Het was lang geleden, dat ik zo heerlijk uitgeslapen wakker werd als vanochtend. Zo lekker zelfs dat ik móést weten hoe dat nou mogelijk was.Wat had ik gisteren en in het bijzonder gisteravond anders gedaan dan gewoonlijk. Niks bijzonders eigenlijk: koffie gedronken, koek gegeten, pilsje gedronken, nootje geknabbeld, naar het journaal gekeken en een podcast beluisterd.
Op het NOS journaal waren heel gruwelijke beelden te zien van de puinhopen en slachtoffers van
de oorlog tussen Oekraïne en Rusland.
Absoluut geen televisiebeelden om goed op te slapen, integendeel. Dus daar
zat het hem niet in.
Verder hoorde ik op de podcast ‘Ze is van mij’ mannen praten over ‘seks en
vrouwen’. Bij de twee presentatoren, Waldemar Torenstra en Maxim Hartman, zijn altijd twee mannen te
gast. Deze keer waren dat: Arie Boomsma
en Tygo Gernant. Zij verklapten o.a. of ze ‘billen- of borstenmannen’ waren, met
hoeveel vrouwen ze in hun leven naar bed waren geweest en of ze, als ze zijn
vreemd gegaan, dat ook eerlijk zeggen tegen hun partner. Nou daar gaat dat dus
over. Ik geloof echt niet dat ik van deze podcast beter zou gaan slapen.
Maar natuurlijk, dat is het! Wat stom. Nu weet ik het
ineens! Dat ik daar nou niet eerder aan gedacht heb. Ik heb vannacht zo lekker
geslapen door mijn spiksplinternieuwe pyjama. Gekocht bij Zeeman voor 12,99
euro. Maar nu begrijp ik pas waarom ik zo lekker sliep. Wat een heerlijk warme pyjama, met die grijze
broek en dat shirt met de smalle grijs-wit-groen-zwarte strepen over dwars.
Ik bedacht me dat die oude pyjama nogal wat heeft meegemaakt door de jaren heen!
Hij is toch zeker wel tien jaar meegegaan. Al die tijd was hij mijn
getuige, steun en toeverlaat, elke nacht opnieuw. Mijn oude pyjamajasje heeft heel wat zweet
geabsorbeerd. Mijn oude pyjama was al die jaren getuige van wat zich onder het dekbed
afspeelde.
Hij was nu ook wèl hard aan vervanging toe. In dat
pyjamajasje zaten slijtageplekken onder de oksels, van het zweet, zal wel. Dat
bijt en slijt daar allemaal. Die broek helemaal. Die zakte de laatste tijd
zowat van mijn kont, met dat verslapte elastiek. Bovendien heeft die
nadruppelende urine zijn vernietigende werk gedaan: uitgevreten gaatjes in het
kruis van de pyjamabroek.
Ik vond het zo sneu om die ouwe trouwe pyjama zo rücksichtslos
in de vuilcontainer te gooien. Eerst had
ik nog het plan om hem een lekker sopje te geven en daarna netjes te
verknippen, zodat ie nog een tijdje in het huishouden dienst zou kunnen doen,
als dweiltje of werkdoekje om bijvoorbeeld
onze fietsen mee schoon te maken. Maar dat vond mijn vrouw niet zo’n fris
idee. Haar fíéts wilde er al helemáál
niets van weten!
