Ik heb het
wel eens over vogels gehad in de buurt waar ik woon. Het zijn niet zo veel
soorten maar de ergste soort is toch wel de duif. Bijna iedereen is met dat
beest weg te jagen zo te zien tenminste aan wat er allemaal aan de balkons bevestigd
is. De een heeft een regiment plastic zakjes wapperen een de waslijn, een ander
heeft een of meerdere namaakkraaien op de balustrade staan, weer een andere
heeft gaas gespannen voor zijn of haar balkon en bij nog een ander staan windmolentjes
hard te draaien en ik zal vast nog wel enkele bestrijdingsmiddelen vergeten
want het zou me niks verbazen als er gif in het eten van de duiven gedaan werd
of als er in het geniep op ze geschoten werd. Want het zijn wel zulke lastige
vieze beesten die duiven. Ze maken je als gezond mens ziek. Nu zou het niet
eens zo erg zijn als iederéén zijn best deed om die beesten van de balkons af
te jagen maar nee hoor er zijn halve zolen , die vinden duiven zielig beesten
en die laten ze op het balkon slapen en eieren leggen dat vinden ze dan leuk.
Er zijn ook mensen en die zijn ziek; die horen hier eigenlijk niet te wonen
maar die laten ook de duiven maar hun gang gaan op hun balkon. Ze geven ze vaak
nog te eten ook en ten gevolge daarvan schijten ze dat hele balkon onder. Die
stront droogt op maar als het dan gaat regenen wordt die stront weer zacht en vloeibaar
en gaat druipen naar andere balkons en daar worden mensen er ziek van, allerlei
vervelende en gevaarlijke besmettelijke ziektes krijg je daardoor. Naast mijn
buurvrouw woont zo’n gek die helemaal
niets aan zijn balkon doet. Tientallen duiven zitten op zijn balkon te schijten
en te neuken. Hij heeft zijn zonnescherm ook altijd uit zo dat daar ook
plaatsgenomen kan worden door de schijtbeesten. Zijn hele balkon, echt zijn
hele balkon ligt onder de stront en stinken dat het doet. Ik bijvoorbeeld, ik
woon tien meter verderop en als ik in de keuken een biefstukkie sta te bakken kan
ik daar niet, zoals in andere huizen die ik had, lekker van genieten. Ik ruik
niet lekker knoflook ,ui, en biefstuk met boter ……..neen ik ruik die walgelijke
stront. Maar er is nog wat, iets heel irritant. Het is niet alleen de geur van
die gore duiven, heel erg is ook het
geluid. Ik kan het op papier niet weergeven ja ik kan het proberen maar het
echte geluid moet je zelf maar uitproberen. Het gaat zo: OE HOE OE OE,OE OE OE
OE, OE HOE OE OE,OE OE OE OE, OE HOE OE OE,OE OE OE OE, OE HOE OE OE,OE OE OE
OE, OE HOE OE OE,OE OE OE OE, OE HOE OE OE,OE OE OE OE, OE HOE OE OE,OE OE OE
OE, OE HOE OE OE,OE OE OE OE en zo een hele avond door. Meestal zijn het dan
twee duiven die elkaar aan het versieren zijn, da wordt dat ge ouwe’OE’stees
harder. Probeer het geluid maar eens met je partner, vriend of vriendin.
zondag 16 september 2018
woensdag 12 september 2018
BLADBLAZEN
Op dit
moment hoor ik het oorverdovende geluid van de bladblazer. Niet alleen nu,
eigenlijk, de hele dag al, is die man in de oranje overall bezig met zijn
machine alle buurtbewoners hoofdpijn en een gehooraandoening te bezorgen. Zelf
loopt die man, die natuurlijk ook niet te benijden is, met een oren beschermer
op zijn hoofd. Eigenlijk zou aan alle buurtbewoners op de dag dat de bladblazer
hier actief is gehoorbeschermers moeten worden uitgedeeld.
Ik vraag me
trouwens af wat het voor zin heeft die bladblazerij. De bladen worden onder de
struiken vandaan geblazen en blijven
vervolgens op een grasperk of op de straat liggen. Het heeft dus geen reinigend
effect. Het is alleen verplaatsen van stof en bladeren. Misschien is het wel
goed voor de struiken dat de bladeren daar verwijderd worden. Misschien
verstikken die bladeren de struiken wel. Ik heb nog nooit een
gemeentewerkenkarretje gezien dat achter de blazer aanreed om het vuil op te
vegen.
De
grasmaaier is ook langs geweest maar die maakt gelukkig niet zo’n tering herrie. Toen het zo warm was waren de perken achter
die flat waar ik woon helemaal verdord. Ik vond het wel leuk om te zien hoe
snel dat verdorde gras na enkele regenbuien weer groen ging worden en
uiteindelijk weer helemaal groen was en ook weer ging groeien, en zo hoog groeide dat het weer gemaaid moest
worden. Wel heeft die grasmaaier alle twee de perken geheel en al verziekt. Het
had namelijk net keihard geregend voordat hij kwam en ten gevolge daarvan staan
er over de beide grasvelden volop blubberwielsporen van die grasmaaier. Zelfs
de honden willen niet meer het gras op omdat ze dan vieze blubberpoten krijgen.
Kan je nagaan hoe erg het is.
Normaal
gesproken liggen die grasvelden er wel mooi bij. Maar gek genoeg zie ik er
nooit kinderen op spelen het zijn echt van die velden waar je een lekkere pot
voetbal op kan spelen of honkbal maar misschien komt dat dan wel weer doordat
er, ook normaal, honden uitgelaten worden op die velden en niemand wil
natuurlijk voetballen op een honden uitlaatveldje.
Vogels
daarentegen hebben het op die velden uitstekend naar hun zin. Dat komt
waarschijnlijk omdat verschillende bewoners etensresten over het balkon op de
velden gooien. Er zijn niet zo veel bijzondere vogels hier: vooral kraaien, winterkoninkjes,
roeken, mussen, spreeuwen, meeuwen en vooral duiven. Laatst zag ik hier een
specht! Wat je hier haast niet ziet is poezen. Die zouden een lekker hapje
hebben aan de oudere vogel hier op de velden. Duiven is ook een vogelsoort waar
de buurtbewoners last van hebben. Het geluid dat ze maken (koeren) is uitermate
irritant en wat het ergste is ze gaan om het minste of geringste op de balkons
van de buurtbewoners zitten en dan maken
ze dat rotgeluid en dan gaan ze zitten poepen. Sommige buurtbewoners hebben wel
twintig ongewenste duiven op hun balkon, die moeten ze elke avond soms wel tot
twee keer toe wegjagen met een bezemsteel of zoiets dergelijks.
’t Is niet
zo leuk allemaal.
vrijdag 7 september 2018
PLASSEN
Dat ik
plasproblemen heb is dacht ik voor de lezer van deze stukjes geen geheim.
Plasproblemen is eigenlijk niet helemaal het juiste woord. Het meeste moeite
heb ik ermee om mijn plassen op te houden en dat is natuurlijk vooral erg
wanneer ik buiten ben. Dit is zeker een probleem sinds ‘wildplassen’ bekeurd
kan worden met zo’n 80 euro. Ik kies er toch altijd voor om tegen een boom of
tussen de struiken te gaan piesen, want
een zeiknatte broek is helemaal geen gezicht en een rotgevoel.
De laatste
tijd kreeg ik er een probleem bij: de plas hield me uit mijn slaap. Ik moest
geregeld zo’n vier keer per nacht mijn bed uit en dan vooral na drieën. Ik werd
er overdag gewoon slaperig van ……dus ging ik maar es naar mijn huisarts, die
gaf me een plasformulier: ik moest gedurende 24 uur opschrijven hoeveel ik
dronk en hoeveel ik pieste en dat formulier moest ik zo snel mogelijk bij hem
inleveren zodat hij mij pillen voor mijn probleem kon geven.
Mijn
huisarts vond, dat ik zo, over de dag en de nacht verspreid, heel veel kleine
plasjes deed. Hij gaf mij een pil met een moeilijke naam, die mijn aantal malen
piesen zou moeten verminderen ….. maar dat hielp van geen kanten…..niet dat het
nou erger werd maar het verbeterde niks. Toen ik hem (mijn huisarts) dat vertelde, verwees hij mij naar de uroloog.
