Vandaag ben ik in Amsterdam, sorry Rotterdammers, ik kom er niet graag maar ik kon het even niet laten. Gelukkig heb ik nog een ‘vrij reizen’ van de NS dus het reizen kost me niks. Ik ga samen met mijn buurman Bert, die toevallig ook vrij reizen heeft.
De aanleiding om naar die stad te gaan is een
propaganda-event van de Vriendenloterij, waar ik maandelijks aan mee doe voor
14 euro per maand en waar ik tot op
heden niet meer dan een aantal fopprijzen heb gewonnen zoals een sleutelhanger,
een kaasschaaf, een theezeefje en een afwasborstel. Het event is in het Olympisch Stadion. Ik mag als
deelnemer aan de Vriendenloterij iemand meenemen
om te genieten van een paar volkszangers zoals André Hazes jr., Frans Duits en
Douwe Kroeze en van een fop-voetbalwedstrijd tussen het tweede elftal van een
Amsterdamse amateurclub en een elftal van ex-prof voetballers. Ik neem Bert dus mee. We maken als
toeschouwers kans op het winnen van een
cabriolet en allerlei ‘leuke prijsjes’ als voetballen, rackets, shuttles etc. Dit alles onder de rare noemer: ‘De wedstrijd
van je leven.’ Het geheel was uitgesproken
kut! Behalve de gratis consumpties: een blikje fanta orange en een broodje
gezond. Alleen dààrvoor zou ik natuurlijk
never nooit naar Amsterdam zijn gegaan.
Maar wel hierom: een
paar weken eerder lees ik in de krant dat in een soort van museum in die stad, genaamd:
’Fabrique des Lumières’ een prachtige,
overweldigende presentatie te ervaren zou
zijn van het werk van de kunstenaars Friedensreich Hundertwasser (1928 – 2000) en de eigenlijk nog veel virtuozere
Oostenrijkse kunstenaar Gustav Klimt (1862
– 1918). De presentatie alléén al, van werk van deze twee mannen is een ware
belevenis. Maar zoals hun werk in de ‘Fabrique
…’ gepresenteerd wordt is haast overweldigend, fabelachtig te noemen. De ‘ervaring’
is te beleven in een grote oude fabriekshal van de voormalige 19e-eeuwse
gasfabriek. In de grote industriële
ruimte met muren tot 17 meter hoog zijn werken te ervaren van klassieke,
moderne en hedendaagse kunstenaars. In
die ruimte wordt met geavanceerde
technologie nu het werk van Klimt en Hundertwasser door talloze projectoren
leven gebracht.
Samen met tientallen andere bezoekers in de hal dompelen we
ons onder in de duizelingwekkende
geprojecteerde kleurenrijdom en de prachtige begeleidende muziek. De beleving
van de bezoekers is hier ook heel bijzonder. Wordt in een doorsnee-museum rondgelopen
en naar de kunstwerken gekeken, hier in de ‘Fabrique …’, word je deel van die
kunst en geniet je er van zittend tegen
wanden en op bankjes, leunend op tafeltjes en tegen muren en liggend op de
vloer.
Na deze geweldige ervaring mogen we die stad godzijdank weer
verlaten. De tram breng ons naar het Centraal station van die stad. De treinreis naar Rotterdam duurt
aanmerkelijk langer omdat er in die stad
nog een ‘calamiteit’ heeft
plaatsgevonden op het spoor. De politie verboedt de machinist om door te
rijden. Dan weten we wel weer hoe laat
het is.
Helaas zijn we daardoor pas een half uur later weer in 010.
