Het is wat benauwd in huis. ‘t Ruikt een beetje muf. Ik gooi alle ramen open. Dacht, dat m’n vriendin, Cora niet thuis was, dus ik loop pardoes de slaapkamer in om ook daar een raam open te zetten. Met haar kruin naar mij toe ligt ze in bed. Ze heeft oordopjes in voor de muziek. Mee neuriënd, streelt ze met haar linkerhand haar buik en borsten. Ze ligt met iets gespreide benen. De palm van haar rechterhand ligt op haar schaambeen en haar middelvinger laat ze vliegensvlug bewegen over haar clitoris. Ze heeft me niet zien of horen binnenkomen, anders zou ze ongetwijfeld gelijk gestopt zijn. Zachtjes loop ik achteruit de slaapkamer weer uit. Doe zachtjes de deur dicht. Ze had hier zelf het raam al open gezet.
Ik zet koffie. Nog steeds op een tamelijk ouderwetse
manier: in een koffiezetapparaat. Zo’n
elektrisch ding, dat water verhit en stuwt naar een met gemalen koffie gevulde
filter, waaruit dan koffie een glazen kan indruppelt. Een verwarmingselement,
onder de glazen kan, houdt de koffie warm.
De koffie uit die moderne pads-apparaten vind ik niet je dàt.
Wat ik zeker niet begrijp is waarom die dingen zo’n rotherrie moeten maken.
Na dit geleuter is de koffie klaar. Cora naar alle
waarschijnlijkheid ook, hoewel ik haar niet gehoord heb. Hoe dan ook, ze komt
vrolijk, bijna huppelend de woonkamer binnen. Ze geeft me een zoen op mijn kale
hoofd en knijpt me zachtjes in mijn schouder. Haar hand ruikt nog naar die
opwindende muskusachtige geur van haar natte poes. Dat windt me zowaar nog op
ook. Het gaat blijkbaar nooit over en dat terwijl Cora en ik nog maar pas hebben
gevreeën. Eergisteren nog, dacht ik.
‘Hallo schat. Ben je
al lang thuis?’ Ze luistert niet naar mijn antwoord. Zegt in één moeite door:
‘Hé, ik ruik koffie! Heb je koffie gezet? Lekker. Zal ik voor jou ook een
bakkie inschenken?’
‘Ja, lekker.’
‘Waar ben je geweest, schat?’
‘Op de markt en daarna naar de bieb. Ik heb nectarines
meegenomen, een grote watermeloen en aardbeien. Ik heb ook nog gekeken naar
nieuwe bretels maar er waren geen grappige te koop. In de bieb heb ik eindelijk
Turks Fruit van Jan Wolkers kunnen scoren. Dat boek wil ik nog eens herlezen,
Voor de vierde keer! Ik ben een paar daagjes zoet, meissie.’
Cora zet de koffie op de salontafel.
‘En jij? Heb jij je een beetje vermaakt vanochtend?’
‘Beetje uitgeslapen ... wat bloesjes en een paar overhemden
van jou staan strijken.’
Ik besluit niks te zeggen over wat ik gezien (en geroken) heb.
Het is iets van háár en dat moet ook zo blijven. Genieten vàn zichzelf, mèt
zichzelf.
Vreemd toch hoezeer Cora
en ik wat dat betreft verschillen. Ik zou me bijvoorbeeld absoluut niet kunnen bevredigen
zonder inspirerende video’s of foto’s. Cora heeft die poespas niet nodig: voor
haar is zelfbevrediging puur lichamelijk genot.
‘Lekker bakkie!’ Als verrassing heb ik van Dudok twee
appelpunten meegenomen. Heerlijk. Alleen jammer dat er geen slagroom in huis
is.