De uroloog
bleek een vrouw te zijn, haar
belangrijkste daad die middag was het onderzoeken van mijn prostaat. Ik moest
op mijn linkerzij gaan liggen en haar onderzoek bestond er uit dat zij een
vinger in mijn anus stopte en ging voelen hoe groot mijn prostaat was. Hij was te groot. Ze schreef me vervolgens een
pil voor die de blaas iets zou vergroten waardoor die meer urine zou kunnen
bevatten. Die pil zou over 4 weken gaan werken maar ik moest alweer over drie
weken terugkomen. Voor die tweede keer bij de uroloog moest ik over 2 keer 24
uur mijn eigen plas- en drinkgedrag gaan vastleggen en ook mijn eventuele
druppelen van urine moest ik op de formulieren noteren. Ik moest toen met een
volle blaas bij de uroloog komen omdat ik moest gaan piesen in een speciaal
instrumentarium dat van alles over mijn plassen vastlegt en daar is een volle
blaas voor nodig. Het apparaat meet hoeveel ik plas en hoe hard mijn straal
urine is. De uroloog was (in tegenstelling tot mijn huisarts) enthousiast over de
hoeveelheden urine die genoteerd had op de formulieren. Maar….waar ze bijzonder
ontevreden over was, was de hardheid van mijn straal. De straal was nauwelijks
hard te noemen…….. en daar had ze ook helemaal gelijk in, want ik vind mijn
eigen straal een slap piesboogje….ja, ik kom er eerlijk voor uit. De dokter
deed ook nog even een blaasonderzoek om te kijken of ik net wel alles boven dat
apparaat had uit gepiest, nou, er bleek nog aardig wat urine in mijn blaas te
zitten.
Over drie
maanden moet ik terugkomen en in de tussentijd moet ik prostaatverkleinende pillen
slikken waar ik langzaam impotent van kan worden. Tot slot deelde de uroloog
mij mede dat ze de volgende keer (in november) via mijn urinebuis mijn blaas
wil gaan onderzoeken. Blij ben ik hier niet echt mee.
woensdag 5 september 2018
KLEINE MAN
Een kleine (1m70)
oudere (70) man begint tegen me te praten. ’t Is een vriendelijke man. We staan
bij het zwembad…. Het warmwaterzwembad. Hij zei dat hij hier voor het eerst
was. De vorige keer was hij in het grote koude bad, maar, zo had hij gemerkt in
het grote koude bad, zwemmen de mannen vrouwen heel snel. Hij was marinier
geweest dus ik zou wel begrijpen dat ie in zijn jonge jaren een sportman geweest
was. Maar nu had ie een paar jaar niks meer gedaan en viel het hem tegen dat hij niet meer met
de snelle jongens en meisjes mee kon. Daarom ging hij nu zijn conditie maar een
beetje ophalen in het warmwaterbad, daar werd tenminste rustig gezwommen. Hij
had nu tijd zat, zijn vrouw was onlangs gestorven, ….. dus.
We liepen
samen naar het water, toen ik mijn badslippers uitdeed zei hij:’ Ja, die moet
ik de volgende keer ook meenemen.’ ‘Die heb je echt wel nodig, want het is hier
spiegel glad,’ zei ik. Het bad is daar maar 1 meter 40 diep dus daar kan de
kleine man niet in verzuipen, toch bleef hij heel dicht achter me lopen bij het
in het water gaan ….. misschien wist hij niet precies hoe diep het was en was
hij bang dat het water hem tot de lippen zou komen te staan. Hij hoefde daar niet bang voor te zijn, want
hij kon zwemmen als de beste. ‘Nou ik ga vast’, zei hij nog. Het was duidelijk
te zien dat hij heel lang noodgedwongen niet had gezwommen….zo door het dolle heen wapperden zijn handjes
boven het water uit; zo enthousiast spetterden zijn voetjes en ging zijn
hoofdje van links naar rechts. Hij baande zich een weg door de vele kwebbelende
dames die dit zwembad altijd gebruiken als ‘nat’ praathok. Hij trok zich er
niets van aan en was alweer aan zijn tweede baantje begonnen.
