijk en figuurlijk is zij de meest zwaarwegende persoon in huis. Ze is grof; commandeert, schoffeert en terroriseert iedereen in haar omgeving. Niemand durft haar tegenspel te bieden. Boiling Frog is een hilarisch schouwspel. Met name de dialogen tussen Adriënne en haar man, een huichelachtige draaikont en de dialogen tussen Adriënne en de geniepige, fascistoïde tuinman zijn bijzonder komisch.
Halverwege ontstaat er wat onenigheid over familiebezit. Het stuk krijgt dan een bizarre wending, waarvan ‘bullebak’ Adriënne gewelddadig slachtoffer dreigt te worden. De voorstelling wordt steeds fysieker en soms echt eng. Gaan zien! Zeer de moeite waard.
http://www.toneelgroepoostpool.nl/Speellijst-70271-Boiling-Frog.aspx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten