Voorgaande delen van de
serie ‘OPA & OMA’ nog eens lezen? Dat kan! Deze serie wordt ook
gepubliceerd op mijn blog: ‘stukkiejee.blogspot.com’. Daar kan de serie ‘Opa & Oma’ vanaf deel
1 nog eens gelezen worden. Door daar op de knop ‘oudere blogs’ rechtsonder te
drukken krijg je telkens meer voorgaande afleveringen van de serie te zien. Ook
eerder ‘werk’ van mij kan je daar lezen. Met de knop ‘homepage’ kom je dan weer
terug bij het meest recente verhaal.
Deel 49. Helpen
verhuizen.
Wat hier aan
voorafging.
Maria’s zoon Kareltje
brult iedereen wakker èn … hij ligt niet in zijn bedje. Waar is hij?
Maria’s vriend Joop rijdt haar
naar haar moeder in Brabant. Er wordt
geroddeld over hem. Hij zou pedofiel zijn. Joop kent de roddel.
Maria’s moeder herinnert
zich ‘verplaatsingen’ van dieren bij haar thuis. Lijkt op wat er nu met Kareltje
gebeurt. Maria is altijd dichtbij. Hij ligt alwèèr niet in zijn bedje. Heeft
die verkrachting er wat mee te maken?
Maria gaat naar de
huisarts… ze slaapwandelt. Ze krijgt medicijnen en een verwijsbriefje voor de psychiater.
Joop wordt
mishandeld. Buurman Klaas getuigt: het
zijn de gebroeders van Ooijen. De misbruikte
jongens doen aangifte ... getuigen mogen ze echter nog niet ... want: ze
zijn minderjarig.
Joop wordt vrijgesproken.
Maria vertrouwt hem. Haar woonwens kan nu verwezenlijkt worden. Joop wil met
Maria gaan samenwonen.
Hun huis moet
opgeknapt. Maria verwent de hulpploeg.
Te véél, volgens een jaloerse Joop.
Maria is zwanger. Tot de
6e maand is de zwangerschap voor Maria fijn. Ze praat veel met Engeltje, haar ongeboren kindje. Die 6e
maand eindigt in een drama.
Maria en Joop krijgen 4
dochters. Het is oorlog; Jodenvervolging en laffe Rooms-Katholieken. Karel en
Joop zijn als water en vuur. Joop zet hem uit huis.
Joop treft het met de
Arbeidseinsatz in Duitsland. Hij logeert bij een Joods muzikantengezin. De
Joden in de Wattstraat in Schiedam zijn rücksichtslos uit hun huis gesleurd.
De familie gaat shoppen.
Een Arbeidseinsatz-medewerker fluistert
Joop wat in. Joop wordt lijkbleek. Hij moet komen praten.
Joop misdraagt zich. Zijn
stiefzoon Karel pleegt zelfmoord.
Er is een roofmoord
gepleegd op de Joodse muzikale familie. Joop is verdachte. 50.000 D.M. is zoek.
Hij geeft toe dat hij 10.000 D.M. gestolen heeft. Twee jaar cel krijgt hij.
Voor de trouwdag van zijn dochter Els krijgt hij een dag verlof. Maria haalt
hem op. Het bruidspaar is prachtig. Joop en Maria zijn op de bruiloft.
Aanvankelijk is Joop kopschuw maar later danst hij mee.
Wien zit in ’t klooster.
Maria heeft veel last van haar benen … (en ook van Joop). Maria is jarig: eten,
drinken en spelletjes doen.
Opa Joop leert kleinzoon
Siem verven. Dat gaat fout. Anna, Siem’s moeder, breekt met haar vader.
Anna’s neefje Bob is ook
misbruikt door Joop. Samen met zus Hennie, Bob’s moeder, rekent Anna af met
Joop.
Joop blijft vrij
rondlopen: geen volwassen getuige. Hij
is gevaarlijk, want hij weet van de prins geen kwaad. In het klooster krijgt
zus Wien het te stellen met gesar en geweld van haar mede-nonnen.
Als Wien (zuster Ephraïm)
betrokken raakt bij een gezin in Oss, dat net de moeder verloren heeft, lijkt
voor haar het ergste kloosterleed geleden.
Maria gaat zowel
geestelijk als lichamelijk snel achteruit, Wien redt het niet meer haar goed te
verzorgen. Wien’s echtgenoot Tienus en haar stiefkinderen helpen bij het
huishouden.
Els spreekt op Maria’s
begrafenis. Ze zwijgt over ‘het ergste‘ van Joop. Na verloop van tijd gaat Joop
met schoonzoon Tienus de bloemetjes buiten zetten.