Ikzelf was
natuurlijk niet gekomen om naar de aardige man te komen kijken. Ik kwam ook om
te zwemmen. Maar ik kon het niet laten om het ventje in de gaten te houden
terwijl ik mijn baantjes trok. In mijn baan (baan1, de baan voor de iets
snellere zwemmer)zwemmen 6 zwemmers allemaal ongeveer even hard en dat is
prettig, heel prettig. Je hoeft elkaar dan niet in te halen of aan de kant even
te wachten tot een van de zwemmers voorbij is. Het was lekker rustig zwemmen.
Daardoor had ik ook ruimschoots de tijd om zo af en toe naar mijn mannetje te
kijken. Ik schreef toch dat hij zo enthousiast begon met zwemmen. Nou toen ik
vervolgens nog eens naar hem keek, zo’n keer of drie, was hij nog steeds met
zijn handen aan het wapperen maar hij zwom niet, hij stond te praten, eerst met
de badjuffrouw en vervolgens met wat bejaarde babbeldames. De keer daarop dat
ik naar hem keek ging hij uit het bad. Hij was nog geen half uurtje in het
water geweest. Hij stond zich nu lekker af te spoelen onder de hete douche. Douchegel
zal hij volgende keer wel meenemen
vrijdag 31 augustus 2018
MILIEUVRIENDELIJK
Ik ben niet
milieuvriendelijk. Waarschijnlijk omdat ik er te lui voor ben. Normaal
gesproken ben ik helemaal niet lui uitgevallen……maar voor milieudingen
blijkbaar wel. Ik scheid bijvoorbeeld geen afval. Alles gaat in de vuilnisbak,
die vlak voor de ingang van mijn flat staat. Wanneer er naast die vuilnisbak
voor mijn flat ook nog een papier-, glas- plastic- en kledingbak zou staan, zou
ik zonder enige moeite milieuvriendelijk zijn. Maar de plasticbak, de glasbak
en de papierbak staan op een kilometer lopen en de kledingbank op anderhalve
kilometer. Toen ik hier drie jaar terug kwam wonen stond ik met drie zakken afval klaar om de boel
gescheiden te dumpen. Aan een van de
buren vroeg ik waar de glasbak was. ‘’Nou, dat is niet nodig, dat doet niemand
hier, we gooien hier alles in deze
vuilnisbak. ’Maar wáár zijn die andere bakken dan’, vroeg ik.. ‘O geen flauw
idee, maar dat hoeven we ook niet te weten want we gooien toch alles in deze
bak hier. Dus sinds drie jaar ben ik niet meer milieuvriendelijk.
Vandaag las
ik in de krant dat het pas echt milieuvriendelijk was als je je eigen
verpakking mee naar de winkel zou nemen, dus geen verpakte bruine bonen kopen
of verpakte suiker maar zelf een doosje of een zakje van huis meenemen waarin
die spullen mee naar huis genomen kunnen worden.
Het toppunt
van zorg voor het milieu is met je eigen koffiebeker ergens in een zaak koffie
gaan drinken. Heus het schijnt al vaak voor te komen. Veel koffiezaken zijn er
alleen niet op voorbereid. Dan pakken ze de beker wel aan van de klant maar dan
zetten ze er een plastic bekertje met koffie van hun zaak in. En dan wordt
precies het tegenovergestelde bereikt van wat de bedoeling is. Deze klant wil
juist helemaal geen plastic. Diezelfde klant bestelde voor zijn twee kinderen
twee sinaasappelsap en hij gaf aan de bediende 2 meegenomen glazen…….kreeg hij
twee met sinaasappelsap gevulde bekers met in elke beker een plastic rietje. ‘’Ik
wil geen plastic rietjes zei de man.’ Ik heb geen andere zei de bediende.’ Dan hoef ik helemaal geen rietjes,’ zei de man,
waarop de bediende de rietjes uit de glazen haalde en ze in de prullenbak
gooide. Effect: 0,0.
Als je zoals,
ik klant ben bij de supermarkt kom je er haast niet onderuit om zowat alles
verpakt te kopen of je wil of niet……een brood, een meloen, een komkommer, stukken
fruit, en misschien nog we eens wat meer.
