Ik ga het de maanden juli t/m september wat rustiger aan doen
met vrijwilligerswerk. Conversatie ga ik in oktober weer beginnen. Daarnaast
heb ik ook nog twee uurtjes per week een maatje, Ruud, met hem ga ik nog even door
tot augustus.
Ik ben van plan om in juli en augustus kris kras een beetje door
ons mooie landje te gaan reizen en te schrijven over wat ik meemaak. Ik zet mijn belevenissen in verhalen op
Facebook zodat mijn (vele) volgers met me mee kunnen genieten.
In oktober ga ik tien dagen naar Porto, de havenstad van
Portugal, het Portugese Rotterdam wordt het wel eens genoemd … het is een vrij
grote havenstad. Ik kwam op het idee om naar Porto (Portugal) te gaan door een ‘conversatie-leerling’
van me: Luiz. Hij is een Portugees uit Porto. Daar gaat hij straks de hele
maand september op vakantie naar toe. Het lijkt me leuk om samen met hem daar een
paar dagen te zijn. Luiz ziet dat ook wel zitten. Hij gaat hij me Porto laten
zien, voelen en proeven. Hij zegt dat zijn weekenden al volgepropt zitten met
familiebezoek. Luiz en ik moeten het samen dus doen op de doordeweekse dagen. Ik zal me één weekend zelf moeten te vermaken.
Van 4 t/m 9 september ben ik daar. ’t Is tien dagen en als het me heel erg
bevalt kan ik altijd nog wat dagen bijboeken. Ik begin maar kalm aan, want ik ben de laatste
acht jaar, in de nasleep van mijn echtscheiding, nooit meer dan vier dagen achter elkaar van
huis geweest. Dus waarschijnlijk zijn deze
tien dagen wel het ‘matje’.
Ik ben van plan om de vakantie vanmiddag te boeken bij D-reizen
in Capelle aan den IJssel. Als ik daar
binnenhuppel, zitten er drie dames suf op hun beeldscherm te kijken.
‘Goedemiddag meneer, wat kan ik voor u doen?’ zo wordt er
een wakker.
‘Ik wil een reisje boeken.’
‘Waar wilt u naar toe,
meneer?’
‘Naar Porto mevrouw, maar ik moet zo ontzettend plassen, zou
ik hier even van de toilet gebruik mogen maken.’
‘Neen, dat kan hier niet.’
‘Oh, waar gaat u zelf
dan naar de wc?’
‘De toilet hier is alleen voor het personeel.’
‘U hoeft heus niet bang te zijn dat ik de toilet vies maak.
Ik zal hem keurig achterlaten.’ Ondertussen doe ik het zowat in mijn broek.
De cheffin komt er bij: ’Meneer, de regel hier is: geen
klanten naar de toilet.’
‘Wat ontiegelijk klantonvriendelijk,
dames … het reisje naar Porto dat ik hier wilde boeken, ter waarde van 2.000
euro kunt u op uw buik schrijven ,’ zei ik, terwijl ik weg liep en de eerste druppeltjes
al mijn boxershort in drupten. Noodgedwongen, onrustig om mij heen kijkend, doe
ik in een naburig stil zijstraatje, een grote plas.
Vanmiddag heb ik deze mini-vakantie naar Porto telefonisch geboekt
bij Reisorganisatie TUI, voorheen Kras. Vliegen, hotel, logies en ontbijt, een fietsexcursie,
allerlei verzekeringen en belastingen: alles bij elkaar 1.600 euro die tien dagen.
En al die vakantiedagen bespaar ik thuis mooi op gas, elektrisch
en water!
