Ik was nooit naar de sauna gegaan als een zus van me, die tien rittenkaart niet cadeau had gedaan. Dertig werd ik. Het is een heel nette gezellige sauna. Veel homo’s komen er. Misschien omdat de eigenaars zo zijn. Het is mijn ‘geaardheid’ niet maar ik heb er niks op tegen. Niemand heeft daar ooit, per ongeluk expres, aan me kont gezeten. Die tien saunaritten waren te gek. Toch heb ik ‘sauna’ nooit in mijn systeem opgenomen.
De sauna’s van nu zijn complete recreatieparken. Wat eens een
zwembad was is nu een saunaparadijs.
Gisteren was ik op de plek waar ik ruim dertig jaar terug op een zeer zomerse
dag, met mijn gezin een dagje ging spelen en spetteren. Zwembad ‘de Plons’
heette dat toen. Nu heet de gelegenheid ter plekke: Thermen Deljoya’.
En in plaats van een vijftig meterbad met hoge en lage duik, een
kikkerbadje en een ruim speelveld met gelegenheid tot het bedrijven allerlei
sport en spel staan er nu een stuk of tien saunahutten, van groot tot klein,
verschillende bubbelbaden, afkoelvijvers, een dodezeebad, een Turks bad, een
hammam, een zonnebankcentrum en zelfs schijnt er een ‘leessauna’ te zijn.
Voor 30 euro biedt Deljoya waterpret maar geheel anders dan ‘de Plons’. Op vele manieren kan van water genoten worden. Van opgewarmd, gekoeld, bevroren, gezouten, tot stomen toe verhit water en van krachtige bubbels voorzien water.
Ik ben blij dat het deze dag behoorlijk koel is. Boven de twintig 20 graden ga ik niet naar de sauna. Dan fiets ik
naar Hoek van Holland, ga lekker in de zon liggen bakken en als ik dan bijna
kook, duik ik de zee in. Bijna koken in de sauna vind ik ook heerlijk. Mijn
vriendin Iris eist dan van mij dat ik in ijswater spring maar dat verdom ik ten
enen male.
‘Bekijk het maar; doe het zelf maar!’ Zegt dit angsthaasje stoer.
‘Doe je het niet,’ zegt Iris
dreigend, ‘dan zit je vanavond gezellig thuis
met een knallende koppijn!’
Stoer loopt Iris het ijswater door, na de verhitting in de sauna, ze
gaat demonstratief nog even kopje onder en komt lachend weer boven. Eerlijk is
eerlijk, ze gaat er hier met de minuut leuker uit zien. Toe we ‘Deljoya’ binnen
kwamen zag ze nog lijkbleek. Nu heeft ze wat kleur op haar wangen en haar ogen stralen.
Als ik zeker zou weten dat ik van dat koude water zo zou opknappen, zou ik ook
gaan.
Nu maak ik, na de saunagang, een kleine wandeling door het
kille park (vijf à acht graden), daarna
ben ik weer voldoende afgekoeld voor het volgende verhittingsmoment, denk
ik……Iris zwijgt in alle talen. Ze werpt me een verwijtende blik toe, waar de woorden ‘eigenwijze lul’ goed bij zouden
passen.
Het is een doordeweekse dag en de sauna is afgeladen. Volgens Iris is het is elke dag zo. Met honderd mensen is de grote saunaruimte stampvol. De Meester van de Handdoek komt zijn kunstje vertonen: ‘loyly’: met een handdoek hete lucht rondzwaaien door de saunaruimte. Hete lucht waaraan eucalyptus is toegevoegd. Een vuurvast lichaam is hier vereist! Ik ben blij toe dat ik op een veilig, redelijk koel plekje onderaan zit. Iris zit stoer bovenin. Heter dan daar kan het niet.
Mannen en vrouwen tussen veertig plus en tachtig min nemen, net als ik, deze dag ruime porties wellness tot zich. Ze vertonen ‘sans gêne’ hun ontblote, goddelijke lichamen. Elk lichaam heeft zijn uniek schoonheid, toch!? Dat lijkt iedereen ook te beseffen. Heel mooi.
Iris kreeg wel gelijk. Pas na zes paracetamols minderde die avond mijn koppijn pas.
** Dit stukje is eerder gepubliceerd in 2015.