Een peer kan je wel zonder verpakking kopen maar twee peren heb je een zakkie voor
nodig en als je netjes bent neem je daarvoor een zakkie van huis mee. Zo kan je
in een zak bijvoorbeeld een brood, een meloen, een komkommer, wat appels en
peren , rabarber en sla doen, in je eigen verpakking. Maar vrijwel al het
overige is door de supermarkt zelf al verpakt van vlees tot vleeswaren, van
kaas tot geraspte kaas, van jam tot stroop, van stragiatella yoghurt tot volle
yoghurt, van wijn tot bier van pepsi cola tot tonic.
Ik ga altijd
met mijn eigen boodschappenwagentje naar de supermarkt daarin vervoer ik alle
door de super (meestal in plastic) ingepakte waren. Dat is mijn enige milieuvriendelijk
daad, totdat voor de ingang van mijn flat een papierbak, plasticbak, glasbak en
kledingbak zal verschijnen.
maandag 27 augustus 2018
OP DE WIP
De
basisschool voor de flat waar ik woon is vandaag weer begonnen. Ik heb er nog
helemaal niks van gezien. Maar gehoord des te meer. Het lijkt wel of het elk
jaar meer wordt. Dit is het derde jaar dat ik dit meemaak en de tering herrie
waarmee zo’n schooldag gepaard gaat is werkelijk enorm. Nu ik dat zo schrijf
lijkt het wel of ik een hekel heb aan kinderen en hun geluid maar dat is
helemaal niet het geval. Ik heb er lol in als kinderen vrijelijk geluiden maken
bij hun spel MAAR wat van mij niet hoeft is een soort van overschrééuwen wat
met name de grotere meisjes doen wanneer ze iets spannends spelen of bespreken.
Bij het bespreken zal het wel over ontluikende verliefdheden gaan maar bij het
spelen worden gillend krijsende geluiden gemaakt bij het zo hoog mogelijk
schommelen. Ik hoefde vandaag niet eens naar het schoolplein te kijken, om te
zien waar dat bijna angstaanjagende geluid vandaan kwam: van dames op de wip.
Gelijk met
de school is het zwemmen weer begonnen. Voor mij betekent dat het zwemmen in
warm water wel te verstaan. Ik heb er waarschijnlijk al eens over geschreven
maar ik kan niet tegen zwemmen in koud water want dan bevriest mijn rechterarm
zowat….. Ik ben namelijk eens gevallen en daarbij heb ik mijn schouder gebroken
en de zenuw van mijn rechterarm beschadigd. Nou ja, sindsdien wordt mijn rechterarm extra koud bij het zwemmen in koud
water te koud om het lekker vol te houden. Daarom ga ik dus altijd in warm
water zwemmen dan is het wel uit te houden. Vervelend in dat warme bad is wel
dat het zo klein is en dat er zo veel mensen op af komen. Ik ga nooit langer
zwemmen dan een half uurtje. Ik vind het namelijk helemaal niet leuk. Ik doe
het om mijn ooit gebroken schouder de beweging te geven die die nodig heeft, want als ik dat niet doe roest ie zeker vast.
Vroeger vond ik zwemmen altijd leuk: duiken, bommetje, onderwater zwemmen, van
de lage duik,….heer lijk allemaal! Daar vind ik nú niks meer aan en dat kan ook
helemaal niet in dat warme bad wat dan hinder je de andere zwembadbezoekers te
veel. Ik ging vroeger vaak op mijn vrije
woensdagmiddag naar het zwembad (het kouwe) en dan kon ik alle vervelende
dingen van school vergeten. Want er waren veel vervelende dingen op school.
