Één hoeraatje voor Rinus en Tini! Van de honderdvijftig mensen die in onze flat wonen zijn er maar twee die er echt wat aan doen om het hier een beetje leuker te maken: Rinus en Tini. De eerste twee jaar dat ik hier woon gebeurt er helemaal niks. Dan komen, vanuit het niets, Rinus en Tini ineens actie. Zonder ook maar iets aan mij te vragen beginnen ze tegels te lichten voor twee geveltuintjes langs de flat. Twee strookjes van elk 10 meter bij 40 centimeter. Allerlei bloemen, planten, struiken en zelfs boompjes worden geplant. Zelfs een Elstar appelboom. Elstar! Mijn lievelingsappel nog wel. Het is natuurlijk niet zo dat die twee al dat groen en aarde uit eigen zak betalen. Neen, daar voor kunnen ze een beroep doen op de gemeentelijke Opzoomer subsidie.
Zo’n geveltuintje
maken is één maar het moet ook onderhouden worden. Snoeien. Water geven. Vooral
in de zomer is dat nogal intensief. Ze hebben geen aansluiting voor een
tuinslang dus moeten ze met gieters werken. In die droge, hete zomer van twee jaar terug
kunnen ze het niet meer aan; het water geven. Dan bied ik maar aan om ze daar
een tijdje mee te helpen. Daar zijn ze heel blij mee.
Ze zijn ook wel eens niet zo blij. Vooral met buren die zo
onbeschoft zijn om hun hond in de geveltuintjes te laten schijten of pissen. Ze hebben nooit kunnen achterhalen welke
hondenbezitters dat zijn. Dat is maar goed ook, want met Rinus kan je beter geen ruzie krijgen
(5e dan karate). Met Tini trouwens ook niet want die heeft een
vlijmscherpe tong (5e dan tongen). Er zijn ook regelmatig beschonken
voorbijgangers, die uit balorigheid plantjes lopen te vertrappen.
Rinus en Tini willen het niet alleen langs de gevel leuker
maken maar ook binnen. De hal van de flat wordt door het duo opgepimpt met
grote planten: een gatenplant, een vingerplant,
een ficus en vele kleine hangplantjes. Ze zetten er wat redelijk uitziende
afdankertjes neer: wat stoelen en een
salontafel. Ook een boekenkastje waar bewoners de boeken en tijdschriften, die
ze kwijt willen, in kunnen zetten. Misschien dat andere bewoners er nog belangstelling
voor hebben.
Maar dan grijpt de huisbaas in. Die planten en dat boekenkastje
mag dan nog wel maar die meubeltjes en die
salontafel moeten er uit. ‘Dan kan de hal niet meer goed schoongemaakt worden,’
is het argument van de huisbaas. Rinus vindt het maar muggenziften. Tini ook
trouwens. Ikzelf kan het wel met de huisbaas eens zijn. Het
wordt toch een beetje een bijeengeraapt zooitje zo.
Dat is nog niet alles wat Rinus en Tini doen. Ze maken ook
de groenstrook schoon tussen de basisschool, die nu gesloopt wordt, en onze
flat. Week in week grijpen ze al het zwerfvuil uit de struiken daar. Er komt me
toch een hoeveelheid vuil uit. Niet te geloven. Elke week een grote
vuilnisbakzak.
Zij doen dat allemaal belangeloos voor ons. Nog een
hoeraatje voor Rinus en Tini.