49. Helpen verhuizen.
In het wekelijks verschijnende stadsblaadje ‘de Os’ heeft
Wien een kleine advertentie geplaatst:
Weduwnaar, 70 jaar, het alleen zijn moe
zoekt een vrouw van om en nabij de 70 jaar,
die graag mannelijk
gezelschap wil.
Oss en omgeving.
Twaalf reacties komen er binnen, waarvan er zes boven de 75
zijn, vier tussen de 70 en 75 en twee van onder de zeventig: één van 68 en een
van 65. Wien heeft het er met Joop over gehad om die advertentie te plaatsen
dus Joop maakt zelf uit met wie hij een date wil. Het is niet moeilijk te raden: hij kiest de dame van
65. Op de meegestuurde foto maakt ze een behoorlijk chagrijnige indruk. Uit het
gesprek met haar blijkt dat ze eigenlijk iemand zoekt voor het huishoudelijk
werk, tuinieren en het verzorgen van haar dieren (een papegaai en een Afghaanse
windhond). De kleine advertentie was daar niet duidelijk over maar Joop is
absoluut geen huisman en wil voornamelijk zèlf lekker vertroeteld worden.
De 69 jarige dame staat nummer twee op Joops lijstje. Ze
ziet ze er op de foto een stuk ouder uit dan in werkelijkheid maar haar
ogen stralen vrolijkheid uit. Ina, want zo heet ze, heeft het goed geregeld: ze
heeft 6 uur per week huishoudelijke hulp en een tuinman, die eens per week een
ochtendje langskomt. Ze heeft een ontzettend druk parkietje in huis, waar Joop
geen omkijken naar zal hebben, want Ina verzorgt het vogeltje zelf: ‘ik ben nou
eenmaal gek op dat besie!’. Koken is niet Ina’s grootste liefhebberij, dus als
Joop t.z.t. bij haar wil intrekken, moet hij wel drie maal per week koken.
Joop reageert laaiend enthousiast. Hij kan haast niet
geloven dat ze 69 is. Zo weinig rimpeltjes in haar gezicht … zo soepel als ze zich beweegt … zo’n mooi
figuurtje … en zulke jeugdige kleurrijke kleding.
‘Ja,‘ zegt Wien, ‘je kan Ina nou eenmaal niet vergelijken
met ma. Zij was een stuk ouder dan Ina
en vergeet niet pa, dat ma’s leven niet altijd over rozen is gegaan.’
Ina en Joop zijn na de eerste kennismaking, allebei even
enthousiast. Ina valt vooral op Joop zijn gevoel voor humor en zijn guitige
ogen. Ze spreken af om gedurende zes weken, drie dagen per week bij elkaar te
zijn en met elkaar te eten, om na die periode te beslissen of ze gaan
samenwonen. Het makkelijkst zou zijn om te gaan wonen in het huis van Ina. Zij
heeft een koophuis. Joop kan dan zijn huurhuis opzeggen, dan spaart hij een
paar honderd gulden per maand uit. Er zit wel een risico aan voor Joop: lukt
het samenwonen niet, dan heeft hij geen dak meer boven zijn hoofd. In dat
geval, zo redeneert Joop, zal een van zijn dochters best bereid zijn hem in
huis te nemen. Hoe dan ook: na zes ‘happy weeks’ gaan Joop en Ina samenwonen.
De stiefkinderen van Wien helpen hun opa zo af en toe bij
het opruimen van zijn huis. In de navolgende week al zou Joop definitief bij
Ina intrekken. Er moet nog een hoop ingepakt worden. Nadien, de tien jarige
dochter van Wien, helpt opa vandaag. Ze is bezig met het in kranten te
verpakken van glaswerk en dat in een doos te zetten. Dat doet ze tot opa’s
grote tevredenheid. Hij streelt haar over haar smalle ruggetje en neemt haar
bij de hand naar zijn slaapkamer. Voor de vitrinekast met tientallen souvenirs
blijft hij stil staan.
‘Kijk Nadien, hier staan ook nog heel wat spulletjes om in
te pakken voor opa,’ zegt hij.
Nadien staat vòòr Joop; hij streelt haar buik
… apathisch laat ze haar opa begaan …
alsof ze op slot zit. Joop ritste met zijn vrije hand zijn gulp open … bukt
zich … doet haar rokje wat omhoog, pakt met duim en wijsvinger het elastiek van
slipje …….
‘Waar ben jij godverdomme mee bezig, man?!’ klinkt een
woedende Wien. ‘Kom gauw hier meisje.’ Nadien slaat haar armen om haar moeders
middel, duwt haar gezichtje in haar buik en zet het op een brullen. Ook Wien
zelf houdt het niet droog. Joop doet
zijn gulp schielings dicht en druipt schuldbewust af naar de woonkamer.
Morgen het laatste deel:
50. Als een kluizenaar.