Vooral
onderwijzers. Een onderwijzer was de allervervelendste. Dat was een soort
persoonlijke kwelduivel voor mij. Het was zo dat ik bloosde als ik een beurt
kreeg op school. ….en dat vond die onderwijzer leuk. Dus als het spreekwoord ‘’
hij werd zo rood als een boei’ aan de orde kwam dan zei die klootzakonderwijzer:
als jullie willen weten wat dit gezegde betekent, moeten jullie nu naar hem (mij
dus) kijken. En dan werd ik natuurlijk
knalrood en zo kreeg die onderwijzer de lachers op zijn hand. Gelukkig hoorde
ik later, ik was toen 14, dat die leraar vroeg dood was gegaan…….. op zijn zesenveertigste,
meen ik me te herinneren. Eigen schuld, dikke bult.
dinsdag 19 juni 2018
HOE EEN KOE EEN HAAS VANGT
Hoe een koe
een haas vangt, weet ik niet en eigenlijk geloof ik dat er nog nooit een koe is
geweest die een haas gevangen heeft want om een haas te vangen heb je
elementaire snelheid nodig en die heeft een koe nou eenmaal niet. Hazen zijn
altijd snel….altijd. Koeien zijn wel eens snel, eens per jaar als ze uit de stal gelaten worden, dan dansen ze
snel het weiland in….dansen, huppelen ik weet niet of ze dan ook vrolijk en uitbundig loeien
maar dat hoort er naar mijn idee eigenlijk wel bij.
Voor hazen
is er in de nabijheid van koeien ook geen enkele reden om hard te gaan lopen,
want er zal geen koe zijn die het in zijn hoofd haalt om een haas te gaan
vangen. Koeien lusten helemaal geen hazen; koeien lusten alleen maar gras.
Bovendien lusten hazen helemaal geen koeienvlees anders zouden koeien als er zo’n
haas per ongeluk toch aan ze gaat hangen, wel een enorme trappen met haar poten
uitdelen zodat die haas en alle andere hazen het wel zouden laten om van de koeien
te eten.
Trouwens,
als hazen melk zouden lusten, dan wordt de haas daarmee tegelijk de vijand van
de boer want met melk verdient de boer zijn brood. De boer gaat zich dan
intensief met de hazenjacht bemoeien en reken maar dat dat niet zachtzinnig zal
gaan dat gaat hoogstwaarschijnlijk met dubbelloopse jachtgeweren en daar is
voor de meeste hazen (en haasjes) geen ontkomen aan. Voor de koeien is het dan
wel zaak uit de buurt van de hazen te blijven omdat ze anders misschien wel
geraakt worden door de rondvliegende kogels.
Meestal
zoeken melkzoekende haasjes daarom overdag hun toevlucht tot het bos om na
zonsondergang en masse de koeien van hun melk te gaan beroven. Met zijn vieren
tegelijk hangen de kleine flapoortjes aan de uiers van de koeien, hun maagjes
met de koeiendrank te vullen, dit, terwijl
de boer voor de televisie ligt te grinniken voor bijvoorbeeld een programma als
‘Boer zoekt vrouw’ Merkwaardig genoeg verzetten de koeien zich op geen enkele
wijze. Ze trappen niet naar de gulzige hazen….. ze maken niet het jammerende
loeigeluid dat ze bij pijn of onraad dikwijls uiten. Vreemd! Het lijkt haast
wel of ze het prettig vinden dit avondlijke gesabbel aan hun tepels.
Terwijl de
koeien de grasoogst van de dag rustig staan te herkauwen, slaan de hazen hun parasitaire
slag. Als een haas zijn buikje heeft rond gedronken rent het weer snel naar het
dichtstbij zijnde bos en wordt onmiddellijk vervangen door een haas die als het
ware al klaar stond om de plaats aan de vrij hangende tepel in te nemen. Als
alle koeien dan successievelijk zijn leeggezogen ontstaat er in het bos een
razend interessant schouwspel. Want daar in het bos staat een aanhangwagen met
daarop een tiental grote melkbussen en om de beurt neem een haas daarop plaats
on zijn melk (ja, heus melk) daarin uit te plassen. Als alle tien de bussen
gevuld zijn komt er een trekker aan rijden met daar in als chauffeur een reuzenhaas,
die met de melkbussen, de belendende weg oprijdt, in de richting van de
plaatselijke dierentuin, alwaar talloze melkdrinkdieren zich rumoerig voor de
hekken staan te verdringen in afwachting van deze heerlijke drank.
….en de boer ….hij grinnikte voort
Abonneren op:
Posts (Atom)